Sensizliğin İlk Günü!!

-sensizliğin ilk günü-

içimde nasıl bir sızı var bilmelisinnasıl da yanıyor yüreğim

ardından iyi dayandı diyorlar benim içinoysa içimde ne yangınlar varalevlerimi körükleyen ne fırtınalar çıkardayanamıyorumbilmiyorlar

vefat etti ya da onu kaybettik diyorlarben "o öldü" diyorum soranakelime oyunları seni geri getirmeyecek biliyorum!acımı da hafifletmeyecek!

onu kaybettik demek,geri bulabiliriz anlamına mı geliyor sanki!

canım yanıyornefesim daralıyorkollarımdan seni alan azrail benden de bir parça almış sanırımyaşa(ya)mıyorum!

odamdan hiç çıkmıyorumresimlerimiz var yan yana ,omuz omuzaama sen yoksungözlerin yok

"kafamı duvara yasladım,omuzların yanımda yok"

her telefonda o hep boğuk gelen sesini özlüyorumkapattım telefonu,hiç açmıyorumbaşka sesler duymaya dayanamıyorum

hep senin olduğun kavramlara başkalarını yakıştıramıyorum!katlanamıyorum!

bu daha ilk günümher gün büyüyücek yaramsensizlik her an daha fazla acıtacak biliyorum

her gün beni aldığın köşe başına gidemiyorumyokluğun geliyor aklımayanımda olmasan da var olduğunu bilmek yetiyordu banasensiz bir dünya düşümde bile yoktuşimdi gerçek oldu

sevmediğin ne varsa eskiciye verdimve tek damlasına kurban olduğun gözlerimi yaşlara teslim ettim

sanma ki tek başına can verdinben seninle birlikte bir yarımı toprağa verdim