Peygamberimize Karşı Görevimiz

Peygamberimize Karşı Görevimiz
Peygamberimize Karşı Görevimiz

Peygamberimize Karşı Görevimiz
Peygamberimize Karşı Vazifelerimiz
HzMuhammed (sav) uymak

Hz Peygamber (as)’a uyan kurtulur Çünkü peygambere uymayı Allah emrediyor Kur’an’da:
-“O gün zalim kimse ellerini ısırıp “Keşke peygambere uysaydım…” diyecek”(Furkan:27)
-“Peygamber size ne getirdiyse onu alın Size neyi yasakladıysa ondan da sakının” (Haşr:7)
-“ Ey inananlar! Hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman Allah ve Resulüne uyun”(Enfal:24)
-“ Ey iman edenler! Allah’a ve resulüme itaat edin, işlerinizi boşa çıkarmayın”(Muhammed:33)
-“ Resulüm! De ki: eğer Allah’ı seviyorsanız, bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın…” (Al-i İmran:31)
-“ Kim Allah’a ve Resulüne itaat ederse işte onlar, Allah’ın kendilerine lütuflarda bulunduğu peygamberler, sıdıklar, şehitler ve Salihlerle beraberdirler Bunlar ne güzel arkadaştır”(Nisa:69)buyuruyor Bu güzel müjdeleri veriyor
-“Kıyamet gününde kim kime uyduysa onunla beraber olacak ve onunla beraber hesaba çekilecektir” (Hud: 98)
Peygamber efendimiz de: “Size bir şey yapmanızı emrettiğimde, ona mümkün olduğunca uyun… Bir şeyden sakındırdığım da ondan mümkün olduğunca kaçının” demiştir(Siret Ans:2/528)
O, şu konularda söz alarak insanları ümmetliye kabul etmiştir
İslam'dan önce bütün insanlık ahlaksızlığın bataklığında boğulmak üzereydi Yüce Allah'ımız, Hz Muhammed (sav)'e Peygamberlik vazifesini verdi Peygamberimiz yaz - kış, gece - gündüz demeden bütün güçlüklere göğüs gererek dünyaya ilim ve fazilet ışıklannı saçtı, adaletin eserini her tarafa yaydı O'nun yaydığı fikirler üzerinde yeni ve güçlü bir medeniyet yükseldi, insanlığın çığırından çıkan ahlakını düzeltti, mutluluk yollarını gösterdi

Bu sebeple ona karşı da birtakım görevlerimiz vardır ki, bunlan şöyle sıralayabiliriz:
1 Hz Muhammed Efendimiz'in Peygamberliğine iman etmek, Allah'tan getirmiş olduğu emir ve yasakları kabul ve tasdik etmek
2 O'nun yolundan gitmek, O'nun emir, tavsiye ve yasaklarını dinlemek ve uymak
3 Peygamberi her şeyden, hatta malımızdan canımızdan daha çok sevmek
4 Adını saygı ile anmak Adı anıldığı zaman salavat getirmek veya "salli ellahu aleyhi vesellem Aleyhissalatü vesselam "demek
5 O'nun ahlakı ile ahlaklanmak ve başkalarının da böyle olmasına çalışmak

Peygamberimize Karşı Görevlerimiz Nelerdir

Müslüman Ümmetin Rasulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e Karşı Ödevleri:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in, dini tebliğ ederken sadık oluşunu, risaletinin sıhhatini ve onu tasdik etmenin vucubiyetini bildiğimizde ki, bu Muhammeder Rasulullah’ın anlamıdır Bu bilgi onu tasdik etmemizi, ona itaat ederek Allah’a kulluk etmemizi haber verdiği her şeye iman etmemizi gerektirir Bu mevzuda bize düşen görev; yukarda ki hususların gerçekleşmesi için onları hayatımızda tatbik etmektir Onları Örneklendirecek olursak:
1) İman Etmekle Memuruz

Allah, kendisine, meleklerine, kitaplarına iman etmemizi emrettiği gibi, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e iman etmemizi de emretmiştir İman edenlere sevap, iman etmeyenlere de azap va’d etmiştir

“Ey iman edenler! Allah’a ve Rasulüne iman edin…”

Nisâ: 136

“Ey iman edenler! Allah’tan korkun, O’nun Rasulüne iman edin ki size rahmetinden iki kat ecir versin…”

Hadid: 28

“Allah’a ve ümmi Rasulüne iman edin ki O da Allah’a ve onun ayetlerine iman etmektedir Ona uyun ki doğru yolu bulasınız”

A’raf: 158

“Kim Allah’a ve Rasulüne iman etmezse bilsin ki biz, kâfirler için alevli bir ateş hazırladık”

Fetih: 13

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e imanın gerekliliğini ifade eden bir hadisi, Müslim Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh)’den şöyle rivayet ediyor:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdı:

“Allah’tan başka (gerçek) bir ilah olmadığına şahadet getirip bana ve benim getirdiğim şeylere iman edinceye kadar insanlarla savaşmakla emrolundum”

Buhari, Müslim

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e iman, kuşkusuz onun getirdiği şeylerin tasdik edilmesini gerektirir Çünkü imanın aslı: Kalbin yakini ve bir şeyin sahihliğine mutmain olmasıdır Sonra bilerek ve inanarak dille söylemek, sonra onun gereği fiilleri amelle tatbik etmektir İşte bunların birleşmesiyle de iman kemale erer ve tamam olur Bu üç unsurdan birinin olmaması şahadetin tesirini iptal edip faydasız hale getirir

“Münafıklar sana geldikleri zaman: Şahitlik ederiz ki sen muhakkak Allah’ın rasulüsün derler Senin muhakkak Allah’ın rasulü olduğunu Allah bilir Ve Allah münafıkların yalancı olduklarına şahadet eder”

Münafikun: 1
2) Emirlerine İtaat Yasaklarına Riayetle Memuruz

Şüphesiz ki Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e itaat ona iman etmenin en önemli alametlerindendir Çünkü kişi onun doğruluğunu tasdik ederse, Allah’tandır diye haber verdiği şeylerle amel etmesi kesinleşir Kim bu hususlarda inat ederek veya küçümseyerek ona muhalefet ederse, onun risaletine şahadet getirmesi doğru olmamış olur Birçok ayette Allah, Rasulüne itaat etmemizi emrediyor:

