Cem Karaca Tamirci Çırağı

Cem Karaca Tamirci Çırağı

Gönlüme bir ateş düştü yanar ha yanar yanar

Ümit gönlumun ekmeği umar ha umar umar

Elleri ak yumuk yumuk ojeli tırnakları

nerelere gizlesin şu avucun nasırları

Otomobili tamire geldi dun bizim tamirhaneye

Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye

Ayağında uzun etek dalga dalga saçları

Ustam seslendı uzaktan oğlum al takımları

Bir romanda okumuştum buna benzer bir seyi

Cildi parlak kağıt kaplı pahalı bır kıtaptı

Ne olmuş nasıl olmuşsa aşık olmuştu genç kız

Yine böyle bir durumda tamirci cırağına

Ustama dedim ki bugün giymeyim tulumları

Arkası puslu aynamda taradım saclarımı

Gelecekti bugün geri arabayı almaya

O romandaki hayali belki gercek yapmaya

Durdu zaman durdu dünya girdi içeri kapıdan

Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan

Arabanın kapısını açtım açtım girsin içeri

Kalktı hilal kaşları sordu kim bu serseri

Çekti gitti arabayla eksozuna boguldum

Gözümde tomurcuk yaşlar ağır ağır dogruldum

Ustam geldı sırtıma vurdu unut dedı romanları

İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları