Çanakkale'de İki Askerin Mevzideki Konuşmaları

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-06-2012

Tertip!
— Efendim Toprak!
— El bombası geliyor, dikkat!
— Yakaladım ve geri attım Toprağım

— İyi

— Toprak! Mevzide sadece ikimizin kaldığı anlaşılırsa, karşı mevzideki düşman, hep birlikte saldırıya geçebilir

Mevzinin değişik yerlerine geçip, ateş edip, tekrar buraya gelsek olur mu?
— İyi düşündün Tertip

Hadi bismillah!
— …

— El bombası da atabildin mi?
— Atmam mı?
— Ateş yoğunlaştı, sakın ola mevziden başını kaldırmayasın

— Hiç başımı çıkarır mıyım Toprağım

— Tertip!
— Efendim Toprak!
— Yanında yatan Adıyamanlı Abuzer’in gözleri açık kalmış, eğil de kapatıver

Alnından vurulmuş yiğidim

— İki de çocuğu vardı garibimin

— Sahi, senin çoluk çocuk var mı Tertip!
— …

— Niye iç geçirip sustun öyle Tertip

— Vardı

— Nasıl yani?
— Bilirsin, bizim oralarda ilkbaharda sular pek coşkun akar

Irmağın üzerindeki tahta köprüden azgın suya düştü karım

Kucağında da oğlum vardı

Yetişemedim

Suyun hızına yetişemedim…
— Hakkını helal et

Bilmeden gözyaşı döktürdüm sana

— Helal olsun tertip

Bilirim, Ondan geldik tekrar Ona döneceğiz ama aklıma gelince içim kabarıyor işte

Ya sen?
— Ben evlenemedim

Anam çok üstüme oldu, ancak evlenmedim

— Niye ki?
— Bir sevdiğim vardı, onu da diyemedim

— Neden?
— Anamın aklından başka bir kız vardı ondan? Üstelik sevdiğim kızın da haberi yok

Uzaktan uzağa benimkisi

Aha ilk sana diyorum

— İnşallah cepheden dönünce muradına erersin Toprak

— İnşallah Tertip

Düğünüme de gelirsin artık

— Oo, gelmem mi hiç

— Tertip!
— Efendim Toprak!
— Şu etrafta uçuşan kuşlar dikkatini çekiyor mu?
— Çekmez olur mu, daha önce hiç böyle yeşil kuş görmemiştim

Tuhaf!
— O yeşil kuşlar etraftayken, bana bir güven bir cesaret geliyor biliyor musun?
— Aynısı bende de oluyor

Sahi bu kuşların adı, cinsi ne ola ki?
— ?!

— Düşman ateşi biraz hafifledi

Şimdi sıra bizde

Haydi bismillah

— Tertip bu bomba sana geliyor, yakala!
— Yakaladım ve attım toprak!
— Yine azıttılar

Adamların mermisi bol tabi

— Ateşi hızlandıralım!
— Tertip!
— Efendim Toprak!
— Bu ne iştir yahu, basıyorum basıyorum patlamıyor tüfek! Bak hele tüfeğim bozuldu herhal

— Öyleyse yanında şehit yatan Abuzer’in silahını al

— Allah Allah, silahına sarılmış bırakmıyor garibim

— Ne bozulmuşu akıllım

Görmüyor musun senin işaret parmağın gitmiş

Ben mevziyi bir dolaşıp geliyorum

Sen sarıver parmağını

*
— Geldin mi tertibim!
— Geldim ya, yaran ne almende, sarmışsın, iyi

— Şu mevzinin içine baksana

Onlarca yiğit can vermiş

Biz parmak vermişiz çok mu

Bak tetiği çekecek daha birçok parmağım var

— Düşmanın ateşi kesildi

Biraz oturup dinlenelim hele

— Hava kararmaya durdu

Daha ateş etmezler herhal

— Toprağım, hele bir ezan oku da namazımızı kılalım

— Abdestim yoktur

Suyumuz da neredeyse iki damla kalmış

— Teyemmüm edelim toprakta öyleyse

— Öyle ya

— Rabbim her işin kolayını göstermiş

— Allahu ekber, Allahu Ekber! Eşhedü enne Muhammed erresulullah! ……
— Toprağım senin sesin ne de güzelmiş böyle!
— Namaz insana ne de huzur veriyor?
— Öyle ya Toprağım

