Ardahan Manileri - Ardahan Halk Manileri

Ardahan manileri

Ardahan halk manileri

Tandır yaptım terledim

Çıktım seyran eyledim

Dediler yarin gelir

Koçu kurban eyledim

Kalenin dibi çarşı

Dükkanlar karşı karşı

Sen oradan çık ben buradan

Dosta düşmana karşı

Başındaki papağıdır

Dünya yeşil yapraktır

Gel sarılağ sevdiğim

Ağır evvel topraktır

Eteğimin pilesi

Yandandır eklemesi

Yardan umudum olsa

Kolaydır beklemesi

Odasında halıyım

Kıymetli pahalıyım

Dostum düşmanım bilsin

Ben yarimin malıyım

Entarim yandan yandan

Seni severim candan

Keşke sevmez olsaydım

Tez usandım bu candan

Mani maniyi açar

Manide kaldım naçar

Kırılsın on parmağım

Yarsız yorganı açar

Bağa gel bostana gel

Gülünü destele gel

Eğer anan koymazsa

Yalandan hastalan gel

Yük üstünde durayım

Seni kimden sorayım

Boş mektubu ne edem

Gel yüzünü göreyim

Başındaki yazmanın

Dalı var çiçeği yok

Sanma ki ben geçerim

Senden geçeceğim yok

Sabah açıla yarim

Atın Kamçıla yarim

Bir mektup yaz yolla

Göynüm açıla yarim

Mendilim karelidir

Yüreğim yaralıdır

Gel geç kapım önünden

Koy desinler yaridir

Dut yedim duttu meni

Sevdam yürüttü meni

Bu ne zalim yar idi

Gitti unuttu beni

Pencereden bakıyor

Bana şeker atıyor

Sanki benim yarim yok

Bana calim satıyor

Karpuz kestim sulandı

Yedim midem bulandı

Çirkinlerden birisi

Hep peşime dolandı

Mavi yelek giyemedim

Al yeşil giyemedim

Eller aldı yarimi

Ben yarim diyemedim

Dama çıkmış bir güzel

Damın etrafın gezer

Senin sevdiğin yarin

Benden neresi güzel

Manide mestim oğlan

Küçükten dostum oğlan

İşittim evlenmişsin

Ben senden küstüm oğlan

Gökte yıldız ellidir

Ellisi de bellidir

Gizli sevda çekenler

Gözlerinden bellidir

Pınara keçi geldi

El attım saçı geldi

Öyle bir uyku bastı

Zannettim elçi geldi

Mani maniye geldim

Kaymak yemeye geldim

Kaymakta gözüm yok

Yari görmeye geldim

Kaynanasan tazı değilsen

Sanduğ talaşı kazı değilsen

Kuyruğun bula yat yerinde

Sen ki gelinden razı değilsen

Tekne dolu yumurta

Ana beni unutma

Unutursan tez unut

Gözyaşını kurutma

Halıyı koydu yüke

Yedi kat büke büke

Beni sana kim verir

Alnı dik burnu yeke

Tavuğum tara çıktı

Buduı da yana çıktı

Dediler yarin gelmiş

O da yalana çıktı

Yüzük attım çayıra

Soyha düştü bayıra

Yığılın konu komşu

İşimiz döndü bayıra

Ocakta saç alıştı

Ay buluta kavuştu

Bu ay mevlit ayıdır

Sevdalılar kavuştu

Samanlıkta serçeler

Ayağında nalçalar,

Gündüz gelme gece gel

Fino seni parçalar

Kapı kapı kanatlı

Kapıdan geçti on atlı

Ben yarimi tanırım

Uzun boylu kıratlı

Kara h ergin içinde

Kara çızma kıçında

Sağ olsun da sallansın

Ardahan'ın içinde

GELİNE KINA YAKILIRKEN SÖYLENEN MANİLER

Kınayı getir anam

Parmağın batır anam

Bu akşam misafir al

Koynunda yatır anam

Gül ektim gül bitirdim

Dalına bülbül getirdim

Eller yaylaya çıkarken

Ben gülümü yitirdi

Mendilim dalda kaldı

Gözlerim yolda kaldı

Yıkıl ası z yaylalar

Sevdiğim yolda kaldı

Nehir olup akayım

Ateş olup yakayım

Aç yüzünü sevdiğim

Doya doya bakayım

Ay güneyler güneyler

Güneyler odun eyler

Senin orda duruşun

Beni burda kül eyler

Al elmamı soyayım

Baş ucuma koyayım

Anam ben gurbetteyim

Sana nasıl doyayım