“Ey iman edenler! Allah’a itaat edin, Rasule itaat edin, sizden olan emir sahiplerine de Eğer herhangi bir şeyde anlaşmazlığa düşerseniz; Allah’a ve ahiret gününe iman ediyorsanız onu Allah’a ve Rasulüne götürün Bu, daha iyidir ve sonuç bakımından daha güzeldir”

Nisâ: 59

“Allah’a itaat edin, Rasule itaat edin, (Ona itaatsizlikten) sakının Eğer (itaatten) dönerseniz, bilin ki elçimize düşen açıkça tebliğdir”

Mâide: 92

“De ki: Allah’a itaat edin, Rasule itaat edin Eğer (Ona itaatten) dönerseniz ona gereken kendisine yükletilen (duyurma görevini yapmak) size gereken de itaat görevini yapmaktır Eğer ona itaat ederseniz doğru yolu bulursunuz Rasule düşen sadece açık bir şekilde uyarmaktır”

Nur: 54

“Rasul size neyi verdiyse onu alın, size neyi yasakladıysa ondan sakının ve Allah’tan korkun Çünkü Allah’ın azabı şiddetlidir”

Haşr: 7

“Rasule itaat edin ki rahmet olunasınız”

Nur: 56

“Kim Allah’a ve Rasulüne itaat ederse, büyük bir kazanç elde etmiştir”

Ahzab: 71

“Bunlar Allah’ın sınırlarıdır Kim Allah’a ve Rasulüne itaat ederse Allah onu, altından ırmaklar akan, içinde ebedi kalacakları cennetlere sokar İşte büyük kurtuluş budur Kim de Allah’a ve O’nun Rasulüne karşı gelir, O’nun sınırlarını aşarsa Allah onu ebedi kalacağı ateşe sokar Onun için alçaltıcı bir azap vardır”

Nisâ: 13, 14

“Yüzleri ateşin içinde çevrildiği gün: Eyvah keşke biz Allah’a itaat etseydik, Rasule itaat etseydik derler”

Ahzab: 66

Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh)’ın rivayet ettiği hadiste Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyuruyor:

“Bana itaat eden kimse Allah’a itaat etmiş olur Bana isyan eden kimse de Allah’a isyan etmiş olur”

Buhari: 6986

Bu hadisin manası: Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) efendimiz bize Allah’ın vahy ettiği şeyleri emrettiğine göre ona itaat Allah’a itaat olmaktadır Bundan dolayı Allahu Teâlâ şöyle buyurmuştur:

“Kim Rasule itaat ederse Allah’a itaat etmiş olur Kim de yüz çevirirse biz seni onların üzerine bekçi göndermedik”

Nisâ: 80

Bu mevzu ile ilgili Buhari Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh)’den şu hadisi rivayet etmektedir:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Yüz çeviren kimsenin dışında bütün insanlar cennete girecektir’ buyurdu Sahabeler dediler ki:

−Ya Rasulallah, kimler yüz çevirir? Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

−‘Bana itaat eden kişi cennete girer Bana isyan eden kişi de yüz çevirmiş olur’ buyurdu”

Buhari: 7143

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e itaat emirlerini yapmak, yasaklarını terk etmek, her meselede sünnetine teslim olup hükmüne razı olmak ve şeriatına itiraz etmemektir
3) Allahu Teâlâ, Rasulüne İtaat Etmeyi Emretmiştir

Allahu Teâlâ Rasulüne itaat etmeyi emretmiş; hidayet ve günahlardan bağışlanmayı ona uymaya bağlamış; Rasulüne itaat etmeyi ve onun sünnetine göre yaşamayı da kendisini sevmeye alamet kılmıştır

“…O rasule uyun ki hidayete eresiniz”

A’raf: 158

“De ki eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın Allah bağışlayandır ve acıyandır”

Âl-i İmran: 31

“De ki Allah’a ve Rasulüne itaat edin Eğer (itaatten) dönerseniz muhakkak ki Allah kâfirleri sevmez”

Âl-i İmran: 31, 32

“And olsun Allah’ın Rasulünde sizin için Allah’a ve ahiret gününe kavuşmaya inanan ve Allah’ı çok anan kimseler için en güzel örnekler (Allah yolunda cihat, onda sebat, güçlüklere dayanma, azim ve irade, üstün seciyye, mekarimi ahlak vbin üstün meziyetler) vardır”

Ahzab: 21

Kulların görevlerinden biri de kendilerini yaratan ve nimet veren Allah’ı sevmektir Ancak bu sevginin gerçekleşmesi ve kabul görmesi âlemlere rahmet olan Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e itaate bağlıdır Allah, Rasulüne itaat etmenin ecrini, itaat edeni sevme ve günahlarını bağışlama ile ödüllendirmiştir Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e itaat etmenin alameti, O’na ittiba etmek, Onun yoluna sülük etmek başkalarının yollarını terk etmektir Yasakladığı şeyleri terk ederek O’na muhalefet etmekten sakınmaktır Burada O’na muhalefet derken sünnetine muhalefet etmeyi kast ettiğimiz göz ardı edilmemeli Çünkü Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

“Sünnetimden yüz çeviren kimse benden değildir”

Buhari: 5158
4) Rasulullah’ı Canımızla, Malımızla ve Her Şeyimizle Sevmektir

“De ki: Babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, akrabalarınız, kazandığınız mallar, kesatından korktuğunuz ticaretiniz, hoşlandığınız meskenler, size Allah’tan, Rasulünden ve onun yolunda cihat etmekten daha sevgili ise, o halde Allah emrini getirinceye kadar gözetleyin”

Tevbe: 24

Enes (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Üç haslet kimde bulunursa imanın tadını bulur Allah ve Rasulü kendisine başkalarından daha sevgili olmak, sevdiklerini yalnız Allah için sevmek, Allah kendisini küfürden kurtardıktan sonra yine küfre dönmekten ateşe atılmaktan hoşlanmadığı gibi hoşlanmamak’ buyurdu”

