Hüzün Öylesine Dilsiz Ki...

Kalplerde yaşayanlar asla ölmezler

Hüzün öylesine dilsiz ki

Ay ışığı pırıltısıyla parlayan gözlerini görmesem de yıldızlara bakarken isterim gözlerini gözlerimde

Yürek vurgunu nedir bilir misin?

isyan etti mi yüreğin diline ve yürek ülkendeki yarayı anlatabildi mi dudakların

Kelimeler hiç ihanet etti mi sana onlara en çok ihtiyacın olduğunda

Beni hep o anlarda terkettiler

Lal olur dilin, mühürlenir yüreğin sesizlik çok kalabalık gelir yüreğine ve gözlerin yere eğer bakışlarını duymasın ister hıç kimse ızdırabını,

hiç hayal kurdun mu gecenin karasına aldırmadan

Gökyüzünün en uçuk mavisi kadar saf ve yapmacıksızca

Dokundun mu Bulutlara

Yağmur tenine düşünce titredin mi, üşüdün mü sesizce

Her adımın ayrılık oldu mu senin

Kaldırımlarda dinlemek ayakabılar sesini

ellerin cebinde olmalı ve bedenin yanında olmalı düşüncelerin

en olmadık uçuk yerlere gitmeli

GÖZKAPAKLARINDA HÜZÜN TİTREDİ Mİ HİÇ

Masum olmalı bu hüzün bir çocuk gibi

yanaklarından süzülmesi için bir ömür geçmeli

Rüzgar, ağlıyorum nedenini bilmeden

Gül mü suçlu gece mi anlayamadım

Yıldızlar göz kırpıyor gökyüzünden yüreğime

Hüzün öylesine dilsiz ki

Alıntı