Vurgu Ve Tonlama Konu Anlatımı

Vurgu Ve Tonlama Konu Anlatımı

VURGU VE TONLAMA

VURGU: Konuşurken veya bir parçayı okurken, bazı heceleri veya kelime gruplarını üztüne basarak söyleriz veya okuruz Bu söyleyiş özelliğine VURGU denir

Kelimelerde Vurgu: Türkçe kelimelerde genellikle hafif bir vurgu vardır Genelde kelimelerin son hecesinde görülür Yalnız yer isimlerinde vurgu ilk veya orta hecededir: Ankara - İzmit - Tokat - Sakarya gibi

Örnek: Yerden yedi kat arşa kanatlandık o hızla

Kelimelere ek eklendiğinde, vurgu son heceden bu eke geçer: Du - va - rı, du - va - ra, du - var - da

Kelimelerde Vurgu Alan ve Almayan Ekler

Kelime türeten ekler vurgu alır Gözlük, gözlükçü, Güzellik, kömürcü

İyelik ekleri vurguyu kendine çeker: Kitabım, kitabın, kitabı, kitabımız, kitabınız, kitapları

Soru eki olan "mi" vurgulu söylenmez Bu kitap senin ki?

Cümlelerde Vurgu: Genellikle cümlelerde vurgu yüklem olan kelimenin üzerindedir Ancak cükledeki kelimelerin anlam değeri birbirine eşit değildir Üzerinde durulan kelime, yükleme yakın bir kelimedir

Örnekler:

Ahmetler, yarın saat dörtte İzmir'e gidecekler

Ahmetler, yarın sat dörtte izmir'e uçakla gidecekler

Ahmetler uçakla İzmir'e yarın saat dörtte gidecekler

YArın saat dörtte İzmir'e uçakla Ahmetler gidecekler

TONLAMA: Cümlelerin söylenişi sırasında, sesimizi cümlelerin anl***** göre ayarlamaya TONLAMA denir

Cümlelerde Tonlama: Cümleleri yalnızca düzgün yazmak yeterli değildir Okurken ve konuşurken cümleleri anlamlarına uygun biçimde söylemek, konuşmayı güzelleştirir Okunan parçanın özelliğine göre vurgu kullanılır