Günahlara Karşı Dikkatli Olmak Gerek

Günahlara Karşı Dikkatli Olmak Gerek
Hakkında Günahlara Karşı Dikkatli Olmak Gerek




Ayrica, bir yerde kalinirken ya da bir yere gidilirken elden geldigince bizi kontrol edecek birisiyle beraber olmak; yalniz kalmamak, yalniz gitmemek, yalniz dolasmamak gerekir Peygamber Efendimiz'in (sallallahu aleyhi vesellem) "Yalniz seytandir" sözünü dar anlamamali Tek basina bir yerde yatip kalkmadan, yalniz dolasmaya kadar, hemen her halükarda o teklik içinde bir seytanlik vardir seklinde genis yorumlamali Evet, yalnizlik içinde bir seytanlik vardir Allah Resulü, bunu bir manada iki kisi için de söylüyor Çünkü, ihtimal hesaplarina göre iki kisi bazi serleri isleme hususunda mutabakat saglayabilir Mümkünse hep üç kisi olmak gerekir Üç kisinin ser üzere birlesmesi ve birden bire dejenerasyona maruz kalmasi çok düsük bir ihtimaldir
Zihin ve düsünce dagarcigimizda sürekli bir seyler bulundurmak lazim Mesela, bir yere gidiyorken; evvela, yapilacak bir is için oraya gidiyor olmali Yol boyunca yapilacak o vazife düsünülmeli Yola çikmadan önce de Rabb'imize teveccüh ederek iç donanimimizi gözden geçirmeli, çok dua ve istigfar etmeli "Ya Rabbî, bin defa kaymaya istihkak kesbetsem de Sen beni kaydirma -Eskilerin dedigi gibi- Elimden-ayagimdan, gözümden-kulagimdan, dilimden-dudagimdan kötü bir seyin sâdir olmasina meydan verme" deyip O'nun siyanetine siginmali Kontrollü durmak, günahlar karsisinda kendini salmamak ve lâubâliliklere karsi kapali kalmak lazim Hatta içimizdeki insirahlari bile zevk-i ruhânî havasi içinde karsilayarak onlarla sevinme yerine, "Ya Rabbî! Ben Sana karsi hakkiyla kulluk yapamadim ki, içimde böyle bir esinti olsun Yoksa bu hâl seytandan mi?" diyerek ondan dolayi bile istigfar etmeli Bize ait hiçbir güzellige güvenmemek esastir Dünyada havf (korku) içinde yasayanlar, ahirette emniyet içinde olurlar Cenâb-i Allah, bir kudsî hadiste "Havf ve emniyeti cem'etmem, bir arada vermem" buyuruyor Yani, burada ahireti hesabina korku içinde yasayanlar orada emniyet içinde olacak Dünyada ahiretinden endise etmeyen ve öteler için hazirlik yapmayanlar ise orada korku yasayacaklar
Kalbi büyümeyen insan risk altindadir
Bir insan için yas, makam ve mansip açisindan, bir topluluk için de adet ve çap bakimindan büyüme bazi deger, kiymet ve faydalarla beraber riskler de getiriyor Hani bazen biyolojik yapida hormon bozuklugundan kaynaklanan anormal büyümeler olur ya, aynen onun gibi kalbî hayata uygun olmayan büyümeler de oluyor Kalb büyümüyor, sir büyümüyor, hafî inkisaf etmiyor, ahfâ taninmiyor ve Allah geregince bilinmiyor; fakat fertlerin konumlarinda bir büyüme oluyor Dolayisiyla bu topluma ve cemiyete de aksediyor Seneler önce tanidigim, Kestanepazari ya da bir baska camiin avlusunda sarmas-dolas olmus tam bir vahdet içinde gördügüm insanlar vardi Sûrî bir birlik sergiliyorlardi Fakat, bir imtihandan geçmeden gönüllerde hakikî vahdetin olup olmadigi bilinmiyor O zamanlar sadece sohbet dinleme, incelme ve sonra gözyaslariyla birbirine sarilip sevinci-kederi paylasma vardi Insanlar, durumlari itibariyla kendilerini küçük kabul ediyorlardi O günlerde birlik ve kardeslik biraz daha kolaydi Fakat bir yerlere gelip, bir sey sahibi olan insanlarin bu büyümeleri kalb, ruh, sir ve Allah ma'rifetiyle beraber bir büyüme olmamissa o mütevazi hallerini korumalari çok zor, hatta imkansiz oluyor Bir arkadas, "Dâhi ve çaliskan insanlar her zaman bulunabilir ama en büyük sikinti ölçülü insan bulabilmektir" demisti Çok dogru kabul ettigim bu sözü az degistirerek "ölçülü"nün yerine "istisareye açik" insan demenin daha uygun olacagini zannediyorum Çok zeki ve akilli, bilge insanlar bulunabilir, çaliskan insanlar bulunabilir, ama en önemlisi mesverete açik insanin bulunmasidir
Cenab-i Hakk'in nimetlerini O'ndan bilmek ihsanlari O'na izafe ederek hatirlamak bir sükr-ü manevidir Bu da, o türden nimetlerin ziyadelesmesine vesile olur Onu görmezlikten gelmek ise nankörlüktür Nankörlük de azab-i ilahîyi gerektirir ve nimetin inkitaina vesile olur Hususiyle "enaniyet asri" diyebilecegimiz içinde yasadigimiz zaman diliminde, insanlar pöhpöhlenmek, övülmek için bahaneler ariyor her sey bir çalima, kuruntu ve riyaya baglanmis gidiyor, her yerde bir hevâîlik hakim Bu hevâîlige karsi ciddi olmak iktiza ediyor
Bu sebeple baskalarini takdir edenler, takdir ederken temkinli olmalilar; hem fiilleri asil sahibinden koparmamalari, hem de takdir ettikleri insana zarar vermemeleri açisindan dikkatli davranmalilar
ÖZETLE
1- Bir yerde kalinirken, bir yere gidilir- ken elden geldigince bizi kontrol edecek birisiyle beraber olmak; yalniz kalmamak, yalniz gitmemek, yalniz dolasmamak gerekir Efendimiz'in "Yalniz seytandir" ikazi unutulmamalidir
2- Bize ait hiçbir güzellige güvenmemek esastir Dünyada havf (korku) içinde yasayanlar, ahirette emniyet içinde olurlar Cenâb-i Allah, bir kudsî hadiste "Havf ve emniyeti cem'etmem, bir arada vermem" buyuruyor
3- Bir insan için makam ve mansip açisindan büyüme bazi faydalarla beraber riskler de getiriyor Kalb büyümüyor; fakat fertlerin konumlarinda bir büyüme oluyor Dolayisiyla bu topluma ve cemiyete de aksediyor