Buhari: 175, Müslim: 43/67

Enes (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

‘Hiç biriniz ben kendisine çocuğundan, babasından ve bütün insanlardan daha sevgili olmadıkça iman etmiş olmaz’ buyurdu”

Buhari: 170, Müslim: 44/70

Abdullah bin Hişam (Radiyallahu Anh) şöyle demiştir:

Biz Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber bulunuyorduk Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Ömer bin Hattab (Radiyallahu Anh)’ın elinden tutmuş bir haldeydi Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e:

−Ya Rasulallah, sen bana nefsimden başka her şeyden daha sevimlisin! dedi Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ona:

−‘Hayır, nefsim elinde olan Zata yemin ederim ki, ben sana nefsinden daha sevgili olmadıkça (mümin olamazsın)’ buyurdu Bunun üzerine Ömer bin Hattab (Radiyallahu Anh):

−Allah’a yemin ederim ki şu anda sen bana nefsimden daha sevgilisin dedi Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de:

−‘İşte şimdi oldu ya Ömer’ buyurdu”

Buhari: 6518
5) Rasulullah’ı Sevmenin Karşılığı Ahirette Onunla Beraber Olmaktır

Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) dedi ki:

“Bir adam Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e geldi ve:

−Ya Rasulallah, kıyamet ne zaman kopacak? dedi Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

−‘Sen o saat için ne hazırladın?’ buyurdu O kimse:

−Allah ve Rasulünü sevmeyi, dedi Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):

−‘Muhakkak ki sen sevdiğinle berabersin’ buyurdu”

Buhari: 7153, Müslim: 2639/163

Bu hadis İbni Mes’ud (Radiyallahu Anh)’ın rivayetinde daha şümullü olarak şu ifadelerle gelmiştir:

“Kişi sevdiği kimse ile beraberdir”

Buhari: 6129, Müslim: 2640/165

Hadislerde işaret edilen iltifat, onu sevenlere müjde ve ecir olarak yeter Ancak Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e olan gerçek sevgi, ona uymayı ahlakıyla ahlak sahibi olmayı, sünnetini herkesin sözüne takdim etmeyi gerektirir Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i sevmek aynı zamanda onun sevdiklerini sevmeyi, dostlarını dost edinerek arka çıkmayı, sevmediklerini sevmemeyi, düşmanlarına düşmanlık edip kin duymayı gerektirir Bu hal üzere olan kimseler Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e sevgi iddialarında sadıktırlar ve Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e olan sevgileri tamdır Kişinin Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e sevgisi bu hususlarla orantılıdır Bir kişinin Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in sünnetine itaati ne kadar fazlaysa Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e sevgisi o kadar fazladır Bir kişinin onun sünnetine itaati ne kadar azsa Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e sevgisi de o kadar azdır
6) Rasulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e Layık Olduğu Saygıyı Göstermek ve Sünnetini Savunmak

“Allah’a ve Rasulüne iman ediniz Rasulü destekleyiniz, Ona saygı gösteriniz”

Fetih: 9

“Ey iman edenler! Allah’ın ve Rasulünün önüne geçmeyin Allah’tan korkun Şüphesiz Allah işitendir, bilendir Ey iman edenler, seslerinizi Nebinin sesinin üstüne çıkarmayın, birbirinizle yüksek sesle konuştuğunuz gibi onunla da öyle yüksek sesle konuşmayınız; yoksa siz farkında olmadan amelleriniz boşa gider Allah Rasulünün huzurunda seslerini kısanlar, öyle kimselerdir ki Allah onların kalplerini imtihan etmiştir Onlar için mağfiret ve büyük bir müKâfat vardır”

Hucurat: 1, 2, 3

Görüldüğü gibi bu ayetlerde Allahu Teâlâ nebisinin önüne geçmeyi yasaklamış ve bunu kendi önüne geçme olarak kabul etmiştir Hatta onun huzurunda yüksek sesle konuşulmasına izin vermeyerek bu fiili yapanları “Amelleriniz boşa gider…” diye tehdit etmiştir

“Rasulün çağırmasını, aranızda birinizin diğerini çağırmasıyla bir tutmayın…”

Nur: 63
7) Rasulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’i Hakem Yapmak

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i hakem yapıp emri altında muhakeme olunmak, hükmüne rıza göstermek ve itirazı terk etmek de ona karşı ödevlerimizdendir

“Eğer herhangi bir şeyde anlaşmazlığa düşerseniz Allah’a ve ahiret gününe iman ediyorsanız onu Allah’a ve Rasulüne çevirin Bu daha iyidir ve sonuç bakımından da daha güzeldir”

Nisâ: 59

“Şu kimseleri görmedin mi? Kendilerinin sana indirilene ve senden önce indirilene iman ettiklerini iddia ediyorlar da hakem olarak tağuta başvurmak istiyorlar Oysa kendilerine onu inkâr etmeleri emredilmişti Şeytan da onları iyice saptırmak istiyor”

Nisâ: 60

“Hayır, Rabb’ine and olsun ki, onlar aralarında çıkan çekişmeli işlerde seni hakem yapıp, sonra da senin verdiğin hükme karşı içlerinde bir burukluk duymadan tam anlamıyla teslim olmadıkça iman etmiş olmazlar”

Nisâ: 65

“Allah ve Rasulü, bir işte hüküm verdiği zaman artık mümin bir erkek ve kadın için o işte muhayyerlikleri yoktur Kim Allah’a ve Rasulüne karşı gelirse, apaçık bir sapıklığa düşmüş olur”

Ahzab: 36

“Aralarında hüküm verilmesi için Allah’a ve Rasulüne çağırıldıkları zaman müminlerin sözü ancak; ‘İşittik ve itaat ettik’ demeleridir İşte felaha eren kimseler bunlardır”

Nur: 51

“Kim Allah’a ve Rasulüne itaat eder, Allah’tan korkar ve Ona karşı takvalı olursa işte kazançlı kimseler onlardır”

Nur: 52

“Rasulün emrine aykırı davrananlar, kendilerine bir belanın çarpmasından yahut onlara acı bir azabın uğramasından sakınsınlar”

