Dost Musun?

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Dost musun?
Öyleyse canın canımdır

Aynan olmalıyım

Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi

Hem sakınmadan, mertçe

Hani bilirsin, esirgemem lâfımı,
Ne şekil gelirse, öylece

Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama,
Seni de dupduru isterim karşımda

Dostsan,
Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden!
Arkamdan şikayetlenme!
Yiğit ol! Gerekirse yiğitçe azarla, çekinme!
Lâf değil, icraat beklerim senden!
Öyle bak ki, hislerini görebileyim

Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim

Sevmem, ölenin ardından ağıt yakmayı!
Dil dönerken söylenmeli her şey

Kulak duyarken anlatılmalı

Göz bakarken bakmalıyım sana

Can sağ iken sarılmalı

Keşkelere meydan vermemeli hayatım,
Pişmanlıklarla yoğrulmamalı

Hayır!
Dirime selâm vermeyen,
Ölüme de fazla yaklaşmasın!
Dostsan, ölmemi bekleme!
Haklıysam, yaşarken savun beni!
Yaşarken yanımda ol!
İnanmışsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan!
Ve inanmamışsan, sakın rol yapma!

Her söylediğimi onaylaman şart değil

Her yaptığımı beğenmen de gerekmez

Dostsan, rahatça eleştir, fikrini rahatça söyle, sıkılma!
Yadırgayabilirsin beni,
Ve ben de seni tuhaf bulursam şaşırma

Kandırmanı aslâ kabul edemem!
Her dediğini, her yaptığını hoş görürüm, ama,
Beni, bana sormadan yargılama!
Her yediğimiz aynı olmaz belki,
Her dakikamız birlikte geçmez

Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesem de,
Ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım

Belki her çağırdığında gelemem fakat,
Derdine ortak ararsan, koşarım

Ben de herkes gibi insanım elbet,
Ne göklere çıkar beni, ne de yerin dibine sok!
Senin işin bu değil!
Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasında

Dostsan,
Küçümsemeden, küfretmeden,
Sevgiyle, saygıyla ve huzurla gel sokağıma

Dinlenmek istediğinde, hiç düşünme, sana özel bir limanım,
ama

Yorulduğum zamanlarda,
Dilediğimce sığınabilmeliyim koylarına

Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim
Ve bir deli kadar art niyetsiz

Uğruna seve seve hesabı şaşırırım

Görmezden gelebilirim yanlışlarını

Başkaları enayilik sayabilir,
Başkaları akılsızlığıma yorabilir,
Bunları dert bile etmem, ama,
Sen, aslında aptal olmadığımı,
Her an, tekrar tekrar hatırla!
Ve sakın beni aptal yerine koymaya kalkışma!

Seviyorsan, cimrilik etme, söyle!
Muhabbeti varken, yokmuş gibi yapanla,
Hiç sevmediği halde, yılışıp durana sinir olurum!
Neyse, o olmalı insan

Kendisi olmaktan korkmamalı!
Kendisi olmaktan kaçmamalı!

Bil ki, sensin diye seni bırakmam, ama,
Ben olduğum için bırakırsan beni,
Yas da tutmam arkandan!
Bedel mi?
Ödemeyeceksen çıkma yola!
İçten pazarlık edersen, ancak kendine edersin

Kendince küser barışır, kendi kendini yersin!

Dostsan, mevsimince yağ

Kışsan kar ol, güzsen yağmur

Soğuğuna, sıcağına, esip savurmana itiraz etmem,
Senden, ille de bahar olmanı beklemem, ama,
Dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma

Belki de çok geldi bunca talep

Bana karşı hiçbir mecburiyetin yok, korkma

Sana fazla geldiğim ilk anda,
Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin

Geçip gidebilirsin, borçluluk hissetmeden

Mutlaka bir açıklama da beklemem senden, ama,
Gitmeye davranırsam bir gün,
Sen de karşımda set olma!

Dost musun?
Öyleyse, canın canımdır,
Yoluna baş koymaya hazırım ya,
Başını da yollarımda isterim, unutma!

[alıntı]

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Zaman gelir yollarına kar yağar,etrafını hüzün bulutları sararsa,ne zaman bir dosta ihtiyaç duyarsan dost olabildiğim kadar burdayım

Hep zamana yenik düştük esiri olduk anlamsız koşuşturmaların

ama bir kez adını yüreğimize kazıdığımız dostlarımızı hiçbir zaman unutmadık

Sen gülerken yanındakilerde güler ama ağlarken yalnız ağlarsın onun için öyle bir ağaca yaslan ki asla yıkılmasın öyle bir dost edin ki seni asla bırakmasın

Başkalarına kendinden fazla değer verme

Ya onu kaybedersin, ya da kendini mahvedersin

Terk edenden alınacak en büyük intikam , ona kupkuru, sevgisiz gözlerle bakmaktır