İnsan Rabbiyle baş başa olunca korkuyu, kederi unutuyor

Çünkü O, her şeyin sahibi, korkunun da kederin de hakimi

Hatta düşmanın dahi sahibi

Kim Allah’ın rızasına nail olursa savaşı bil ki o kazanacak

Rabbimiz elbette bizimledir

— Ne güzel konuştun tertip

Allah razı olsun

Gönlüm ferahladı

— Senin sesin güzelmiş toprağım hele bir türkü söyle de dinleyelim

— Adıyamanlı Abuzer’in sesini tutmaz ama söyleyeyim

Kışlalar doldu bugün
Doldu boşaldı bugün
Gel gardaş görüşelim
Ayrılık oldu bugün

……………

— Allah razı olsun

Ne de hüzünlü söyledin öyle

— Bu şehitlerin başında başka nasıl söylenir ki Tertibim

— Haklısın ya

— Aha, yine düşman mevzisinden taşa sarılmış bir kağıt geldi

— Sen daha iyi okursun Toprağım

Oku hele ne diyorlar

— Abuzer’i soruyorlar

Daha önce konser veren de söylesin diyorlar

— Abuzer’in sesine müptela olmuşlar demek

Cevabını gönder madem

— Yazıp kağıdı taşa sardım

Sen at bari, daha isabetli atarsın

— Ne yazdın ki Toprağım

— Onu bugün şehit ettiniz, dedim

*
— Vakit geç oldu

Ben yatsı namazını kılıp biraz kestireceğim

Sen nöbete kal

İki saat sonra da uyandırırsın

— Peki Tertip

— Toprak, Toprak! Kalk sabah namazına

— Bismillah!
— Bugün içimde tuhaf bir his var

— Nasıl Tertip?
— Bilmem, sanki düşman bir şeyler planlıyor gibi?
— Düşmanın her zaman planı vardır zaten?
— Bu sefer, bilemiyorum…
— İşte silah sesleri gelmeye başladı

— Bak o yeşil kuşlar yine tepemizde dönüp duruyorlar

— Tertip! Hiç dikkatini çekiyor mu, onca mermi sıkılıyor ama bu kuşlara hiç isabet etmiyor

— Sahi be! Biz başımızı mevziden bir an çıkarsak yüzlerce mermi yağıyor karşıdan

Ancak bu kuşlara bir şey olmuyor

Efendimiz Aleyhisselamın cennet kuşları diye bahsettiği kuşlar bunlar olsa gerek

— Dikkat et el bombası

— Bir de senin arkana düştü sen de dikkat et

— Aman Allah’ım! El bombaları yağmur gibi yağıyor

— Bumm

Bumm

— …

— Tertip
— Efendim Toprak!
— Benim gördüklerimi sen de görüyor musun?
— Şu muhteşem bahçelerden mi söz ediyorsun

— Evet

Daha önce hiç görmemiştim

Altlarından ırmaklar akıyor bak

— Bu bahçeler ne de güzel bahçelermiş!
— Aman Allah’ım! Şu dedem değil mi? Oysa o öleli yıllar oldu

Rus Harbinde şehit olmuştu

— Olamaz! Karımla oğlum da oradalar

Toprağım, ne tuhaf değil mi?
— Evet çok tuhaf

Bak yine o yeşil kuşlar

Silahlar da birden bire sustu

— Toprak!
— Yoksa biz! Yoksa biz
— …

Arif Akpınar

(Cephede Bayram -Çanakkale hikayeleri- kitabından Muştu Yayınları)

