09-09-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
İKİ İNSAN İKİ ANIT
İKİ İNSAN İKİ ANIT
…
Sonra yeni binaya taşınıldı Zuck yaşlanmıştı Yeni bina bu yakarıyı tanımıyordu Arada bir duyulsa da bu tınılar sağır duvarlara bir şey söylemiyordu Ona yabancıydı Onu hiç içine sindiremedi Bu duvarlar, huzuru, bilgeliği ve barışı henüz tanımıyordu Tanıyacak fırsatı da kaçırmıştı Çünkü o ''gül bahçesi'' bu binanın hiçbir duvarına dayanmıyordu artık O bina gelgitle bir yükselip, bir alçalan koyu renk, (gücü kendinden gelmeyen) hırslı suların çevrelediği ve dövdüğü kayalık bir adaydı sanki Dingin ve güzel bir atmosferde, kendisiyle barışık olağanüstü gayretin ve büyük bilginin değerini bilmesi olanaksızdı
***
…
Hanna''yı kaybedip yalnız başına yaşamaya başladığı günlerden birinde sabah kahvaltısından hemen sonra, alışkanlığın da etkisiyle terasa çıktı, şezlonga uzandı Nasıl olduysa uykuya daldı Gitme vakti geldiğinde çan, tıpkı Hanna''nın ona dokunduğu günlerdeki gibi çaldı ve Strauss''u uyandırdı Hanna''nın yaptığını sandı, uyku mahmurluğu içinde ve hemen seslendi:
- Tamam Hanna, simdi geliyorum
Rüzgar, terastaki çanı tam da Strauss''un kalkması gereken dakikada hareket ettirmişti
Ürünün Resimleri:

Piyasa Fiyatı - 09 09 2012
13,53 TL
|
|
|