Parmak İzinin Tarihçesi

Parmak İzinin Tarihçesi
Parmak izi sisteminin bulunuşu çok eski tarihlere dayanır, fakat bu izden istifade etmek oldukça yenidir Eski literatürde parmak izi konusunda bazı kayıtlar varsa da bu kayıtlarda parmak izinin kullanılması hususunda herhangi bir bilgiye rastlanmamaktadır İlk önce, Nehemiah Grew (1684), Marcello Malpighi (1686) ve J E Purkinje (1823) gibi anatomistler insanların parmaklarındaki kıvrımların bazı özellikleri bulunduğuna dikkat çekmekle beraber, bu izlerden faydalanma metodlarını belirtmemişlerdir
Modern manada parmak izi tespiti ve faydalanma konusunda ilk adım 1880'de atılmıştır Bu tarihte İngiliz bilgini olan Henry Faulds ve Wiliam James Herschel adlı iki İngiliz, Nature adlı bir ilmi mecmuada parmak izi hakkında makale yazmışlardır Bu bilginler önceleri pişmiş çömleklerdeki parmak izleriyle ve matbaa mürekkebiyle parmak izi alma metoduyla uğraştılar Bu gün kullanılan parmak izi metodu da aynı esasa dayanır
Parmak izi konusunda daha sonra çalışan Galton da, kalıtım yolu ile geçen parmak izi olmadığını açıkladı Her insanın parmak izinin birbirinden farklı olduğunu kaydetti
Bugünkü parmak izi metodu Henry tarafından bulunmuş olandır Henry Sistemi olarak bilinen bu sisteme göre parmak izinde, beş genel biçim kabul ediyor: Yay, fitilli yay, radyal ilmik, uhnar ilmik ve demet Bu tipler genel olarak A,T,R,U,W harfleriyle ifade edilirler Dünyadaki bütün parmak izleri örneklerinin % 65'ini ilmikler, % 30'unu demetler, geri kalan % 5'iniyse diğerleri meydana getirir Demet ve ilmik tipi de kendi arasında birçok kısımlara ayrılır
Benzer bir parmak izi usulünü de Vucetich geliştirmiştir Bu bilginse dört temel parmak izi kabul etmiştir: Yay, iç ilmik (sola yatık ilmik), dış ilmik (sağa yatık ilmik) ve demet
Henry ve Vucetich dışında da bazı yazarlar parmak izi konusunda çalışmışlarsa da bunlar bir iki ülke tarafından kabul edilmiştir Henry ve Vucetich sistemi ise, dünyanın birçok ülkesi tarafından kabul edilmiştir