10-06-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Çanakkale'de İki Askerin Mevzideki Konuşmaları Tertip! — Efendim Toprak! — El bombası geliyor, dikkat! — Yakaladım ve geri attım Toprağım — İyi — Toprak! Mevzide sadece ikimizin kaldığı anlaşılırsa, karşı mevzideki düşman, hep birlikte saldırıya geçebilir Mevzinin değişik yerlerine geçip, ateş edip, tekrar buraya gelsek olur mu? — İyi düşündün Tertip Hadi bismillah! — … — El bombası da atabildin mi? — Atmam mı? — Ateş yoğunlaştı, sakın ola mevziden başını kaldırmayasın — Hiç başımı çıkarır mıyım Toprağım — Tertip! — Efendim Toprak! — Yanında yatan Adıyamanlı Abuzer’in gözleri açık kalmış, eğil de kapatıver Alnından vurulmuş yiğidim — İki de çocuğu vardı garibimin — Sahi, senin çoluk çocuk var mı Tertip! — … — Niye iç geçirip sustun öyle Tertip — Vardı — Nasıl yani? — Bilirsin, bizim oralarda ilkbaharda sular pek coşkun akar Irmağın üzerindeki tahta köprüden azgın suya düştü karım Kucağında da oğlum vardı Yetişemedim Suyun hızına yetişemedim… — Hakkını helal et Bilmeden gözyaşı döktürdüm sana — Helal olsun tertip Bilirim, Ondan geldik tekrar Ona döneceğiz ama aklıma gelince içim kabarıyor işte Ya sen? — Ben evlenemedim Anam çok üstüme oldu, ancak evlenmedim — Niye ki? — Bir sevdiğim vardı, onu da diyemedim — Neden? — Anamın aklından başka bir kız vardı ondan? Üstelik sevdiğim kızın da haberi yok Uzaktan uzağa benimkisi Aha ilk sana diyorum — İnşallah cepheden dönünce muradına erersin Toprak — İnşallah Tertip Düğünüme de gelirsin artık — Oo, gelmem mi hiç — Tertip! — Efendim Toprak! — Şu etrafta uçuşan kuşlar dikkatini çekiyor mu? — Çekmez olur mu, daha önce hiç böyle yeşil kuş görmemiştim Tuhaf! — O yeşil kuşlar etraftayken, bana bir güven bir cesaret geliyor biliyor musun? — Aynısı bende de oluyor Sahi bu kuşların adı, cinsi ne ola ki? — ?! — Düşman ateşi biraz hafifledi Şimdi sıra bizde Haydi bismillah — Tertip bu bomba sana geliyor, yakala! — Yakaladım ve attım toprak! — Yine azıttılar Adamların mermisi bol tabi — Ateşi hızlandıralım! — Tertip! — Efendim Toprak! — Bu ne iştir yahu, basıyorum basıyorum patlamıyor tüfek! Bak hele tüfeğim bozuldu herhal — Öyleyse yanında şehit yatan Abuzer’in silahını al — Allah Allah, silahına sarılmış bırakmıyor garibim — Ne bozulmuşu akıllım Görmüyor musun senin işaret parmağın gitmiş Ben mevziyi bir dolaşıp geliyorum Sen sarıver parmağını* — Geldin mi tertibim! — Geldim ya, yaran ne almende, sarmışsın, iyi — Şu mevzinin içine baksana Onlarca yiğit can vermiş Biz parmak vermişiz çok mu Bak tetiği çekecek daha birçok parmağım var — Düşmanın ateşi kesildi Biraz oturup dinlenelim hele — Hava kararmaya durdu Daha ateş etmezler herhal — Toprağım, hele bir ezan oku da namazımızı kılalım — Abdestim yoktur Suyumuz da neredeyse iki damla kalmış — Teyemmüm edelim toprakta öyleyse — Öyle ya — Rabbim her işin kolayını göstermiş — Allahu ekber, Allahu Ekber! Eşhedü enne Muhammed erresulullah! …… — Toprağım senin sesin ne de güzelmiş böyle! — Namaz insana ne de huzur veriyor? — Öyle ya Toprağım İnsan Rabbiyle baş başa olunca korkuyu, kederi unutuyor Çünkü O, her şeyin sahibi, korkunun da kederin de hakimi Hatta düşmanın dahi sahibi Kim Allah’ın rızasına nail olursa savaşı bil ki o kazanacak Rabbimiz elbette bizimledir — Ne güzel konuştun tertip Allah razı olsun Gönlüm ferahladı — Senin sesin güzelmiş toprağım hele bir türkü söyle de dinleyelim — Adıyamanlı Abuzer’in sesini tutmaz ama söyleyeyim Kışlalar doldu bugün Doldu boşaldı bugün Gel gardaş görüşelim Ayrılık oldu bugün …………… — Allah razı olsun Ne de hüzünlü söyledin öyle — Bu şehitlerin başında başka nasıl söylenir ki Tertibim — Haklısın ya — Aha, yine düşman mevzisinden taşa sarılmış bir kağıt geldi — Sen daha iyi okursun Toprağım Oku hele ne diyorlar — Abuzer’i soruyorlar Daha önce konser veren de söylesin diyorlar — Abuzer’in sesine müptela olmuşlar demek Cevabını gönder madem — Yazıp kağıdı taşa sardım Sen at bari, daha isabetli atarsın — Ne yazdın ki Toprağım — Onu bugün şehit ettiniz, dedim * — Vakit geç oldu Ben yatsı namazını kılıp biraz kestireceğim Sen nöbete kal İki saat sonra da uyandırırsın — Peki Tertip — Toprak, Toprak! Kalk sabah namazına — Bismillah! — Bugün içimde tuhaf bir his var — Nasıl Tertip? — Bilmem, sanki düşman bir şeyler planlıyor gibi? — Düşmanın her zaman planı vardır zaten? — Bu sefer, bilemiyorum… — İşte silah sesleri gelmeye başladı — Bak o yeşil kuşlar yine tepemizde dönüp duruyorlar — Tertip! Hiç dikkatini çekiyor mu, onca mermi sıkılıyor ama bu kuşlara hiç isabet etmiyor — Sahi be! Biz başımızı mevziden bir an çıkarsak yüzlerce mermi yağıyor karşıdan Ancak bu kuşlara bir şey olmuyor Efendimiz Aleyhisselamın cennet kuşları diye bahsettiği kuşlar bunlar olsa gerek — Dikkat et el bombası — Bir de senin arkana düştü sen de dikkat et — Aman Allah’ım! El bombaları yağmur gibi yağıyor — Bumm Bumm — … — Tertip — Efendim Toprak! — Benim gördüklerimi sen de görüyor musun? — Şu muhteşem bahçelerden mi söz ediyorsun — Evet Daha önce hiç görmemiştim Altlarından ırmaklar akıyor bak — Bu bahçeler ne de güzel bahçelermiş! — Aman Allah’ım! Şu dedem değil mi? Oysa o öleli yıllar oldu Rus Harbinde şehit olmuştu — Olamaz! Karımla oğlum da oradalar Toprağım, ne tuhaf değil mi? — Evet çok tuhaf Bak yine o yeşil kuşlar Silahlar da birden bire sustu — Toprak! — Yoksa biz! Yoksa biz — … Arif Akpınar (Cephede Bayram -Çanakkale hikayeleri- kitabından Muştu Yayınları)