En Çok Seni Bekledim

En Çok Seni Bekledim
[*] Ayağa kalktı, onu görüyordu
"Burada durdu, denize baktı, karanlıkları düşledi
Duvara kazıdığımız adlarımızı yeniden yazdı dokunarak Bizden nefret mi etti? Sözünü tutmamasına alışmıştı insanların Kirlenerek büyündüğünü, unutmanın acımasızlığına ''hayat'' dendiğini bilmiyor muydu?
Kimse gelmedi o gün Herkes unutmuştu
herkes herkes büyümüştü"
Tutunarak doğruldu, gözyaşlarıyla ıslanmış yanağını
onun buz gibi duvara kazınmış adına yasladı yeniden
Her tarafı uyuşmuştu "Ben de gelmedim gelmedim" diye bağırarak
duvarı yumrukluyordu şimdi Çakmağın gazı bitmek üzereydi, tekrar duvara tuttu Bir azalıp bir çoğalan ışıkta, kendi adının hemen altında şu sözleri okudu:
"En çok seni bekledim!" Sibel Öz''ün, iyi insanların sade hayatlarında yaşadıkları trajedileri ve biriktirdikleri acıları anlatan öyküleri


Ürünün Resimleri:








Piyasa Fiyatı - 09092012
7,04 TL