Çanakkale Savaşindan Anilar (Cesaret Marşi)

Azman Dede Balıkesir`de son gömdüğümüz Çanakkale gazisi İvrindi'nin

Mallıca

>köyünden 104 yaşında Azman Dede idi Gençliğinde iki metreyi aşkın

boyu,dev

>görünümüyle insan azmanı sayılmış herkes ona azman demeye

başlamış,soyadı

>kanunu çıkınaca da Azman soyadını almıştı Esas ismi adeta

>unutulmuştuYıllar önce bir yerel araştırma sırasında Mallıca köyü

>kahvesinde kendisiyle görüştüm Kulakları ağır işitiyordu Köylülerden

biri

>yardımcı oldu Benim sorduklarımı kulağına bağıra bağıra söyledi Onun

>sesine alışkın olduğundan anladı Sordukları mı cevapladı Söz

>Çanakkale`ye geldiğinde o koca ihtiyar sarsıla sarsıla, hıçkırıklar

içinde

>ağlamaya başladı Kendi zor duyduğu için kan çanağına dönen gözleriyle

bize

>de duyurmak için bağıra bağıra anlatmaya başladı :

>

>-"Bir hücum sırasında bölük erimişti Yüzbaşı telefonla takviye

istedi

>Gece yarısı siperleri takviye için istediğimiz askerler geldi Hepsi

askere

>alınmış gencecik insanlardı Ama içlerinde daha çocuk denecek yaşta

üç-dört

>asker vardı ki hemen dikkatimizi çekti Bölüğü düzene soktumYüzbaşı

>gelenlerle tek tek ilgileniyor, karanlıkta el yordamıyla

>üstlerini başlarını düzeltiyor, sabah yapılacak olan süngü hücumuna

>hazırlıyordu

>

>Sıra o çocuklara geldiğinde, o cıvıl cıvıl şarkı söylerek gelen

çocuklar

>birden çakı gibi oldular Yüzbaşı sordu;

>"Yavrum siz kimsiniz?",içlerinden biri; "Mektebi Sultanisi

talebeleriyiz

>Vatan için ölmeye geldik!" diye cevap verdi Gönlüm akıverdi o

çocuklara

>Bu savaş için çok küçüktüler Daha süngü tutmasını bile bilmiyorlardı

>Onlarla ilgilendim "Mermi böyle basılır Tüfek şöyle tutulur Süngü

böyle

>takılır

>Düşmana şöyle saldırılır!" diye Onları karşıma alıp bir bir

gösterdim

>

>Siperlerin arkasında ay ışığında sabaha kadar talim yaptıkGün

ışımadan

>biraz dinlensinler diye siperlere girdik Ortalık hafif aydınlanır

gibi

>olunca hep yaptıkları gibi düşman gemileri gelip siperlerimizi

bombalamaya

>başladı lar Yer gök top sesleriyle inliyorduHer mermi düştüğünde

minare

>gibi alevler yükseliyor birgün önce ölenlerin kol, bacak, el, ayak

gibi

>parçaları havaya kalkan toprakla siperlere düşüyordu Mermiler

üzerimizden

>ıslık çalarak geçiyordu Siperler toz duman içinde kalmıştı Bir ara

>yüzbaşı "Azman yandık!" diye

>siperin köşesini işaret etti O şarkı söyleyerek sipere gelen, sanki

çiçek

>toplarmış gibi neşeli olan o çocuklar siperin bir köşesinde sanki bir

yumak

>gibi birbirine sarılmış tir tir titriyorlardı Çocuklar harbin gerçeği

ile

>ilk defa karşılaşıyorlardı

>Ürkmüşlerdi Yüzbaşı yandık demekte haklıydı

>Muharebede bir ürküntü panik meydana getirebilirdi Tam onlara doğru

>yaklaşırken içlerinden biri avaz avaz bir marş söylemeye başladı!

>

>Annem beni yetiştirdi bu yerlere yolladı

>

>Al sancağı teslim etti Allah'a ısmarladı

>

>Boş oturma çalış dedi hizmet eyle vatana

>

>Sütüm sana helal olmaz saldırmazsan düşmana

>

>Baktım hemen biraz sonra ona bir arkadaşı daha katıldı Biraz sonra

biri

>daha Marş bitiyor yeniden başlıyorlar Bitiyor bir daha

söylüyorlarAvaz

>avaz! Gözleri çakmak çakmak Hücum anı geldiğinde hepsi süngü

takmış,

>tüfeklerine sımsıkı sarılmış, gözleri yuvalarından

>fırlamış dişler kenetlenmiş bekliyorlardı

>

>O an geldi Birden yüzbaşı "Hücum!"diye bağırdı Bütün bölük, bütün

>tabur, bütün alay cephenin her yerinden fırladık İşte tam o anda, tam

o

>anda, o çocuklar kurulmuş gibi siperlerden fırlayıverdiler

>İşte o an Tam o an bir makinalı yavruları biçiverdi Hepsi sipere

geri

>düştüler Kucağıma dökülüverdilerOnların o gül gibi yüzleri gözümün

>önünden gitmiyor Hiç gitmiyor! İşte ben ona ağlıyorum, o çocuklara

>ağlıyorum!"

>

>Azman dede ağlıyordu Ben ağlıyordum Kahvede kim varsa ağlıyordu

>

>Kahveci gözyaşları içinde bize çay getirdi Eğildi; "Azman dede hep

ağlar

>Niye ağladığını bugün ilk defa anlattı " dedi

ALINTI