Tohtur Beğ | Abdurrahim Karakoç

TOHTUR BEĞ

Avrat yeğin sayrı, benim karnım aç,

Keyf için gelmedik bura tohdur beğ

Fukara harcından yaz da bir ilaç,

Olsun derdimize çare tohdur beğ

Tama vatandaşık, gardaşık tama

Bunca pahılm?olur adam adama?

Geldik ta sabahtan, kaldık akşama,

Yarına mümkün mü sıra tohdur beğ?

Yedi baş horanta yıkık hânede

Tüm kazancım bini bulmaz senede;

Yüz pangunut helâl olsun gene de;

Ben nereyim, beşyüz nere tohdur beğ?

Tek kaşıkla çorba içer dördümüz

Kul başından ırak ola derdimiz

Senden, benden esker ister ordumuz

Candan da mı yeğdir para tohdur beğ?

Dert-belâ tebelleş oldu başıma,

Her gece tahsildar girer düşüme

Beni mahcup etme can yoldaşıma,

Erkeklik öldü mü bre tohdur beğ?

Büyük oğlan esker, öteki çırak,

Han için param yok, oteli bırak

Mevsim kış, yollar sarp, köy hayli ırak;

Bir değil, beş değil yara tohdur beğ

Memur gelir karşılarsın köşeden,

Zengin gelir kırılırsın neşeden

Öte kaçma bizim garip Eşe?den,

Bakıp boynundaki kire tohdur beğ

Hemi Müslümanım, insanım hemi;

Halimi arzettim darılma e mi?

İçinde mangır yok, gördün kesemi;

Bir de ceplerimi ara tohdur beğ

Daha sayayım mı? Noksan mı daha?

Yalvara yalvara tükendim aha

Bu yüzle mi çıkacaksın Allah?a?

Vallahi yanarsın nara tohdur beğ

Abdurrahim Karakoç