Seni Yazıyorsam..

Bir sokak kedisinin gözlerinde sessizim
Seni Yazıyorsam Kalemin İtibarındandır ! yalnızlaştırıyor yüzümü beton giymiş kalabalıklar
Ne açtığın boşlukları doldurabiliyorum ne de yaşayabiliyorum içinde
Gecenin segahını mesken edindi yüreğim umut mahsulu saatler bana varmadan ölüyor
Bir kapsüle sığmayacak kadar çoğaldı içimde yaralar yarım bardak uykuyla susturamıyorum kendimi
Dilime acımı bağlayıp haykırıyorum acım dinmiyor
Haykırışlar yetse de kırılışları anlatmaya anlattığını dinletmeye yetmiyor
Ruh esir aşk diri kalem küskün
İz bırakmış gölgelerle yaşanmıyor aşk kavradım

Kapatılmamış defterlerinin ağrısı volta atıyor şimdi titreyen kıyılarımda
Tanımadığım suretlerin hoyratlığını yudumluyorum avuçlarından
Eskitemediğin acılarına sattın sevgimi!
Halbuki ben yüreğine baştan borçlu yazıldığımdan bihaber dünyaya sığdıramadığın ismini tek heceye sığdırmıştım
Yorgun düşmüş yüreğini dokunmadan tutmuş "sus"olup sancılarında su olup akmıştım yeşertmeye çalıştığın ne varsa
Sen bütün sebepleri buruşturup savururken çöp kutularına sonuçları birbirine geçirip yollar yaparken ayaklarına ben sadece kendime söylemişim anlıyorum

Çok gördüm aslında herhangi bir zamanın içinde kaybolanı ama görmedim kaybolduğu yerde bulunanı
Sen kendini hep yanlış yerde aradın bulamadıkça vazgeçtin en insancıl yanlarından da
Anlık hazları diyarına hükümdar yaptın koynundan çıkaramadın tek duyumluk dokunmaları

Anlamadın yâr hiç anlamadın ;
Başını kuma gömüp yaşanmaz hayat
Sağlam hatta sayısız köprü inşa etmek; köprülerde yaşamak hayatı nehri akmaz kılmıyor Örülen duvarların arkasından bakmak ya da hayata fırtınaları uzağına düşürmüyor
Kaçmak ise sadece çözümsüzlük zincirine bir halka daha ekliyor
Ve dayanılır kılmıyor yalancı söylemler acıları
Emir verilmiyor durağan olmayana!
Acılar yüzleşme istiyor;
yüzleşme kendine dönüp bakmayı ve tam burada başlıyor
aynalara yeminli dillerin firarı
"Oysa firar katlanılır kılmaz efkârları ve üstünden
atlayarak aşılmaz hiç bir acı"

Gün senin günündür artık
Sen ben ve gölgeler denklemine yenik düştü bir yanım
Harcanacak tek bir "gel"im bile kalmadı hiçlik sokaklarında kaybolmayı emir biçtiğin ömrüne
Bir korsan dağınıklığı şimdi bana kalan Bakire bir yıldız bile kalmadı gök/yüzümde
Hergün biraz daha artan bedeli ödüyorum bilmem kaç kursun eskiterek yüreğimde
Dirhem dirhem sonlanan çağ hatırlatıyor unuttuklarımı anımsıyorum mesela tüm acılar mutluluklardan doğardı
Varlığın kaybolan bir günün içinde kalsa da; kaybolan günün yamacından sessizliğe vuranlara atılan her ok gecemin karanlığında saklı
Geceyi kaybolan gün mü karartmıştı yoksa yıldızlar parlamak için geceyi karanlığa mı mecbur kılmıştı?
Cevapsızlığın körü sarfet sarfet söylenmeyenler var
söylesem de duyuramadıklarım"
Leş kokuyorsa dizelerim ;
Harcadıklarından
Harcattıklarındandır
Bil !
Sevgi dediğin; arsız duygulara kurban edilecek kadar ucuz değil
Hâlâ
Seni yazıyorsa hâlâ
kalemim
Aldıkların
Verdiklerin
ve
Senden değil
"Kalemin itibarındandır"
Bil! Seni Yazıyorsam Kalemin İtibarındandır

ALINTI