Baudolino ( Baudolıno)

**Prof. Dr. Sinsi** · 09-09-2012

Baudolino ( Baudolıno)
[*]Zeki ve dile kabiliyeti olan bir oğlan çocuğu Baudolino, onu yaratan ve beş dili ana dili kadar iyi konuşan Umberto Eco’ya benziyor

Amerika’da bu ay yayına giren kitabın kahramanı Baudolino, Eco’nun aklına 1960’lı yıllarda takılmış

"Bu sihirli palyaço sonunda Baudolino adlı romanımda hayat buldu," sözleriyle kahramanına duyduğu tutkuyu ifade eden Eco, Baudolino’ya "yalancı" denilemeyeceğini, yalancıların şimdiki zaman ve geçmiş hakkında yalan söylediklerini halbuki Baudolino’nun gelecek hakkında yalan söylediğini, bu açıdan ancak öngören bir dahi olabileceğini savunuyor

Dile olan kabiliyeti ve konuşkanlığı sayesinde kısa sürede İmparator Frederick’in beğenisini kazan Baudolino, kendini Doğu’nun ötesinde cennetten farksız olduğu söylenen bir krallığın yolunda bulur

Hikâyesine, babasının intikamını almak için ilk kez elini kana buladığını iddia ederek İstanbul eteklerine kapaklanır vaziyetteyken başlar Baudolino

Dildeki becerisini bir türlü yazıya aktaramaz: "Allah kahretsin equus muydu yoksa equum muydu," diye söylene söylene, pek çok kelimenin üzerini çizerek devam eder hikâyesine

Konuşurcasına bir hızla

"Mamma mia, hainlerin niyeti beni öldürmekti!" gibi nidalarla

Hayatının büyük kısmını "mükemmel bir dil arayışına" adayan Eco’nun yarattığı kahramanın yazma serüveni bu çalışmasının bir sonucu

Mükemmel bir dil ütopyasını olduğu kadar mükemmel bir ülke ütopyasını da irdeliyor Eco yeni romanında

Prester John hikâyesi romana bu yüzden karışmış: "Ütopyaların tarihi işlevi, insanların ütopyayı bulma ya da yaratma arzusu olmuştur

Thomas More’un ideal siyasi düzeni ya da Ponce de Leon’un gençlik çeşmesi buna örnektir

Portekizliler Prester John’un krallığı hayali ile yola çıkıp Etiyopya’yı buldular - Afrika’nın ortasında bir Hristiyan cenneti

Prester John’u bulduk dediler

Sonra uzun süre imparatoru Prester John olarak isimlendirdiler

Ama o kadar heyecan verici olmadı

Çünkü orada yaşayan zavallılar çok fakirdi

Aradılar, buldular ve ilginç olmadı

Şimdi ütopya artık bir yer değil, çünkü keşfedilmeyen bir yer kalmadı

Siyasi sistemler açısından son ütopya ‘Marksizm’di diyebiliriz

Ama küçük ütopyalar mevcut

Waco, Bin Laden’in ütopyası türünden

Hitler’in ütopyası vardı

Pasifist hareketlerdeki ütopyadan bahsedebiliriz

Evrensel barış arayışı da muhtemelen bir ütopyadır

Yani ütopyaları gerçekleştirmenin peşine düşen insanlar hâlâ mevcut

Küreselleşmeye karşı harekete ütopya diyebiliriz mesela

İyi ütopyalar dahi tehlikelidir

Thomas More bize mükemmel bir toplum ütopyası vermiştir, kitabını okursanız yaptığı şey tümüyle Stanilizm’dir

Öyle bir toplumda yaşamak dehşet vericidir

Prester John mektubu da bir ütopya metniydi

Onu bir araç olarak kullandım

"

Piyasa Fiyatı - 09092012
23,32 TL

09-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Baudolino ( Baudolıno) Baudolino ( Baudolıno) []Zeki ve dile kabiliyeti olan bir oğlan çocuğu Baudolino, onu yaratan ve beş dili ana dili kadar iyi konuşan Umberto Eco’ya benziyor Amerika’da bu ay yayına giren kitabın kahramanı Baudolino, Eco’nun aklına 1960’lı yıllarda takılmış "Bu sihirli palyaço sonunda Baudolino adlı romanımda hayat buldu," sözleriyle kahramanına duyduğu tutkuyu ifade eden Eco, Baudolino’ya "yalancı" denilemeyeceğini, yalancıların şimdiki zaman ve geçmiş hakkında yalan söylediklerini halbuki Baudolino’nun gelecek hakkında yalan söylediğini, bu açıdan ancak öngören bir dahi olabileceğini savunuyor Dile olan kabiliyeti ve konuşkanlığı sayesinde kısa sürede İmparator Frederick’in beğenisini kazan Baudolino, kendini Doğu’nun ötesinde cennetten farksız olduğu söylenen bir krallığın yolunda bulur Hikâyesine, babasının intikamını almak için ilk kez elini kana buladığını iddia ederek İstanbul eteklerine kapaklanır vaziyetteyken başlar Baudolino Dildeki becerisini bir türlü yazıya aktaramaz: "Allah kahretsin equus muydu yoksa equum muydu," diye söylene söylene, pek çok kelimenin üzerini çizerek devam eder hikâyesine Konuşurcasına bir hızla "Mamma mia, hainlerin niyeti beni öldürmekti!" gibi nidalarla Hayatının büyük kısmını "mükemmel bir dil arayışına" adayan Eco’nun yarattığı kahramanın yazma serüveni bu çalışmasının bir sonucu Mükemmel bir dil ütopyasını olduğu kadar mükemmel bir ülke ütopyasını da irdeliyor Eco yeni romanında Prester John hikâyesi romana bu yüzden karışmış: "Ütopyaların tarihi işlevi, insanların ütopyayı bulma ya da yaratma arzusu olmuştur Thomas More’un ideal siyasi düzeni ya da Ponce de Leon’un gençlik çeşmesi buna örnektir Portekizliler Prester John’un krallığı hayali ile yola çıkıp Etiyopya’yı buldular - Afrika’nın ortasında bir Hristiyan cenneti Prester John’u bulduk dediler Sonra uzun süre imparatoru Prester John olarak isimlendirdiler Ama o kadar heyecan verici olmadı Çünkü orada yaşayan zavallılar çok fakirdi Aradılar, buldular ve ilginç olmadı Şimdi ütopya artık bir yer değil, çünkü keşfedilmeyen bir yer kalmadı Siyasi sistemler açısından son ütopya ‘Marksizm’di diyebiliriz Ama küçük ütopyalar mevcut Waco, Bin Laden’in ütopyası türünden Hitler’in ütopyası vardı Pasifist hareketlerdeki ütopyadan bahsedebiliriz Evrensel barış arayışı da muhtemelen bir ütopyadır Yani ütopyaları gerçekleştirmenin peşine düşen insanlar hâlâ mevcut Küreselleşmeye karşı harekete ütopya diyebiliriz mesela İyi ütopyalar dahi tehlikelidir Thomas More bize mükemmel bir toplum ütopyası vermiştir, kitabını okursanız yaptığı şey tümüyle Stanilizm’dir Öyle bir toplumda yaşamak dehşet vericidir Prester John mektubu da bir ütopya metniydi Onu bir araç olarak kullandım" Piyasa Fiyatı - 09092012* 23,32 TL