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dost Musun? Dost musun? Öyleyse canın canımdır Aynan olmalıyım Yüzüne söyleyebilmeliyim her şeyi Hem sakınmadan, mertçe Hani bilirsin, esirgemem lâfımı, Ne şekil gelirse, öylece Hazırım tüm içtenliğimle konuşmaya, ama, Seni de dupduru isterim karşımda Dostsan, Gözlerimin içine baka baka yaka silk benden! Arkamdan şikayetlenme! Yiğit ol! Gerekirse yiğitçe azarla, çekinme! Lâf değil, icraat beklerim senden! Öyle bak ki, hislerini görebileyim Öyle hisset ki, güvenle bakabileyim Sevmem, ölenin ardından ağıt yakmayı! Dil dönerken söylenmeli her şey Kulak duyarken anlatılmalı Göz bakarken bakmalıyım sana Can sağ iken sarılmalı Keşkelere meydan vermemeli hayatım, Pişmanlıklarla yoğrulmamalı Hayır! Dirime selâm vermeyen, Ölüme de fazla yaklaşmasın! Dostsan, ölmemi bekleme! Haklıysam, yaşarken savun beni! Yaşarken yanımda ol! İnanmışsan bana, kimse çevirmesin seni yolundan! Ve inanmamışsan, sakın rol yapma! Her söylediğimi onaylaman şart değil Her yaptığımı beğenmen de gerekmez Dostsan, rahatça eleştir, fikrini rahatça söyle, sıkılma! Yadırgayabilirsin beni, Ve ben de seni tuhaf bulursam şaşırma Kandırmanı aslâ kabul edemem! Her dediğini, her yaptığını hoş görürüm, ama, Beni, bana sormadan yargılama! Her yediğimiz aynı olmaz belki, Her dakikamız birlikte geçmez Her güldüğünde gülmeyi garanti edemesem de, Ağladığında seninle birlikte oturup ağlarım Belki her çağırdığında gelemem fakat, Derdine ortak ararsan, koşarım Ben de herkes gibi insanım elbet, Ne göklere çıkar beni, ne de yerin dibine sok! Senin işin bu değil! Benim zaten bir yerim var herkes gibi yer ile gök arasında Dostsan, Küçümsemeden, küfretmeden, Sevgiyle, saygıyla ve huzurla gel sokağıma Dinlenmek istediğinde, hiç düşünme, sana özel bir limanım, ama Yorulduğum zamanlarda, Dilediğimce sığınabilmeliyim koylarına Seni bir çocuk kadar saf sevebilirim Ve bir deli kadar art niyetsiz Uğruna seve seve hesabı şaşırırım Görmezden gelebilirim yanlışlarını Başkaları enayilik sayabilir, Başkaları akılsızlığıma yorabilir, Bunları dert bile etmem, ama, Sen, aslında aptal olmadığımı, Her an, tekrar tekrar hatırla! Ve sakın beni aptal yerine koymaya kalkışma! Seviyorsan, cimrilik etme, söyle! Muhabbeti varken, yokmuş gibi yapanla, Hiç sevmediği halde, yılışıp durana sinir olurum! Neyse, o olmalı insan Kendisi olmaktan korkmamalı! Kendisi olmaktan kaçmamalı! Bil ki, sensin diye seni bırakmam, ama, Ben olduğum için bırakırsan beni, Yas da tutmam arkandan! Bedel mi? Ödemeyeceksen çıkma yola! İçten pazarlık edersen, ancak kendine edersin Kendince küser barışır, kendi kendini yersin! Dostsan, mevsimince yağ Kışsan kar ol, güzsen yağmur Soğuğuna, sıcağına, esip savurmana itiraz etmem, Senden, ille de bahar olmanı beklemem, ama, Dayanmalısın en şiddetli fırtınalarıma Belki de çok geldi bunca talep Bana karşı hiçbir mecburiyetin yok, korkma Sana fazla geldiğim ilk anda, Arkana hiç bakmadan, dönüp gidebilirsin Geçip gidebilirsin, borçluluk hissetmeden Mutlaka bir açıklama da beklemem senden, ama, Gitmeye davranırsam bir gün, Sen de karşımda set olma! Dost musun? Öyleyse, canın canımdır, Yoluna baş koymaya hazırım ya, Başını da yollarımda isterim, unutma! [alıntı]

10-21-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Dost Musun? Zaman gelir yollarına kar yağar,etrafını hüzün bulutları sararsa,ne zaman bir dosta ihtiyaç duyarsan dost olabildiğim kadar burdayım Hep zamana yenik düştük esiri olduk anlamsız koşuşturmalarınama bir kez adını yüreğimize kazıdığımız dostlarımızı hiçbir zaman unutmadık Sen gülerken yanındakilerde güler ama ağlarken yalnız ağlarsın onun için öyle bir ağaca yaslan ki asla yıkılmasın öyle bir dost edin ki seni asla bırakmasın Başkalarına kendinden fazla değer verme Ya onu kaybedersin, ya da kendini mahvedersin Terk edenden alınacak en büyük intikam , ona kupkuru, sevgisiz gözlerle bakmaktır