Ne Çok Büyütmüşüm Seni Ben...

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

ry5gupoaz5didel67c33hgd3

jpg

Sen nasıl görünmüşsün

Ne kadar da büyük,ne kadara da kocaman gözlüklerim varmış meğer

Nasıl da büyütmüşüm gönlümde seni

Dev sandığım bir cüceymiş yüreğin oysa

Küçük gelirim derken sığmamışım

Hani hep bir kaybeden muhasebesi yapılır

Ben pek hazetmem bilirsin

Ya da bilmem bilirmisin

Ama şöyle bir düşündüm de benden ne esirgediysen sen iki katını

kaybetmişsin

Çünkü ben senin tam iki katınmışım

Yüreğim yüreğinin,cesaretim cesaretinin tam iki katı

Öyleymiş yani

Şöyle bir çekilip beş adım geriden baktınmı meğer ortadaymış manzara

Sen esirgediklerinle kalakaldın

Günaydın

Benimleyken devdin sen

Yüreğimdeyken koskoca bir devdin

İlizyonmuşsun oysa

Sihir bendeymiş

Çözdüm sonunda ve üzüldüm adına

Çünkü gördüm ki - hani şu beş adım mesafeden -seni kimse yüreğinde böyle

devleştiremez

Artık ebediyen cücesin ve inan kimi inandırmaya çalışsan aksine beni

koyacaklar aklına

Göreceksin, bir gün göreceksin

Birgün sen de manzarayı beş adım geriden izlemeyi öğrenecek

ve beni göreceksin

Ozaman bütün boşvermişliklerin çıkacak karşına

Sonra kırılmış umutlarım ve elimde büyük bir çakmak

Senden bile büyük

Sen tam da görebilmişken yüreğimin hacmini ve almak isteyecekken

tam da eski yerini ateşe vereceğim bütün resmi

Beni,seni,diğer görüntüleri ne varsa tertemiz edeceğim

Geriye bomboş bir çerçeve kalacak tablodan ve fırçalar benim elimde

Sence tekrar çizsem nereye koyardım seni yüreğimde?

Ya da çizermiydim tekrar seni?

İşte en son bu sorunun cevabını aradım ve en son bunları düşündüm

Son olmasını umduğum bir karar aşamasında şimdi seni tanıyan,bilen,seni düşünen,senle yaşamış bütün

organlarım,somut ve soyut herşeyim karar aşamasında

Sanırım yakmak zamanı artık ve sanırım sorumun cevabı

Hiç sanmam ve ASLA!

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ne Çok Büyütmüşüm Seni Ben... ry5gupoaz5didel67c33hgd3jpg Sen nasıl görünmüşsün Ne kadar da büyük,ne kadara da kocaman gözlüklerim varmış meğer Nasıl da büyütmüşüm gönlümde seni Dev sandığım bir cüceymiş yüreğin oysa Küçük gelirim derken sığmamışım Hani hep bir kaybeden muhasebesi yapılır Ben pek hazetmem bilirsinYa da bilmem bilirmisin Ama şöyle bir düşündüm de benden ne esirgediysen sen iki katını kaybetmişsin Çünkü ben senin tam iki katınmışım Yüreğim yüreğinin,cesaretim cesaretinin tam iki katı Öyleymiş yani Şöyle bir çekilip beş adım geriden baktınmı meğer ortadaymış manzara Sen esirgediklerinle kalakaldınGünaydın Benimleyken devdin sen Yüreğimdeyken koskoca bir devdinİlizyonmuşsun oysa Sihir bendeymişÇözdüm sonunda ve üzüldüm adına Çünkü gördüm ki - hani şu beş adım mesafeden -seni kimse yüreğinde böyle devleştiremez Artık ebediyen cücesin ve inan kimi inandırmaya çalışsan aksine beni koyacaklar aklına Göreceksin, bir gün göreceksin Birgün sen de manzarayı beş adım geriden izlemeyi öğrenecek ve beni göreceksin Ozaman bütün boşvermişliklerin çıkacak karşına Sonra kırılmış umutlarım ve elimde büyük bir çakmak Senden bile büyük Sen tam da görebilmişken yüreğimin hacmini ve almak isteyecekken tam da eski yerini ateşe vereceğim bütün resmi Beni,seni,diğer görüntüleri ne varsa tertemiz edeceğim Geriye bomboş bir çerçeve kalacak tablodan ve fırçalar benim elimde Sence tekrar çizsem nereye koyardım seni yüreğimde? Ya da çizermiydim tekrar seni? İşte en son bu sorunun cevabını aradım ve en son bunları düşündüm Son olmasını umduğum bir karar aşamasında şimdi seni tanıyan,bilen,seni düşünen,senle yaşamış bütün organlarım,somut ve soyut herşeyim karar aşamasında Sanırım yakmak zamanı artık ve sanırım sorumun cevabı Hiç sanmam ve ASLA!