İzdırap

Izdırap, gece yarısında vuran gong gibi,
(Tın tın) öttü Yüreğimi hoplatdı aniden
Eski hülyalarım ki, yok hiçbirinin dibi,
Bağı kopmuş inciler gibi döküldü birden

Izdırap, yalnız kaldığım anlardaki dostum
Ruhumu saran hafakan, kafamda yanan kor
Gürliyeyim dedim yıldırımlar gibi sustum
Yanıpta dışa sızdırmamak doğrusu çok zor

Izdırap, gecede kendini hissetdirir;
Söyler ayrı bir buudda söylediği herşeyi
Her ızdırap bir kısım ilhamlar da getirir,
Hatırlatır bizlere insanlığı sevgiyi

Gecede bir sürü ilham, bir sürü de azap,
Bu, düşünce kuşağında bir doğum sancısı
Azapsız dimağların görecekleri serap,
Sancılar değil; sancı çekmemek en acısı

Ey ızdırap; anladım ki herşey senin ile!
Sen Hakk'a giden yollarda vuslata vesile…

(içimdeki ızdırapların hezeyanları)