Cemal Safi Yar Olamadın

Yar Olamadın

Güldüğün her yerden gül biter sanma

Sen beni ilk defa yaralamadın

Ben sana kul köle olurdum amma

Sen bana bir günlük yar olamadın

Bu kadar yüklenmek var mı susana

Yerimde olupta çıldırmasana

Ben gönül köşkümü açtmda sana

Sen sokak kapını aralamadın

Hançerle mavzerle yıkılmazdım da

Süründüm aklımı senle bozdum da

Ben sana yüzlerce roman yazdım da

Sen bana bir satır karalamadın

Onbinde bir kula nasip olsam da

Kadrimi bilmedin nimet olsam da

Ben senın bağına rahmet olsam da

Sen benim dağıma kar olamadın

Kalplere şifalar sunan meyvaydım

Her keyfe kedere derde devaydım

Ben senin bahtına gülen ayvaydım

Sen bana ağlayan nar olamadın

Yıllara mal oldu gözümden düşmen

Ey şimdi aynayla kavgalı düşman

Her zaman mahçupsan her zaman pişman

Sen kendine yar olamadın