Yüreğimin Kalemiyle Yazıyorum; Gözlerin Kapalı Oku Sevdiğim...

Beklemek mi gitmek mi oldu adın, hiç bilmedim
Gittiğim zamanların bekleyeniydi yerin,
Geldiğim zamanların gideni

Kocaman uğultuların gözü yaşlı sessizliğiydi sende durmak, sana bakmak ve belki her gelişte senden gitmek

Bir valiz dolusu kimsesizliği sırtlanmaktı sana gelmek; kente bırakılan yalnızlıkları umuruna bile almadan… Yalnızlık basamak olurdu kimsesizliğime ve sen kimsesizliğim olurdun

Gelmek alacanın beyaza döndüğü bir gülümseyiş, gitmek akşam kızıllığı kaplı bir ağlamaktı senin yüzünde ve sana her bakışta basamak basamak tırmanırdı gözyaşlarım yerçekimine inat gözlerimden gözlerine

Sesine de sessizliğine de yoldaş ederdin kıyına gelmiş çığlıkları İnleyen her vapur düdüğü, yalnızlığına tecavüzdü Sen kalabalıklaşır, ben yalnızlaşırdım

Bazen bir kaçıştın sen İçinin duvarlarına suçumu haykırdığım Kaçandım Tanıktın İs rengi sesin ihbar ederdi beni, kimseler duymazdı…

Ve ne zaman sana baksam gözlerimden avuçlarıma kusuyorum geçmiş diye içime kilitlediklerimi Siyah beyaz hayaletler dans ediyor hayat ayamda Müzik kırgın, gitar ağlamaklı…
Bir şarkının dizelerinden asıyorum kendimi boşluğa Ellerin yok Sesin gömülmüş içine Bağır şimdi Bağır çağır… Sustur çığlıklarımı sana
Yan, yak

Bırakma öyle; öleyim gitmelerin ertesinde
Bil sözlerin düştüğünden beri içime, an’ ın gerçekliğinde Hak’ tı her şey

Kelimelere asılı heceler tersine döndü, gizlendi isimler

Yüreğimin kalemiyle yazıyorum; gözlerin kapalı oku sevdiğim