George E. Palade Hayatı

George E Palade

Jassy (Iasi), Moldovya, Romanya, doğu eyaleti eski başkenti Kasım 1912 yılında doğdu Benim bu şehirde eğitim başlandı ve bakalorya (kıta tarzı) Buzau "Al Hasdeu" Lisesi ile devam edildi Babam, Emil Palade, felsefe profesörü ve annem, Köstence Cantemir-Palade, bir öğretmendi Aile ortamında, kitap, bilim adamları ve eğitim için yaşamın erken dönemlerinde büyük saygı satın açıklıyor

Babam kendisi gibi Üniversitesi'nde felsefe eğitimi için gittiğini umduğu, ancak maddi duran varlıklar ve özellikleri ile başa çıkmak için tercih edilen, ve, çok daha yakın, o benim yaş daha akrabaları tarafından etkilenen Üniversitesi Tıp Fakültesine girdi 1930 yılında Bükreş (Romanya)

Erken benim Öğrencilik yıllarında, dinleme ve Francisc Rainer ve sırasıyla André Boivin, Anatomi ve biyokimya profesörü, konuşma temel biyomedikal bilimlerde güçlü bir ilgi gelişti Sonuç olarak, ben tıp fakültesinde iken hala Anatomi laboratuvarında çalışmaya başladı Çoğunlukla iç hastalıkları hastane eğitim, altı yıl boyunca, yine de gittik, ama, oldukça sıradışı bir konu üzerinde mikroskobik anatomi doktora tezi (MD) iş yaptı: cetacean Delphinus delphi nefron Bu memeli deniz yaşamı için bir fonksiyonel adaptasyon açısından yapısını anlamak için bir girişimi oldu

1940 yılında mezun oldu ve dahili tıp alanında asistan olarak kısa bir süre sonra, ben Anatomisi geri döndü, bilgi arasında çelişki sahip ve beklenen, o zamanın tıp doktorları beni oldukça rahatsız

İkinci Dünya Savaşı sırasında, Romen Ordusu tıbbi kolordu yaptı ve savaştan sonra - Grigore Popa, Rainer halefi tarafından teşvik - Daha fazla çalışmaları için 1946 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne geldi , New York Üniversitesi Robert Chambers Biyoloji Laboratuvarı birkaç ay çalıştı ve orada iken, ben elektron mikroskobu çalışmaları üzerine bir seminer vermek için gelmişti Albert Claude ile bir araya geldi Onun seminerin ardından kısa bir tartışmadan sonra, onun bulguları tarafından açılan ve ne zaman çok mutlu perspektifleri hayran oldu, aynı yılın sonbaharında için Rockefeller Tıbbi Araştırmalar Enstitüsü onunla çalışmak için gelip bana sordu Odalar bu yaz emekli oldu, çünkü bu gerçekten zamanında bir gelişme oldu

Rockefeller Institute, George Hogeboom ve Walter Schneider ile Claude direkt işbirlikçileri olarak James Murphy Patoloji bölümünde çalışan; Keith Porter, aynı bölümde ama kültürlü hayvan hücrelerinin elektron mikroskobu araştırma kendi çizgi geliştirdi Başında, öncelikle hücre parçalanması prosedürleri çalıştı ve Hogeboom ve Schneider ile karaciğer doku homojenizasyon ve bölümleme için "sakaroz yöntemi" geliştirdi Bu ilk "Rockefeller grubu", daha ziyade kısa bir varlığı vardı: Schneider Wisconsin Üniversitesi'ne döndü Hogeboom Ulusal Kanser Enstitüsü'ne taşındı ve Claude Jules Bordet Enstitüsü müdürlüğüne varsaymak 1949 yılında Belçika'ya geri döndü Sadece Porter ve Rockefeller Enstitüsü kaldı; bize hiç bir laboratuvar başkanı gerekli rütbe beri iki yıl sonra, Murphy emeklilik üzerine, "yetim" oldu ve sonra Herbert Gasser Enstitüsü müdürü tarafından kabul edildi

