Yavuz Bülent Bakiler Sen Sen Sen

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden

,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter

Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter

Huzur ellerinin güzelliğidir

Gözlerin karşımda mutluluk denizi

Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter

Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter

Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm

Bende sabır sende naz

Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter

Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını

Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter

Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi

Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek

Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Yavuz Bülent Bakiler Sen Sen Sen Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden, Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter Hiç kimse aramasa sormasa beni Sen gelsen yeter Huzur ellerinin güzelliğidir Gözlerin karşımda mutluluk denizi Her sabah soframızda ekmeğimizi Sen bölsen yeter Yüreğim seninle yaylalar kadar serin Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam Sen dolsan yeter Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm Bende sabır sende naz Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün, Sende karar kıldığını Ve içimin şerha şerha yarıldığını, Sen bilsen yeter Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek, Eğilsen yeter