Hasankeyf Kalesi Hakkında Bilgiler

Hasankeyf Kalesi Hakkında Bilgiler

Kalenin iskan yeri olarak kullanılması, milattan önceki binlerce yıla dayandığı söylenebilir Bu konuda kesin bir tarih tespit edecek hiçbir bilgi ve bulguya sahip değiliz Kale haline dönüştürülmesi MS 363 yılında olmuştur Bu tarihte Bizanslılar; Sasanilere karşı Hasankeyf’e bir kale yapmış ve sınırlarını koruma altına almıştır
Kale bütünü ile tabii kayalardan oluşmuştur Biri doğuda biri batıda olmak üzere iki merdivenli yol ile buraya ulaşılmaktadır Doğudaki yol hayli geniş, moloz taşlarla döşenmiş ve aralıklarla yapılan kapılarla tutulmuştur Bu kapılardan biraz önce söz etmiştik Hatta Artuklular döneminde bu yolun üzerinde yedi tane kapının yer aldığı tarihler de geçmektedir
Kalenin kuzeyinde kayalara oyulmuş, tamamen gizli ama şimdi tabii yıkılmalar sonucu kısmen ortaya çıkmış iki merdivenli yol bulunmaktadır Normal yollarla kaleye su çıkarılamadığı dönemlerde kale sakinleri bu merdivenli yollarla Dicle'den su ihtiyaçlarını karşılamışlardır

Kaleden daha yüksek mevkilerde yer alan membalardan zaman zaman yerlere toprak künkler yerleştirilerek; zaman zaman da kayalar oyularak su, kaleye ulaştırılmıştır Kalenin dikkat çeken bir özelliği de; buraya gerek Eyyubiler, gerekse Artuklular döneminde kaynak suyu çıkarılmış olmasıdır
Uzundere Köyü'ne gidilirken kalenin bir km ilerisinde yolun sağındaki kayalarda oyulan su yollarının izleri açık bir şekilde görülmektedir Yıkılmayan yerler incelendiğinde; kayalardaki bu su yollarının tamamen gizli olduğu anlaşılmaktadır Sular cazibe ile kalenin kuzeyinde yer alan büyük havuza (depoya); oradan da açılan kanallarla kalenin her tarafına ulaştırılmıştır
Artuklular döneminde hangi hükümdarın kaleye su çıkardığını bilemiyoruz Buna karşılık Eyyubilerden Küçük Sarayı yapan Muciruddin Muhammed'in 1328 yılında kaleye su çıkardığını kaynaklardan öğreniyoruz Hatta kalede bu tarihten sonra ağaçların ve ekinlerin ekildiğinden bahsedilmektedir Kaledeki Ulu Cami güneyinde, 100 metre ilerde hamama benzeyen yapılar mevcuttur Bu da kaleye bol miktarda suyun çıktığını göstermektedir Hamamın bu günkü halinden daha sonraları kumaş dokuma atölyelerine dönüştürüldüğü anlaşılmaktadır Kalede yapılacak bir araştırmada, buna benzer bir çok kumaş dokuma atölyesi olduğu görülecektir
Ulu Cami güneyinde geniş bir meydan vardır Meydanın doğusu Büyük Saray kalıntılarına kadar mezarlığa dönüştürülmüştür Kaynaklardan bu mezarlıkların yerinde, kale kapısına bakan noktada Eyyubiler döneminde bir büyükçe Eyvan yapıldığı anlaşılıyor Gerçekte bu mevkide büyük taşlarla yapılmış duvar kalıntılarına rastlanmaktadır Kale, tabii kayalardan oluşmasına rağmen, her tarafında burç izine rastlanmaktadır Şüphesiz bunların amacı, kaleyi düşman saldırılarından korumak değildir Herhalde kale sakinlerini düşme tehlikesinden korumak için bu burçlar yapılmıştır
Tarihlerde buranın silah zoru ile ele geçtiği yazılmıyor Yalnız; Moğollar döneminde şehir gibi, kale de harap edilmiştir Kuzeyi Dicle ile çevrili kalenin, diğer taraflarında derin yarıklar vardır Kuzeyden geniş olan kale, güneye gittikçe daralmaktadır Kaledeki evlerin çoğu, oyulmuş mağaralardan oluşuyor Genellikle bir-iki odadan ibarettir Bir kaç odadan ibaret geniş olanları da vardır Büyük Saraya doğru giderken sağda bulunan Cami'u-l Harap'ta, sonradan oraya konduğu anlaşılan bir kitabe parçası vardır Kısmen aşındığı için okunmuyor