Kıymetli Yürek Yakanım..

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-11-2012

Kıymetli Yürek Yakanım…

“Sen geldin ve benim deli köşemde durdun
Bulutlar geldi ve üstünde durdu
Merhametin ta kendisiydi gözlerin
Merhamet saçlarını ıslatan sessiz bir yağmurdu
Bulutlar geldi altında durduk ”

Kıymetli Yürek Yakanım,

Mahpusluğum zahirî değil biliyorsun, takvimden düşürmeye azmettiğim hatırlı günlerimin sancısı kara saplı bir bıçak gibi sırtımda durur

Fikrimi çevreleyen bu esaret dürtüsü, epilepsi nöbetleriyle bir olmuş; aklımı senden ayrı tutmak üzere galeyana getirecek ve kanlı bir ihtilalden kaçmak kurtuluş olacaktır

Seni düşünmemeyi bir kurtuluş biliyorsam eğer, esaretimden arınmadan linç edilmeliyim diyorum

Katlimin senden uzakta vacib olmasına rızam yoktur bilesin

Çentik atacağım küf kokan bir duvar sipariş ettim gardiyanlara, voltalık uzun koridorlarım bu gün yarın gelecek

Benim bu mahpusluğum bitecek gibi değil anlayacağın… ve beklemek bir tek sana zillet, hep bana hasrettir böylece

Tecridde tahayyül edemediğim ne varsa sende bitmekte, ne varsa yaşamaya dair , gözlerinle mümkün münhasır

Özlemeyi ve dahi ölümüne umut etmeyi sevdiren mevcudiyetine şükrüm tükenmek bilmiyor

Tanırsın beni, mektuplarda kelimeleri emrine âmade ederken yüreğimden zerrelerle süslerim harflerin kimsesizliğini

Gecelerime, yalnız sana mektup yazarken tutuluyorum sanki

Sanki mektup değil de bir içsel ayaklanmalar silsilesidir benim sana olan emeğim, hırsım

Herneyse… Avluya bakan ama bir türlü açılmayan penceremden baktığımda yalnız gökyüzü yasaklı değil gözlerime

Ve yalnız gökyüzünde senin yüzünü görmek olağan

Legal sayılmaz hiçbir dilde aşık olmak bilirsin, aşıklığım illegal bir örgüt; ve yine ziyanı yoksa da öldürürler yasalara kafa tutanları bilirsin

Ölümüm büyük şairlerinki gibi aniden olmayacaktır diyerek velveleye verdiğimden beri ortalığı, benim cenazemi senden başka omuzlayacak kimsem yok

Bilirsin…

Ne mürekkebim biter ne yıldızlar tepemde dikilmekten vazgeçer bu gece

Hani ben sana bir hayal mahsülüdür diyerek yazmış bulundum ya bu satırları, eğer okursan hayallerine işleyecek bambaşka bir “ben” sevdasıyla dolup taşarsın ümidi ile bir çentik daha atıyorum finalinde bu makus zamanlarımın küf kokan duvarlarına

Amansız ama ruhumun en sığ köşesinden bir cümle ile postaya verdiğim mektubumun ikinci nüshasıdır ki:

Ben seni özlemiyorsam, bil ki sevmekten fırsat bulamıyorum

Turgay Demir

10-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kıymetli Yürek Yakanım.. Kıymetli Yürek Yakanım… “Sen geldin ve benim deli köşemde durdun Bulutlar geldi ve üstünde durdu Merhametin ta kendisiydi gözlerin Merhamet saçlarını ıslatan sessiz bir yağmurdu Bulutlar geldi altında durduk ” Kıymetli Yürek Yakanım, Mahpusluğum zahirî değil biliyorsun, takvimden düşürmeye azmettiğim hatırlı günlerimin sancısı kara saplı bir bıçak gibi sırtımda durur Fikrimi çevreleyen bu esaret dürtüsü, epilepsi nöbetleriyle bir olmuş; aklımı senden ayrı tutmak üzere galeyana getirecek ve kanlı bir ihtilalden kaçmak kurtuluş olacaktır Seni düşünmemeyi bir kurtuluş biliyorsam eğer, esaretimden arınmadan linç edilmeliyim diyorum Katlimin senden uzakta vacib olmasına rızam yoktur bilesin Çentik atacağım küf kokan bir duvar sipariş ettim gardiyanlara, voltalık uzun koridorlarım bu gün yarın gelecek Benim bu mahpusluğum bitecek gibi değil anlayacağın… ve beklemek bir tek sana zillet, hep bana hasrettir böylece Tecridde tahayyül edemediğim ne varsa sende bitmekte, ne varsa yaşamaya dair , gözlerinle mümkün münhasır Özlemeyi ve dahi ölümüne umut etmeyi sevdiren mevcudiyetine şükrüm tükenmek bilmiyor Tanırsın beni, mektuplarda kelimeleri emrine âmade ederken yüreğimden zerrelerle süslerim harflerin kimsesizliğini Gecelerime, yalnız sana mektup yazarken tutuluyorum sanki Sanki mektup değil de bir içsel ayaklanmalar silsilesidir benim sana olan emeğim, hırsım Herneyse… Avluya bakan ama bir türlü açılmayan penceremden baktığımda yalnız gökyüzü yasaklı değil gözlerime Ve yalnız gökyüzünde senin yüzünü görmek olağan Legal sayılmaz hiçbir dilde aşık olmak bilirsin, aşıklığım illegal bir örgüt; ve yine ziyanı yoksa da öldürürler yasalara kafa tutanları bilirsin Ölümüm büyük şairlerinki gibi aniden olmayacaktır diyerek velveleye verdiğimden beri ortalığı, benim cenazemi senden başka omuzlayacak kimsem yok Bilirsin… Ne mürekkebim biter ne yıldızlar tepemde dikilmekten vazgeçer bu gece Hani ben sana bir hayal mahsülüdür diyerek yazmış bulundum ya bu satırları, eğer okursan hayallerine işleyecek bambaşka bir “ben” sevdasıyla dolup taşarsın ümidi ile bir çentik daha atıyorum finalinde bu makus zamanlarımın küf kokan duvarlarına Amansız ama ruhumun en sığ köşesinden bir cümle ile postaya verdiğim mektubumun ikinci nüshasıdır ki: Ben seni özlemiyorsam, bil ki sevmekten fırsat bulamıyorum Turgay Demir