Nur: 63

Ümmet Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in vefatından sonra ihtilafın halli için muhakemeleşmesinin Onun sahih sünneti altında olacağında icma etmiştir Yukarda zikredilen ayetlerde bu muhakemeleşme neticesinde verilen hükme tam teslimiyetin gerekliliği Ona muhalefetin ise haram oluşu kesindir Şeyh Albânî bu hususta şunları söylemektedir:

1) İhtilaf ve çekişmeden kurtulmak için:

Sünneti hakem edinmeyi terk etmek, ihtilaflara rıza göstermek, müslümanların çabalarını boşa çıkarmak, güçlerini kuvvetlerini heba etmektir

2) İnsanları Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e muhalefet etmekten sakındırmak, o muhalefetin dünya ve ahirette kötü akıbete sebebiyet vereceği içindir

3) Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in emrine muhalefet etmek dünyada fitneye ahirette de şiddetli azaba müstahak olma anlamına gelir

4) Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in emrine itaat etmek vaciptir, güzel bir hayat yaşamaya vesiledir Aynı zamanda dünya ve ahiret saadetini elde etmeye vesiledir

5) Muhakeme olmak üzere Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ve sünnetine davet olunduklarında, emre icabet etmemek ve yüz çevirmek, zahiren müslüman gözüküp küfürlerini gizleyen münafıkların sıfatlarındandır

6) Müminler ise münafıkların aksine muhakemeleşmek üzere Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e çağırıldıkları vakit koşarak icabet ederler Lisanı halleriyle “İşittik ve itaat ettik” derler Onlar bu amelleriyle kurtuluşa ererler ve naim cennetleriyle ödüllendirilirler

7) Allah’ı ve ahiret gününü umuyorsak, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bizim her türlü işlerimizde tek örneğimiz, tabi olacağımız numunemiz olmalıdır

Şeyh Albânî bu hususta birçok misaller daha veriyor Mevzu ile ilgili doyurucu bilgi için Şeyh’in “Hadis Üzerine Selefi Bir Yaklaşım” isimli kitabına bakılmasında yarar vardır
alıntı

Ümmetin Resulullah’a Karşı Vazifeleri

Bismillahirrahmanirrahim
Bu yıl ki Muharrem’imiz geçen yıllardan daha farklı Zira bu yıl hüznümüz bir kat daha artmıştır Evet, bu yıl İslam’ın yeminli düşmanları ve zamanın Ebu Cehilleri, Ebu Lehepleri ve Yezitleri, küstahlıklarını, İslam ümmetinin en büyük değeri olan Yüce Peygamberimize, Efendimize, rehber ve önderimize dil uzatıp hakaret etme alçaklığına kadar ileriye götürmüş ve ümmetimizin bağrına kan doldurmuşlardır Evet, bu yıl, Hüseyin âşıkları, Aşura faciasını ve Kerbela Şehitleri anmak isterken, asrın Yezitlerinin en büyük değerlerine saldırıp alçakça hakaret etmesiyle yıkılmışlardır Bu yüzden bu yılki sohbetlerimiz de Resulullah mihverli, ama aynı zamanda Hz Hüseyin’le ilintili olacaktır

Ve maalesef, bakıldığında tarih boyunca bu zalimlerin hepsinin bahanesi aynı, sadece kılıf değişmiştir, o kadar Firavun Musa’ya saldırıp onu insanlar nezdinde ezmek istediğinde bahanesi şuydu:

“Bir de Firavun: “Bırakın beni, öldüreyim Musa’yı da o Rabbine dua etsin Çünkü ben onun, dininizi değiştirmesinden veya yeryüzünde bir bozgunculuk çıkarmasından korkuyorum” dedi (Mu’min, 26)

Ebu Cehiller Resulullah’a “O, bir mecnun ve delidir” diyorlardı

Yezit İmam Hüseyin hakkında, “O bir azgın ve bağidir, ümmeti bölüp parçalamak istiyor ve ben ümmetin birlik ve beraberliğini korumak için onunla savaşa mecburum!” demiyor muydu?

Bugünün Avrupası da yapılan bu alçakça saldırıyı basın özgürlüğü adı altında geçiştirmeye çalışıyor

Bu yüzden sohbetime başlık olarak “Ümmetin Resulullah hakkındaki Vazifeleri” unvanını seçtim Zira biz Resulullah hakkındaki görevlerimizi tam olarak, özellikle Kur’an kaynaklı öğrenmezsek, Resul düşmanlarına karşı onu hakkıyla savunma imkânına da sahip olamayız Ayrıca bu konunun Kerbela ve İmam Hüseyn (sa) ile de derin bir ilişkisi vardır ki sohbetimin ilerleyen bölümlerinde bunu siz de göreceksiniz inşallah Eğer şimdiden bu alakayı peşinen özetlemem gerekirse, şöyle diyebiliriz: “Eğer gerçekten ümmet, Peygamberi hakkında görevlerini bihakkın yerine getirselerdi, Kerbela faciası gibi elim ve eşsiz bir hadise de meydana gelmez ve ümmetin bağrında o derin yara açılmazdı”

Şimdi müsaadenizle bu konuya Kur’an perspektifinden bakıp Peygamberimiz hakkındaki en önemli vazifelerimizi, öğrenmeye çalışalım

1- Resul’e İman:

Her Müslüman ilk vazifesi Allah’a iman etiği gibi, onun seçiği elçiye de iman etmesi gerekir Buna Kur’an’ın çeşitli ayetlerinde vurgu yapılmıştır; ezcümle Bakara suresinin son ayetlerinde Şu ayeti Kerime de bunun bir diğer örneği:

“Ey iman edenler! Allah’a, Peygamberine, Peygamberine indirdiği Kitab’a, ve daha önce indirdiği kitaba iman edin Kim Allah’ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkâr ederse sapıklığın en koyusuna düşmüş olur” (Nisa, 136)

