Kaderine Sevda Üflenen Şehir / Olcay Gökçe

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Amasya'ya ithafen

Bir tren sesi böler, şehrin ıssızlığını,
Dağlarda feryad kopar, yankısını duyanda

Uzar gizli âh u zâr, başında acı sevda,
Yâd eder geçmişini, açar yalnızlığını

Hicran türkülerinde nehir akar gözünden,
Hüzünlü nice aşka, şiir yakar özünden

Evvel zaman öncesi, yazgısı aşk payesi,
Dağların arasında, saklı cennet Amasya

Adem Nebi burada, kansa “yasak meyva”ya,
Ebedi yaşanırdı, aşkın ilk hikayesi

Yaratanın takdiri, burası Şehr-i Şirin,
Suyunda, toprağında aşk vardır bu iklimin

Ferhat’ın hayâlinden bir “Şirin”ce yâr geçer

Sûz-ı cihan denilse, dil lâl ü ebkem kalır

Nakkaş’ın kaleminde, gün gün tâkât azalır

Yanar sevda közünde, dağlarda vuslat biçer

Külüngünün sesine uğrun uğrun gelen kim?
Al ve beyaz güllerde, aşk açar mevsim mevsim

Meclis-i Şuârâ’da şiir gözlü bir kadın;
İmbikten süzülür ruh, zarâfeti yanında

Kelâm hüsnü ânında, ince ince yanar da,
Derd ü gamı okunur vuslatsız baharların

Mihri’nin gönlünde aşk, ebedi bir hicrandır,
Amasya, kaderine sevda üflenen cândır

Aynalı Mağara’da aşk dilinden söylence,
Taşır dünden bugüne kalbe düşen sevdayı

Ağlar incir kuşları, anlatır can fedâyı,
Güneş öper alnından, mağarayı ilk önce

Kızın adı “Güzelce”, efsaneye nam olur,
Asırlar geçse bile, nârı serencam olur

Dinleyenin kalbine köz gibi ağıt düşer,
İnceden bir âh çeker Hulusi’yi her duyan

Gürcüler güzeline gönlü kayar nâgehan,
Yalan olur murâdı, nerde aşk orada şer

Tatlı canından geçer, yazık iki sevdalı,
Ömür bütün cânânsa, “neylenir dünya malı?”

Bu şehr içre solunur, sevdaların içlisi

Bir musıkı duyulur, aşkla kabarır gönül,
İkliminde mümkündür, gözyaşına tahammül,
Ağlayıp inleyeni, cihanın sevinçlisi

Duy ruhunda bu şehrin, bitmeyen şarkısını,
Geçmişten geleceğe, sevdanın yankısını

Bir tren sesi böler, maziyi hayâlimde,
Son kez bakışlarımla şehrimi kucaklarım

Yaşadıkça; Amasya’m, sevdana giriftârım,
Sar beni şefkatinle; ömrümde, ecelimde

Kubbelerin altında, ersem kutlu visale,
Ebedi bir âleme, uyansam aşkın ile

Olcay GÖKÇE (Amasya/2011)

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Kaderine Sevda Üflenen Şehir / Olcay Gökçe Amasya'ya ithafen Bir tren sesi böler, şehrin ıssızlığını, Dağlarda feryad kopar, yankısını duyanda Uzar gizli âh u zâr, başında acı sevda, Yâd eder geçmişini, açar yalnızlığını Hicran türkülerinde nehir akar gözünden, Hüzünlü nice aşka, şiir yakar özünden Evvel zaman öncesi, yazgısı aşk payesi, Dağların arasında, saklı cennet Amasya Adem Nebi burada, kansa “yasak meyva”ya, Ebedi yaşanırdı, aşkın ilk hikayesi Yaratanın takdiri, burası Şehr-i Şirin, Suyunda, toprağında aşk vardır bu iklimin Ferhat’ın hayâlinden bir “Şirin”ce yâr geçer Sûz-ı cihan denilse, dil lâl ü ebkem kalır Nakkaş’ın kaleminde, gün gün tâkât azalır Yanar sevda közünde, dağlarda vuslat biçer Külüngünün sesine uğrun uğrun gelen kim? Al ve beyaz güllerde, aşk açar mevsim mevsim Meclis-i Şuârâ’da şiir gözlü bir kadın; İmbikten süzülür ruh, zarâfeti yanında Kelâm hüsnü ânında, ince ince yanar da, Derd ü gamı okunur vuslatsız baharların Mihri’nin gönlünde aşk, ebedi bir hicrandır, Amasya, kaderine sevda üflenen cândır Aynalı Mağara’da aşk dilinden söylence, Taşır dünden bugüne kalbe düşen sevdayı Ağlar incir kuşları, anlatır can fedâyı, Güneş öper alnından, mağarayı ilk önce Kızın adı “Güzelce”, efsaneye nam olur, Asırlar geçse bile, nârı serencam olur Dinleyenin kalbine köz gibi ağıt düşer, İnceden bir âh çeker Hulusi’yi her duyan Gürcüler güzeline gönlü kayar nâgehan, Yalan olur murâdı, nerde aşk orada şer Tatlı canından geçer, yazık iki sevdalı, Ömür bütün cânânsa, “neylenir dünya malı?” Bu şehr içre solunur, sevdaların içlisi Bir musıkı duyulur, aşkla kabarır gönül, İkliminde mümkündür, gözyaşına tahammül, Ağlayıp inleyeni, cihanın sevinçlisi Duy ruhunda bu şehrin, bitmeyen şarkısını, Geçmişten geleceğe, sevdanın yankısını Bir tren sesi böler, maziyi hayâlimde, Son kez bakışlarımla şehrimi kucaklarım Yaşadıkça; Amasya’m, sevdana giriftârım, Sar beni şefkatinle; ömrümde, ecelimde Kubbelerin altında, ersem kutlu visale, Ebedi bir âleme, uyansam aşkın ile Olcay GÖKÇE (Amasya/2011)