Yâ$Ânân Yâ$Ândıgı Yêrdê Kâlmâlı ..

bir acı rüzgar esince sallanmadık dal mı kalır"hayatımızdaki olaylar domino taşaları gibi mi dizilmiştir?yaşanan her an bir diğerinden sorgusuz sualsiz etkilenmeli midir?ya da birbirinden bağımsız mı olmalıdır yaşadığımız ve yaşayacağımız zincirler?

bunların cevabını çok da bilmiyorumbildiğim bir şey varsa da olayları bağımsız yaşarsak ayakta kalabileceğimizyaşanan her olay kendi içinde özgür olmalı ve mekanazamana göre değerlendirilmelişayet olayları birbirine bağladığımızda çıkmazlara giriyoruzyaşananyaşandığı yerde kalabilmelikalmalı daniye mi?çünkü yorgun beyinle çok da mantıklı düşünemiyoruzbize acı veren bir olayı çantamız da taşırsak an'ları hep kaybederizzaman ilerlerken biz zamanın gerisinde kalırız

tamamsevgilimden ayrıldımgece de gündüz de onun için ıslandı yanaklarımkelimelerim birleşip onun için cümleler oluşturdutabi kiinsan yaşadığını yazar;ama bu her an onunla ilgili olursa insan hayatı bozuk plak gibi çalar durur aynı melodiyipeki hayatı tek bir insanın üstüne kurmak doğru mu?tabi ki değilsevdiğim ne kadar da mükemmel biri olursa olsunhayat sadece ondan ibaret olamazbir kahvaltı sofrası kuruyoruzmasa da kaç çeşit yiyecek oluyor değil mi?hayatı da bu masaya benzetebilirizher yiyecekten yemeliyiz;ama işte bazen biri en sevdiğimiz olur ve "o" olmazsa olmazlarımızdan olurfakatöyle olsa bile her gün sadece ondan yersek bıkkınlık yaratır biz deonu diğerlerinin arasına gizlersekfarklılığı ortaya çıkar ve o zaman onu daha çok severiz

yaşam bir ebruli misalibir renk cümbüşüöyle ki bir rengin eksliği değersiz kılar tabloyuama birinin de miktarının fazla olması yine değersiz kılar onu

evimdeki sıkıntımı işime taşırsam;işimdekini evime taşırsam kaldıramaz bunu bu bünyekendimize haksızlık olmaz mıhep aynı şeyi yaşatmak?içimdeki acı gözyaşı isterkençevremdeki sevdiklerim de ufak bir tebessüm beklerbunu onlardan esirgersem haksızlık olmaz mı onlaraacıyı unutmalı demiyorumdiyemem debu da bana haksızlık olur duyguları yaşayacağımız yerleri iyi ayarlamalıyızözellikle olumsuzlukları olduğu yerde bırakmalıyızo duygular kibizimle her an beraberdir ve hata yapmamız için hep ortam hazırlar o duyguları içimiz de pişirip en derin en yalnız bölgemize koymalıyız onu da yaşayacağımız zaman mutlaka gelecektirişte o zaman onu çıkartıp boylu boyunca sunmalıyız kendimize ve bizimle olana

hayatı domino taşları gibi dizmemeliyiz hepbazı taşların arasında mesafe olabilmeliolsun kitek harekette serilmeyelim yerlerebazıları sıkı sıkı bağlı olurken bazıları özgür olabilmeli

zamanı dilimledimbencillik yapıp en büyük dilimi kendime ayırdımkendimi besleyeyim ki çevremi de besleyebileyim sağlıklı bir şekildeey hayatsende gerilla savaşı veriyorum şuan belki;ama şehirlere de inerim bir gün?