Ancak dikkat edilmesi gereken husus şudur ki imam marifetin, yani Resulü hakkıyla tanımanın bir fer’idir Bir şeyi hakkıyla tanımayan, ona inanamaz da O halde Resulullah’ı Kur’an’ın tanıttığı şekliyle tanımamız, özelliklerinden, makamlarından, fazilet ve derecelerinden haberdar olmamız gerekir ki ona sadakatle iman etmemiz mümkün olsun O halde Resule iman vazifemizin bir feri ve ön aşaması olarak onu hakkıyla tanıma görevini de yerine getirmemiz gerekir Onun seçilmişliği, heva ve hevesi üzerine asla konuşmadığı, İlahi direktiflerle hareket ettiği ve kısacası masumiyeti, yüce bir ahlak üzere oluşu, âlemlere rahmet oluşu, mu’minlere rauf ve onların hidayetine son derece haris ve düşkün oluşu, emin oluşu vs

2- Resul’ün Velayetine İnanıp Her Konuda Onu Kendi Nefislerinden Evla Görmeleri Gerektiği:

Evet, Resulullah Kur’an’ın açık nasları gereği, mu’minlerin velisi ve onların üzerinde söz sahibidir Dolayısıyla Her Müslüman bunu böyle bilmeli, inanmalı ve bu velayete boyun eğmelidir; örneğin şu ayetler, bunun birer kanıtıdır:

“Sizin veliniz, ancak Allah’tır, onun Resulü’dür ve namaz kılıp da rüku halinde zekât veren mu’minlerdir…” (Maide, 55)

“Peygamber, müminlere kendi nefislerinden önce gelir…” (Ahzap, 6)

3- Resul’e Mutlak Bir İtaat:

Müslümanların Resulullah’a karşı bir diğer görevleri, ona mutlak bir şekilde teslimiyet arzedip onun direktiflerine eksiksiz bir şekilde boyun eğmeleridir Eğer o Hak’la bizim aramızda vasıta ise, bizim velimiz ve söz sahibimiz ve asla nefsine göre hareket etmeyen masum bir önderimiz ise, bize düşen ancak ondan öğrenmektir, hâşâ ona öğretmek değil; ondan akıl almaktır, ona akıl vermek değil; ona her açıdan teslim olup mutlak bir şekilde itaat etmektir Bu gerçeği de yine birçok Kur’an ayetinde açıkça görebiliriz; işte bunlardan birkaç örnek:

“Ey iman edenler, Allah’a ve Resulü’ne itaat edin İşitip durduğunuz halde onun emirlerinden yüz çevirmeyin! * Ve işitmedikleri halde “işittik” diyenler gibi olmayın! * Çünkü yeryüzünde dolaşan canlıların Allah katında en kötüsü anlamayan ve düşünmeyen sağırlarla dilsizlerdir” (Enfal, 20-22)

“Ey iman edenler! Allah’a itaat edin, Peygambere de itaat edin ve sizden olan emir sahibine de itaat edin Eğer herhangi bir şeyde anlaşmazlığa düşerseniz; Allah’a ve ahiret gününe gerçekten inanıyorsanız, onu Allah ve Resulüne arz edin Bu, daha iyidir ve sonuç bakımından da daha güzeldir” (Nisa, 59)

“De ki, siz gerçekten Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve suçlarınızı bağışlasın Çünkü Allah çok esirgeyici ve bağışlayıcıdır * De ki, Allah’a ve Peygamber’e itaat edin! Eğer aksine giderlerse, şüphe yok ki Allah kâfirleri sevmez” (Al-i İmran, 31-32)

“Allah’a ve Resulüne karşı gelenler, kendilerinden öncekilerin alçaltıldığı gibi alçaltılacaklardır Biz apaçık âyetler indirmişizdir Kâfirler için küçük düşürücü bir azap vardır” (Mücadele, 5)

“Şüphesiz ki, inkâr edenler, Allah yolundan menedenler ve kendilerine doğru yol açıkça belli olduktan sonra Peygamber’e karşı gelenler Allah’a hiçbir zarar veremeyeceklerdir Allah onların yaptıklarını boşa çıkaracaktır * Ey iman edenler! Allah’a itaat edin, Peygamber’e itaat edin ve amellerinizi boşa çıkarmayın” (Muhammed, 32-33)

“Bununla beraber Allah ve Resulü bir işe hükmettiği zaman, gerek mümin bir erkek ve gerekse mümin bir kadın için, o işlerinde başka bir tercih hakkı yoktur Her kim de Allah ve Resulüne âsi olursa açık bir sapıklık etmiş olur” (Ahzap, 36)

“Hayır! Rabbine andolsun ki iş bildikleri gibi değil, onlar aralarında çıkan çekişmeli işlerde seni hakem yapıp sonra da senin verdiğin hükme karşı içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın, tam bir teslimiyetle boyun eğmedikçe iman etmiş olamazlar” (Nisa, 65)

“Müminler ancak, Allah’a ve Resulüne gönülden inanmış kimselerdir Onlar o Peygamber ile birlikte sosyal bir işle meşgul iken ondan izin istemedikçe bırakıp gitmezler (Resulüm!) Şu senden izin isteyenler, hakikaten Allah’a ve Resulüne iman etmiş kimselerdir Öyle ise, bazı işleri için senden izin istediklerinde, sen de onlardan dilediğine izin ver; onlar için Allah’tan bağış dile; çünkü Allah mağfiret edicidir, merhametlidir” (Nur, 62)

“Kendilerine güven veya korku hususunda bir haber geldiğinde onu hemen yayıverirler Halbuki onu peygambere ve aralarında yetkili kimselere götürselerdi, onlardan sonuç çıkarmaya gücü yetenler, onu anlarlardı Allah’ın üzerinizdeki lütfü ve rahmeti olmasaydı, pek azınız hariç, şeytana uyardınız” (Nisa, 83)