Bu süre zarfında, ben genel organize doku hazırlama prosedürlerinin geliştirilmesi amacı ile elektron mikroskobu ile çalışmaya başladı Bu araştırma doğrultusunda, Claude dahil birkaç araştırmacılar, daha önce ele, ama hala geliştirilmesi için geniş bir oda vardı olmuştu Yararlanan teknikleri zaten mevcut idi ne olursa olsun, Porter ve tatmin edici ve sevindirici ortaya çıktı, en azından bir süre için hazırlıklar microtomy ve doku fiksasyon elde etmek için yeterli iyileştirmeler çalıştı Biyolojik yapısı elektron mikroskobu ile ortaya çıkan yeni bir katman bu yana yoğun bir faaliyet ve büyük bir heyecan, bir dönem hemen hemen tüm ökaryotik hücreler için beklenmedik bir şekilde zengin ve şaşırtıcı tekdüze olduğunu kanıtladı Porter ile tek tek ya da başkaları ile işbirliği içinde, yeni açık toprakları keşfetmek payımız yaptı ve bu süreç içinde, mitokondrinin ince yapısı tanımlanmış ve sitoplazma küçük partikül bileşeni (ribozomlar sonra denir) tarif endoplazmik retikulum yerel farklılaşmalar incelemiş ve Sanford Palay ile kimyasal sinaps ince yapısı çalıştı Tüm bu faaliyetlerin, bizim laboratuar oldukça iyi işleyen bir biyolojik elektron mikroskobu için bir eğitim merkezi olarak bilinen ve başlatılmış oldu Bu gelişme izin koşullar alışılmadık olumluydu: (Herbert Gasser tarafından desteklenen bu yana) araştırma fonları hakkında endişelenmenize gerek yoktu, biz hedeflerimiz, bizi uyarmak tutulan güçlü rakipler, ve mükemmel seçiminde neredeyse tam bir özgürlük vardı Bizim önceden korunmasında bize yardımcı işbirlikçileri

1950 yılında orta, zaman, yeni keşfedilen hücre içi bileşenlerinin kimyasal bileşimi ve fonksiyonel bir rol tanımlama bir araç olarak hücre parçalanması için geri gitmek için olgun olduğunu hissettim Niyet hücre parçalanması izlenmesi için elektron mikroskobu kullanımı idi Yapısal bulgular başlayan ve hücre fraksiyonları homojenlik derecesi (veya heterojenite) değerlendirmek için morfolojik kriterlere uygun görünüyordu 1955 yılında Philip Siekevitz laboratuvar katıldı ve birlikte Claude Kullanıcı mikrozomları endoplazmik retikulum parçaları (Claude tarafından 1948 yılında öne) ve ribozomların ribonükleoprotein parçacıkları olduğunu gösterdi Ekli ribozomlar, endoplazmik retikulum ve fonksiyonu hakkında daha fazla bilgi edinmek için, biz kobay pankreas salgı sürecinin entegre bir morfolojik ve biyokimyasal analiz başladı

1961 yılında, 1953 yılından bu yana Grubumuzun başkanı olmuştu Keith Porter yola, ikinci "Rockefeller grubu" tarihinin sona erdi, Harvard Üniversitesi Biyolojik Laboratuvarları katıldı ve Hücre biyolojisi, biyolojik bilimler alanında araştırma tanınmış bir alan haline geldiğini ve Journal of American Society for Hücre Biyolojisi ve Hücre Biyolojisi kuruldu bu dönemde oldu Grubumuz bu gelişmelerin her biri aktif olarak katıldı

1960 yılında, ben salgı sürecine paralel olarak ya da arka arkaya iki farklı yaklaşımlar kullanarak çalışmaya devam etti Birincisi, sadece hücre parçalanması güvendi, ve, Philip Siekevitz Lewis Greene, Colvin Redman, David Sabatini Yutaka Tashiro ile işbirliği içinde geliştirilen, zimojen granül karakterizasyonu ve salgı ürünlerinin ayrılığı keşfine yol açtı endoplazmik retikulum cisternal alan İkinci yaklaşım öncelikle radioautography dayanıyordu ve Lucien Caro ve özellikle James Jamieson ile işbirliği içinde yürütülmüştür, sağlam hayvanlar veya pankreas dilim üzerinde deney dahil Bu dizi araştırma, ihracat için proteinlerinin sentezi ve hücre içi işleme mevcut fikirlerin iyi bir rol üretti Bu araştırma doğrultusunda bir eleştiri Nobel konuşmasını sunulmaktadır

