Daha Çok Sevmeliyim!

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Daha Çok Sevmeliyim!

Bugün efkarlıyım, sebebi yok, öyleyim

Yine gece avutuyor gönlümü

Karanlığa sığınmış, bütün sevdaların ötesinde bir yüreğim

Kaç sigara içmişsem bugüne kadar, kaç dostun omzunda ağlamışsam, kaç kahkaha savurmuşsam, kaç anı biriktirmişsem cebimde, kaç bedel ödemişsem, o kadarım

Rüzgarda aralık kalmış pencere gibi kendime çarpıyorum

Kendime ne kadar zalimsem, dışarıya o kadar yumuşağım

Bu bedene hapsolmuş, başka yerlere ait bir ruhum

Dünyanın tepesinden durmalıydım aslında, kuşlar gibi uçabilmeliydim

Oradan seyretmeliydim alemi, orada öğrenmeliydim benliği

Gönlümün sevebildiği kadar insanım

Aşkı sonuna kadar, tutkusu, vahşeti, asaletiyle yaşayabildiğim kadar varım

Sevginin orta yerine uyuyakalırım

Rüyalarım bile sevdaya çıkar benim, ancak o zaman bu dünyayı anlarım

Namerde muhtaç olmadan yaşamak derdindeyim

Paranın, pulun ötesindeyim

Ne kadar param olsa, yine iki tabakla doyacak karnım, biliyorum

Ben kendimi terbiye etme peşindeyim

Ölümden korkmam

Ne olacak? En fazla aslıma rücu ederim

Zaten koca evrende bir hiçtim, geldiğim yere geri dönerim

Bütün mesele, elimde kaç sevgi tutacağımdır; ben bir tek o hesabı bilirim

Gereksiz yere gurur yapmam ama onurlu bir yaşamı becerebilmeliyim

Dik duran kafamı, kendi yanlışlarımla eğmemeliyim

Duvarlara çarparak öğreniyor insan fakat çarptığımın duvar olduğunu bilmeliyim

Boş, yüreksiz, kötü insanlara ayıracak enerjim yok

Ben yaşamın acemisiyim

Öğrenecek öyle çok şey, gidilecek öyle çok yer, sevilecek o kadar çok canlı var ki; zamanımı iyi değerlendirmeliyim

Akreple yelkovanın hışmına uğruyor hayat

Bazen biz önde görünsek de, hep ileride duruyor zaman

Değişiyoruz

Tenimiz, aklımız, ruhumuz değişiyor

Vakte yetişmek zor!

Vefadan yana bonkörüm de, daha çok affetmeyi öğrenmeliyim

Kulun kula ettiğine dayanmıyor yürek ama kendimi eğitmeliyim

İnzivaya çekilip yükselmek marifet değil, asıl bu kargaşanın ortasında sakin kalmayı becerebilmeliyim

Daha çok sevmeliyim, daha koyu aşık olmalıyım

Daha büyük özlemeliyim çiçeğin kokusu, dostun omzunu, annemin gülüşünü, sevdanın büyüsünü

Sevdikçe büyürüm ben, daha fazla sevmeliyim?

Candan Ünal

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Daha Çok Sevmeliyim! Daha Çok Sevmeliyim! Bugün efkarlıyım, sebebi yok, öyleyim Yine gece avutuyor gönlümü Karanlığa sığınmış, bütün sevdaların ötesinde bir yüreğim Kaç sigara içmişsem bugüne kadar, kaç dostun omzunda ağlamışsam, kaç kahkaha savurmuşsam, kaç anı biriktirmişsem cebimde, kaç bedel ödemişsem, o kadarım Rüzgarda aralık kalmış pencere gibi kendime çarpıyorum Kendime ne kadar zalimsem, dışarıya o kadar yumuşağım Bu bedene hapsolmuş, başka yerlere ait bir ruhum Dünyanın tepesinden durmalıydım aslında, kuşlar gibi uçabilmeliydim Oradan seyretmeliydim alemi, orada öğrenmeliydim benliği Gönlümün sevebildiği kadar insanım Aşkı sonuna kadar, tutkusu, vahşeti, asaletiyle yaşayabildiğim kadar varım Sevginin orta yerine uyuyakalırım Rüyalarım bile sevdaya çıkar benim, ancak o zaman bu dünyayı anlarım Namerde muhtaç olmadan yaşamak derdindeyim Paranın, pulun ötesindeyim Ne kadar param olsa, yine iki tabakla doyacak karnım, biliyorum Ben kendimi terbiye etme peşindeyim Ölümden korkmam Ne olacak? En fazla aslıma rücu ederim Zaten koca evrende bir hiçtim, geldiğim yere geri dönerim Bütün mesele, elimde kaç sevgi tutacağımdır; ben bir tek o hesabı bilirimGereksiz yere gurur yapmam ama onurlu bir yaşamı becerebilmeliyim Dik duran kafamı, kendi yanlışlarımla eğmemeliyim Duvarlara çarparak öğreniyor insan fakat çarptığımın duvar olduğunu bilmeliyim Boş, yüreksiz, kötü insanlara ayıracak enerjim yok Ben yaşamın acemisiyim Öğrenecek öyle çok şey, gidilecek öyle çok yer, sevilecek o kadar çok canlı var ki; zamanımı iyi değerlendirmeliyim Akreple yelkovanın hışmına uğruyor hayat Bazen biz önde görünsek de, hep ileride duruyor zaman Değişiyoruz Tenimiz, aklımız, ruhumuz değişiyor Vakte yetişmek zor! Vefadan yana bonkörüm de, daha çok affetmeyi öğrenmeliyim Kulun kula ettiğine dayanmıyor yürek ama kendimi eğitmeliyim İnzivaya çekilip yükselmek marifet değil, asıl bu kargaşanın ortasında sakin kalmayı becerebilmeliyim Daha çok sevmeliyim, daha koyu aşık olmalıyım Daha büyük özlemeliyim çiçeğin kokusu, dostun omzunu, annemin gülüşünü, sevdanın büyüsünü Sevdikçe büyürüm ben, daha fazla sevmeliyim? Candan Ünal