İşte görüldüğü gibi bunlar ve benzeri nice ayetler, Müslümanların Resulullah’a karşı kayıtsız şartsız bir teslimiyet ve itaat içinde olmaları gerektiğini göstermektedir Bu da açıkça bazı safsataları açıkça çürütmektedir Bazıları maalesef bunca ayete rağmen Allah’ın Resulü’nün de bir müctehid olduğunu ve hatta bazen içtihadında hata yaptığını ve hata bazen bazı sahabe tarafından hatalarının düzeltildiğini, hatta sonradan vahyin Resulullah’ın değil de söz konusu sahabenin iddialarına uygun indiğini söylüyorlar Hatta bazı sahabenin Resulullah’ın bazı sözlerine veya uygulamalarına karşı gelmelerini mazur gösterebilmek için, onların bu muhalefetlerini, Resulullah’ın hatalı ictihad yapığı yerlere has olduğunu söylüyor ve “bir müctehidin diğer bir müctehide muhalefeti yadırganacak bir şey değildir” diyorlar!! Bizce her şeyden önce bu iddiaları, yukarıda örneklerini verdiğimiz açık ayetlere ters düşmektedir

4- Resulullah’ı Kendilerine En Güzel Bir Örnek Olarak Kabul Etmeleri Gerektiği:

Evet her Müslüman’ın en güzel örneği, her konuda ve her kasten önce Allah’ın Resulü’dür Delille istisna edilen ve Resulullah’a has bir hüküm olduğu sabit olan durumlar hariç Rabbimiz şöyle buyurmaktadır:

“Allah’ın Resulü’nde size güzel bir örnek vardır” (Ahzap, 21)

5- Resulullah’a Saygı Ve Hürmet:

Her Müslüman’ın Resul’e karşı en önemli vazifelerinden birisi de ister hayatı, isterse vefatından sonra her açıdan ona saygı ve hürmette asla kusur etmemesi ve başkalarının da bunu yapmasına izin vermemesidir Bu konuda da son derece açık ve ne ayetlerde vardır Kur’an’da bunlardan bazı örnekleri vermekle yetiniyoruz:

“Şüphesiz biz seni, şâhit, müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik * Ki, Allah’a ve Resulüne iman edesiniz ve bunu takviye edip, O’na saygı gösteresiniz ve sabah akşam O’nu tesbih edesiniz” (Fetih, 8-9)

“Ey iman edenler! Allah’ın ve Resulünün önüne geçmeyin Allah’tan korkun Şüphesiz Allah işitendir, bilendir * Ey iman edenler! Seslerinizi Peygamber’in sesinden fazla yükseltmeyin Birbirinize bağırdığınız gibi, Peygamber’e yüksek sesle bağırmayın Öyle yaparsanız, siz farkına varmadan amelleriniz boşa gider * Allah’ın elçisinin huzurunda seslerini kısanlar, şüphesiz Allah’ın kalplerini takva ile imtihan ettiği kimselerdir Onlara mağfiret ve büyük bir mükâfat vardır * (Resulüm!) Sana odaların arkasından bağıranların çokları, aklı ermez kimselerdir * Eğer onlar, sen yanlarına çıkıncaya kadar sabretselerdi, elbette kendileri için daha iyi olurdu Bununla beraber Allah çok bağışlayan, çok merhamet edendir” (Hucurat, 1-5)

“Yine onların içinde öyleleri vardır ki, Peygamber’i incitiyorlar ve “O her söyleneni dinleyen bir kulaktır” diyorlar De ki; “Sizin için bir hayır kulağıdır Allah’a inanır, müminlere inanır, ayrıca sizden iman edenlere de bir rahmettir” Allah’ın Resulünü incitenlere acıklı bir azap vardır” (Tevbe, 61)

“Münafıklar, kalplerindekileri bütünüyle haber verecek bir sûrenin tepelerine inmesinden çekinirler De ki, alay edip durun bakalım, Allah o sizin çekindiğiniz şeyi kesinlikle ortaya çıkaracaktır * Eğer kendilerine sorarsan, “Biz sırf lafa dalmış, şakalaşıyorduk” derler De ki: “Allah ile, âyetleri ile ve peygamberi ile mi alay ediyorsunuz?” (Tevbe, 64-65)

“Allah size Kitap (Kur’an)ta: “Allah’ın âyetlerinin inkâr edildiğini ve onlarla alay edildiğini işittiğiniz zaman, başka bir söze geçmedikleri müddetçe, o kâfirlerle oturmayın Aksi halde siz de onlar gibi olursunuz” diye hüküm indirdi Muhakkak ki Allah, münafıkların ve kâfirlerin hepsini cehennemde toplayacaktır” (Nisa, 140)

“Ey iman edenler! Sizden önce kendilerine kitap verilmiş olanlardan ve kâfirlerden, dininizi alay ve eğlence konusu yapanları dost edinmeyin Eğer (gerçekten) iman ediyorsanız, Allah’tan gereğince korkun” (Maide, 57)

Görüldüğü gibi ayetler, mu’minlerin Resulullah’a Karşı son derece saygılı olmaları gerektiğini ve onu incitecek saygısız ve küstahça davranışlardan şiddetle kaçınmaları gerektiğini, aksi takdirde bütün amellerinin boşa gideceğini ve elim bir azabın onları beklediğini vurgulamaktadır Ayrıca başkalarının da ona karşı saygısız ve küstahça davranışlarına ve alay etmelerine izin vermemeleri gerektiğini ortaya koymaktadır

6- Resul’e Salat ve Selam:

“Gerçekten Allah ve melekleri Peygambere salât ederler Ey iman edenler! Siz de ona tam bir teslimiyetle salât ve selâm edin” (Ahzap, 56)

Resulullah’a salat ve selam ona karşı kadirşinaslık, sevgi, muhabbet ve saygının bir ifadesidir Ancak şunu da hemen ilave etmemiz gerekir ki Allah’ın Resulü (saa) kendisi ona nasıl salat ve selam etmemiz gerektiğini öğretmiştir Burada bunu izah eden birkaç hadisi vermekle yetiniyoruz:

Süneni Darekutnî, S136′da senediyle Ebu Mes’ud Ensarî’den şöyle rivayet edilmiştir: “Resulullah şöyle buyurdu: ” Eğer bir kimse namaz kılar da namazda bana ve Ehlibeyt’ime salat etmezse namazı kabul olmaz”

