Arkadaşlık Ve Dostluk Sözleri

Arkadaşlık ve dostluk dostluk sözleri

< “Ben yolu sormuyorum, arkadaş arıyorum Nasıl demişler: evvel arkadaş, sonra da yol”

< “Bir yâr, dîvâne, fakat akıllı bir yâr; şunu bunu düşünmeyen (mâsivâya yabancı olan) bir yâr”

< “Dosttan ayrılan gönül, medreseden, mektepten aldığı bilgilerle asla huzura ermez”

< “Sinende dağlar yok; varlığın gecesinde Kendini ancak onun ışığında tanırsın”

< “Eğer sevgiliden sen mahrem bakış istersen, O’na aşinaların eteklerine sarıl”

< “Ey genç, böyle bir gönlün (Allah sarhoşu bir gönül) eteğine yapış; köle doğmuş iken hür öl”

< “Ele bir şişe geçir: onu hakimâne iç Ve bu hayat bezminden öylece çekilip git”

< “Akıl, meşâlen midir? Onu bırak bir yere! Kadehin nedir; aşk mı? Onu sırra âşinâ bir kul ile beraber iç!”

< “Ona (hür insan) yaklaş, ona mahrem ol; bizlere yabancı kalabilirsin Evin virân olsun, zararı yok; fakat ev sahibi ol Bu dönüp duran felekten az şikayet et O, diri insanın sohbetinden hayat kazan Sohbet, kitaptan öğrenilen ilimden çok daha güzeldir Hür insanların sohbeti, insan vücuda getirir”

< “Ey gafil, dini kitaplarda arama! İlim ve hikmet kitaptan öğrenilir Din ise ehlullâhın nazarından öğrenilir Gönül hastalıklarını gönül sahipleri tedavi eder”

< “Gönlü parlakların sohbeti bir iki ân sürer ama, bu ânlar varlık ve yokluğun sermayesidir”

< “Pîrlerin hırkaları altındaki testiler şimdi boşalmış gitmiş Yazık ki gençlere has o şarabın yerini hiç kimseler bilmiyor”

< “Ateşli aşktan bahsedeceğim Kabul et Bir fakirden sultanlığın ruhunu, inceliğini, mânâsını öğren”

< “Ey sen ki, senin kutsiyete ermiş fertlerin (evliyan), peygamberler mertebesindedir Senin aşkınla bağrı parça parça olanlar, gönülleri dokuyanlar, vücuda getirenlerdir Bir pervaneden yanmanın inceliğini, derin mânâsını öğren Ateş içinde bir saray bina et Canına aşkı yerleştir Mustafa ile olan ahdini tazele”

< “Hür adam, derin ve uçsuz bucaksız bir deryadır Denizden su al, oluktan değil Bu insanın göğsü, ateş üstündeki tencere gibi kaynar ve coşar Onun nazarında heybetli dağlar bir avuç kum gibidir

O, sulh zamanında meclisleri neşelendiren insandır, çemenin üzerinde bahar rüzgârı gibi eser Mücadele anında o kendi kaderini bilir Kendi mezarını kazar, hem de kendi kılıcı ile Ey, çok sevdiğim, bizden ok gibi kaç; onun eteğine sarıl, hem de en derin bir acz içinde Gönül tohumu su ve çamurdan yetişmez, onun için gönül sahiplerinin nazarı kâfîdir

Eğer bu âlemde böyle bir insanın eteğine sarılmazsan, on para etmezsin (Bir çöpe değmezsin)”

< “Ey cahil! Sen de bir gönül ele geçirmeğe bak Sevgiliye bir mahfe hazırla İcabında kendini feda et İcabında onu elinde tut ‘Niyâz’ tuzağını kurup ‘nâz’ı yakala”

< “Yıldızları mızrakla delip de ipe dizen kahramanların büyük, uyanık himmetine kul kurban olayım ben”

< “Allah dostlarının eli, Allah’ın elidir İş becerir, iş yapar, işi halleder ve galip gelir

Acıların bir kum tanesi kadar küçük, mutlulukların nisan yağmuru kadar bol olsun Hayatta bir kere ağlarsan o da mutluluktan olsun Dostum

Aşk kendinden emin bir şekilde sorar: ben senden daha candan ve daha yakınım, sen niye varsın ki bu dünyada? Arkadaşlık cevap verir: sen gittikten sonra arkanda bıraktığın gözyaşlarını silmek için

Ne eksik ne fazlasını ara ve seni üzenle asla uğraşma!

Ağırdır sevgilerim her yürek taşıyamaz! Büyüktür umutlarım her omuz kaldıramaz! Sonsuza dektir dostluğum her insana değmez!