Ben kan kılcal damarların endotel hücreleri plasmalemmal veziküller bir büyük nüfus bulundu, pankreas ekzokrin hücre salgı süreci çalışmaları ile paralel olarak, ben kapiller geçirgenliği yapısal yönlerini bir ilgi korudu, yani 1950 başlarında geri gider Bu doğrultuda araştırma, Marilyn Farquhar ve renal glomerül kılcal damarların incelemiş ve bu, kendi halinde, bazal membran filtrasyon bariyeri 100A çapı veya daha büyük moleküller için tanınan; bu çalışmanın bir yan ürünü junctional tanımı epitel çeşitli kompleksler Visseral (Fenestre) kılcal damarların Romaine Bruns ve Nicolae ve Maia Simionescu Francesco Clementi, ve kas kılcal damarlar ile araştırıldı

Kılcal esas olarak bilinen boyutları "prob" moleküllerin elektron mikroskobu (Sitokimyasal reaksiyonlar sonra) tek tek veya kitle tespit dayanıyordu Kılcal damarları her iki tip büyük suda çözünen moleküller ve visseral kılcal küçük moleküller tarafından takip yollarının tanımlanmasına yol açmıştır Kas kılcal damarlar, küçük, watersoluble molekülleri tarafından izlenen yolu soruşturma altında devam etmektedir

1960 ortasında Laboratuvarımızda modeli nesneleri kullanarak, ökaryotik hücrelerde membran biyogenezi bir dizi araştırma başladı ya memeli hepatositlerin endoplazmik retikulum (P Siekevitz, Gustav Dallner ve Andrea Leskes), ya da yeşil bir Tilakoid membranlar alg (Chlamydomonas reinhardtii) (P Siekevitz, Kenneth Hoober ve Itzhak Ohad) Bu çalışmalar, "yeni" membran "eski" önceden var olan membran (hiç de novo membran montaj yoktur) genişleme tarafından üretilen olduğunu gösterdi ve yeni moleküllerin eşzamansız takılı olduğunu ve genişleyen membran boyunca rasgele dağıtılamaz P Siekevitz, Tsuneo Omura ve Walter Bock tarafından gösterildiği gibi Asenkron de endoplazmik retikulum zarı proteinleri ciro için geçerlidir

1973 yılında Rockefeller Üniversitesi, Yale Üniversitesi Tıp Fakültesi katılmak için ayrıldı Taşımak için ana nedeni zaman Hücre Biyolojisi yeni disiplin ve geleneksel tıp yani Patoloji okullar ve Klinik Tıp faiz alanları arasında verimli etkileşim için geldiğini benim inanç oldu Bunun yanı sıra, Rockefeller Üniversitesi'nde benim çalışma yapıldı: Ben ayrıldıktan sonra en az beş hücre biyolojisi farklı sektörlerde çalışan diğer laboratuvarlar vardı

Şu anda ben benim işbirlikçileri secertory yolu, yani endoplazmik retikulum, Golgi kompleksi, sekresyon granülleri ve plasmalemma çeşitli bölmeleri zarları arasında meydana gelen etkileşimler ile birlikte, araştırıyorum

1961 yılından bu yana, Ulusal Bilimler Akademisi (ABD) üyesi olan ve geçmişte aralarında çok sayıda bilimsel çalışma için ödül ve ödül almış: Lasker Ödülü (1966), Gairdner Özel Ödülü ( 1967), ve Hurwitz Ödülü - Albert Claude ve Keith Porter (1970) ile paylaşılır

Benim lise yıllarında bu yana, özellikle Roma tarihinin bir konu, ben daha ziyade yaygın okudum, tarihin ilgi var Hücre biyolojisi için bir kaç şart ve isimleri oluşturmak için bu tür bir ilgi ile gider Latin yararlı oldu

Ben, bir kızı Georgia Palade Van Düzen ve Irina Malaxa, şimdi merhum olan ilk evliliğinden bir oğlu Philip Palade var 1970 yılında ben kendim gibi bir hücre biyoloğu Marilyn Gist Farquhar evlendi

Les Prix Nobel tr 1974, Editör Wilhelm Odelberg, [Nobel Vakfı, Stockholm, 1975 itibaren

Bu otobiyografi / biyografi ödülü zamanda yazılmış ve daha sonra kitap serisi Les Prix Nobel / Nobel Ders Verme yayımlandı Bu bilgiler bazen Laureate tarafından sunulan bir zeyilname ile güncellenir

George E Palade 7 Ekim 2008 tarihinde öldü