Yine süneni Beyhaki C2, S379 da kendi senediyle Ebu Me’sud’dan şöyle nakletmiştir: “Namaz kıldığım zaman Muhammed ve Al-i Muhammed’e salat etmezsem o namazın kabul salat etmeyin, benimle birlikte Ehlibeytime de salat edin emrini hadislerde görüyoruz”

Mesela Suyuti Ed-Dürr-ül Mensur kitabında “Allah ve melekleri Peygamber’e salat ederler ey iman edenler siz de ona salat ve en iyi şekilde selam edin” (Ahzap, 56) ayetini tefsirinde çeşitli senetlerle mütevatiren Resulullah’tan şöyle rivayet etmiştir: “ Dualarınızda ve namazlarınızda bana ve Ehlibeytime şu şekilde salat getirin: ” “Allahhümme Salli Ala Muhammed’in ve Alâ Âl-i Muhammed ” (Allah’ım Muhammed ve Ehlibeytine salat eyle)”

Yine İbn-i Hacer Mekki Sevaiku’l-Muhrika kitabında Resulullah’ın şöyle buyurduğunu nakleder: “Bana sonu kesik salavat getirmeyin” “Ya Resulallah! Sonu kesik salavat nasıl olur?” diye sorduklarında şöyle buyurdu: “Allahumme salli ala Muhammed” deyip durursanız, sonu kesik salavat olur Bana salât ederken şöyle deyin: “Allahumme salli ala Muhammedin ve Al-i Muhammed”

7- Resulullah’a Karşı Hıyanet Etmeme:

“Ey iman edenler! Allah’a ve Resul’e hainlik etmeyiniz ki, bile bile kendi emanetlerinize hıyanet etmiş olmayasınız” (Enfal, 27)

Resul’e hıyanetin bir boyutu, onun emirlerine muhalefet ve ona karşı düşmanlarıyla işbirliği yapmaktır Diğer boyutu ise, onun emanetlerine gereği gibi sahip çıkmamaktır Şimdi bakalım Resul’ün emanetleri nelerdir? Her şeyden önce onun bize getirdiği dindir Her müslümanın vazifesi Muhammedi dine mümkün olan her yolla sahip çıkmak ve bu yolda gerekli olan her fedakârlığa hazır olmasıdır Resulullah’ın diğer iki ağır emanet ise Kur’an ve onun mutahhar Ehlibeyt’idir Meşhur ve mütevatir Sekaleyn hadisinde Allah’ın Habibi şöyle buyurmaktadır:

Resulullah (saa): “Ben sizin aranızda iki paha biçilmez emanet bırakıyorum; o ikisine sarıldığınız müddetçe asla dalalete düşmezsiniz; Allah’ın Kitabı (Kur’an) ve Ehlibeyt’im olan itretimi Hiç şüphesiz, bu ikisi (Kevser) havuz(u) başında bana varıncaya dek, hiçbir zaman birbirinden ayrılmazlar Bakın benden sonra onlara nasıl davranacaksınız?”

(Sahih-i Müslim, c4, s1874 Hadis: 36-37; Sünen-i Tirmizî, c5, s662, Hadis: 2786-2788; Müsned-i Ahmed b Hanbel, c4, s30-36-54, c7, s84, c8, s118-138-154; Sünen-i Darimî, c2, s889, Hadis: 3198; Müstedrek’üs-Sahihayn, c3, s118; et-Tabakat’ül-Kubra, c2, s196; el-Mu’cem’ül-Kebir, c3, s65-67; es-Savaik’ul-Muhrika (İbn-i Hacer), s226…

Evet, ayeti kerimenin emri ve Resulullah’ın açıklaması gereği ümmet bu iki ağır ve paha biçilmez emanete sahip çıkmalıdırlar Bunun da, Resulullah’ın söz konusu hadisinde açıkça beyan edildiği üzere, o ikisine sarılma, onları örnek ve önder edinme olduğunda feraset, basiret ve insafı yerinde olan hiçbir Müslüman şüphe etmez

8- Resul’ün dostlarıyla dost, düşmanlarıyla düşman olma:

“Ey iman edenler! Eğer babalarınız ve kardeşleriniz imana karşılık küfürden hoşlanıyorlarsa, onları dost edinmeyiniz Sizden her kim onları dost edinirse işte onlar da zalimlerin ta kendileridir * Onlara de ki; eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, kadınlarınız, akrabalarınız, kabileniz, elde ettiğiniz mallar, kesada uğramasından korktuğunuz ticaret, hoşlandığınız evler ve meskenler, size Allah ve Resulünden ve Allah yolunda cihattan daha sevimli ise, artık Allah’ın emri gelinceye kadar bekleyin Allah böyle fasıklar topluluğuna hidayet nasip etmez” (Tevbe, 23-24)

“Allah’a ve ahiret gününe inanan bir milletin, babaları, oğulları, kardeşleri yahut akrabaları da olsa Allah’a ve Resulüne düşman olanlarla dostluk ettiğini görmezsiniz Onlar o kimselerdir ki Allah kalplerine iman yazmış ve onları kendinden bir ruh ile desteklemiştir Onları, altlarından ırmaklar akan cennetlere sokacak, orada ebedî kalacaklardır Allah onlardan razı olmuş, onlar da O’ndan razı olmuşlardır İşte onlar Allah’ın hizbi (dininin yardımcıları)dir İyi bil ki, kurtuluşa ulaşacak olanlar, Allah’ın hizbidir” (Mücadele, 22)

Ayetlerin muhtevası son derece açıktır ve izaha gerek yoktur

9- Resulullah’ın Yakınlarına ve Ehlibeyt’ine Sevgi ve Muhabbet Besleme:

“…Ey Muhammed! De ki: “Ben bu tebliğime karşı sizden yakınlara sevgiden başka hiçbir ücret istemiyorum” Her kim bir iyilik yaparsa biz onun iyiliğini artırırız Şüphesiz ki Allah çok bağışlayıcıdır, şükrün karşılığını verir” (Şura, 23)

Bu ayetin tefsirinde bazı aykırı görüşler ortaya atılsa da onların sağlam hiçbir delili yoktur Biz ayetin muradının ne olduğunu izah eden birkaç hadisi size nakletmekle yetiniyoruz

