Git.(Me) Seni Seviyorum...

Ölüm İle Hayat Arasına Çizebildiğim Tek Mutluluğumdun
“Hiçbir kelime senin adın kadar yer tutmadı dudaklarımda
Hiç kimse senin kadar yakışmadı alın yazgıma
Ama başaramadık bu sevdayı yaşatmayı Başaramadık işte”

Biz seninle hiçbir zaman aynı cümlenin içinde bile anılmadık
Ne ben acılarını sırtlamış cümlenin yüklemi olabildim
ne de sen mutluluklarımın gizli öznesi olabildin
Biz sadece hasrete prangalı iki yürek olduk
Biz ayak uçlarındaki karlara aldırmadan güneşli sabahlara doğmayı özenen
iki deli gelinciktik
Zamansız açtık baharlara
Zamansız uyandık kış uykularından
Birbirimizin yüzünde gördüğümüz gülüşleri bahar sandık
Oysa biz kökleri toprakta kalacak bir gelinciğin bir kış sabahı güneşe
gülümsemesi kadar imkansızdık…
Hayat yolculuğunda sırt sırta verdik zannederken sırtlarımızın arasına
örülü hasret duvarlarını göremedik
Belki de görmek istemedik
Ne zaman duvarları aşmak istedik işte o an esir düştük imkansızlığa…
İşte o zaman yenik düştük zamana
Senle ben , hiçbir zaman “ biz “ olmayı başaramadık…
Başaramadık işte
Belki de seninle biz ayrı cephelerde savaşan iki kılıç ustasıydık…
Kendimizi hep aramıza örülmüş hasrete kılıç sallar bilirken
meğer biz kendi yüreklerimize kılıç sallamışız…

Hadi git (me) sevgili
Rüzgara karşı savaşmayı bırak…
Hadi git (me)
Dağlar devrilmişken omuzlarıma, yalnızlık düşmüşken sokaklarıma git
Git diyorum sana
Kapıyı biraz arala ve git
Bana verdiğin ne varsa her şeyi topla ve git
Bekletme ” seni” bekleyenleri…
Bekletme kapımda beni sonsuzluğa gömecek yetim kelebekleri…
Hadi git (me)
Her harfine ölümler beğendiğim adımı dudaklarımdan sökerek git
Bana çıkan tüm sokakları sil adres defterlerinden
Yaşayıp da kendi yüreğine bile ispat edemediğin bu sevdayı
“ mutluluk bakiyelerden” düş gayri
Gözlerime demir pervazlardan ölüm göz kırpıyorken durma git …

Hadi git (me)sevgili
Adınla başlayıp adınla bitiremediğim cümleler kadar yalnız bırak beni
Durma karanlıklarımda, durma hatıralarıma
Git (me) sadece
Bırak hayat boyu sensizlik yerine ölümler diz çöksün ayak dibime…
Bırak günahların dökülsün soğuk ellerinin gezindiği kücük avuç içlerime
Hadi git (me) sevgili
Biz seninle rüya olmaktan öteye geçemedik
Hiçbir zaman acıyı sırtlanıp mutluluğa gülümsemedik
Hadi git (me)…
Dudaklarında daha fazla kanamasın pişmanlıkların
Daha fazla ağlamasın hatıraların
Hadi git (me) sevgili

Hadi git (me)
Çıktığın kapıdan ölüm gelsin ayak uçlarıma
Bırak gözlerin mapusluğum, yüreğin sonsuzluğum olsun
Hadi git (me)…
Durma sabahı olmayan karanlıklarımda
Daha fazla üşütme ellerini karı, boranı eksik olmayan kışlarımda
Daha fazla bekleme yamalı cümlelerimde
Git (me) diyorum sana
Git (me) Beni “ bana “ bırak(ma)…
Hadi kapıyı arala ve git
Kapat tüm ışıkları
Ve git hadi
Çıktığın kapının ardından ölüm gelsin gayri

Şimdi git…
Unut ismimi…
Unut yeminlerini…
Seni hiç sevmediğimi farz et…
Bu sevdayı hiç yaşanmamış kabul et
Demir kapımı “ ölüme “ arala ve sessice git…

Git diyorum…
Sadece git…
Ardından ölüm gelsin ayak uçlarıma
Sana kavuşmayı bilmese de ,
Seni severken “ ölmenin gururunu “ yaşasın bu yürek…
Çünkü; sen benim,
Ölüm ile hayat arasına çizebildiğim tek mutluluğumdun…

ŞimdiGit(ME) SENİ SEVİYORUM