İbn-i Abbas’tan şöyle nakledilmiştir: “Deki buna karşılık sizden hiçbir ücret istemiyorum; istediğim tek şey akrabaları sevmektir” ayeti indiğinde, Ashap: “Ey Allah’ın Resulü, sevgileri bize farz olan şu akrabaların kimlerdir?” diye sorduklarında, şöyle buyurdu: “Ali, Fatıma ve onun iki çocuğu”

(Fazail-üs Sahabe (Ahmed bin Hanbel), C2, S669, Hadis: 114, el-Mu’cem-ül Kebir (Tabarani), C3, S47, Hadis: 2641, el-Keşşaf (Zımahşerî) C3, s402, ed-Dürrül mensur, C7, S348)

Yine İbn-i Abbas meveddet ayetindeki “Yakınları sevmek” cümlesinin tefsirinde Resulullah’ın şöyle buyurduğunu nakletmiştir: “Yani beni Ehlibeyt’im hakkında koruyun ve onları benim için sevin” (Ed-Dürr-ül Mensur, C7, S348)

Cabir bin Abdullah’tan şöyle rivayet edilmiştir: “Bedevinin biri Peygamber’in (saa) yanına gelerek; “Ey Muhammed, İslam’ı bana sun (öğret) dedi” Buyurdu: “Allah’tan başka ilah yoktur; tektir ve ortağı yoktur ve hiç şüphesiz Muhammed onun kulu ve elçisidir, diye şehadet edersin” Adam: “Buna karşılık benden bir ücret ister misin?” deyince Allah Resulü: “Hayır; akrabaları sevmek hariç; buyurdu Bu sefer “Benim akrabalarım mı senin ki mi?” diye sorunca cevabında: “Benim akrabalarım” buyurdu Bunun üzerine adam şöyle dedi: “Ver (elini) sana biat edeyim, seni ve senin yakınlarını sevmeyene Allah’ın laneti olsun” Resulullah (saa) da: “Âmin” buyurdu” (Hilyet-ül Evliya, c3, S201, Kifayet-üt Talip, S90)

Said b Cübeyir de “Yakınların sevgisi” cümlesini tefsir ederken: “Maksat Muhammed’in yakınlarıdır”demiştir (Sahih-i Buhari, C4, S1819, Hadis: 4541, Sünen-i Tirmizi, C5, S377, Hadis: 3251

Hz Ali’nin (as) şöyle buyurduğu nakledilmiştir: “Peygamber’imizin Ehlibeyt’ini daima sevin; zira bu Allah’ın sizin üzerinize bir hakkıdır… Görmüyor musunuz Allah-u Teâlâ’nın ne buyurduğunu: “Deki ben buna karşılık olarak sizden yakınların sevgisinin dışında bir şey istemiyorum” (Gurer-ul Hikem, Hadis: 6169)

Her şeye rağmen bu ayet, söz konusu manayı ifade etsin veya etmesin, Resulullah’ın yakınlarına karşı ümmetin sevgi ve muhabbet beslemeleri gerektiği şüphe götürmez bir gerçektir ve aklı başında hiçbir Müslüman bunda tereddüt etmez, edemez Bu konuda onlarca hadis nakledilmiştir

10- Resulullah’ın İncinmesine Vesile Olacak Her Davranıştan Kaçınma:

“Şüphesiz ki Allah’a ve Resulü’ne eziyet verenlere Allah hem dünyada, hem ahirette lânet etmiştir Onlara aşağılayıcı bir azap hazırlamıştır” (Ahzap, 56-57)

Resulullah’a eziyet ve cefa çeşitli şekillerde kendini gösterebilir Resulullah’ın şahsına yapılan haksızlık, saygısızlık zülüm ve cefa şeklinde olabileceği gibi, onun sevdiklerine yapılan zulüm ve cefa şeklinde de olabilir Resul düşmanları, birinci türden eziyete fazla cüret edememişlerdir Veya en azından açıktan ve zahiri hayatında; nadir vakalar hariç Ama ikinci türden eziyet ve cefalar, maalesef haddi aşmıştır En üzücü ve kahredici olanı ise, kendini Resulün ümmetinden sayan kimseler tarafından oluşu!

Evet, Allah’ın ve Resulü’nün sevdiği Ehlibeyt’ine akıl almaz, zulüm ve haksızlıklar, ayyuka ulaşmış ve hür vicdanlı her mu’minin bağrını parelemiştir

Allah’ın Kur’an’ında seçtiğini söylediği, temizliklerine şehadet ettiği risalet nesline bunlar nasıl, yapıldı, hem de Müslüman olduklarını iddia edenler tarafından?! Kur’an değil miydi?:

“Gerçekten Allah, Adem’i, Nuh’u, İbrahim soyunu ve İmran soyunu âlemler üzerine seçkin kıldı * Bir zürriyet olarak birbirinden gelmişlerdir Allah her şeyi işitendir, bilendir” (Al-i İmran, 33-34) buyuran?

Resulullah ve Ehlibeyt’i seçilmiş olan İbrahim soyundan değil mi yoksa?

“Ey Ehlibeyt, Allah ancak sizden her türlü fenalığı uzaklaştırmayı ve sizi teremiz kılmayı murad eder” (Ahzap, 33) diyen bizim inandığımız Kur’an değil mi yoksa?

Hadi sarılmadınız, sarılmadınız, sevmediniz, sevmediniz, peki bunca eziyet ve cefa niye? Ne yapmıştı Aliyyel-Muraza, ibade mihrabında şehid edildi? Ne yapmıştı İmam Hasanı Mücteba ki ciğerleri kin zehriyle parelendi? Ceddi Resulullah’ın yanına defnedilmesine izin verilmedi? Ne yapmıştı İmam Hüseyin, Kerbela’da, tarihin emsalini görmediği ve görmeyeceği gaddarlıkla, vahşilikle özü evladı, ve yareni katledildi, risalet hatunları, Peygamber yavruları, kafirler zındıklar gibi zincirlere vurup şehir şehir dolaştırıldılar? Görmedikleri zulüm işkence ve cefa kalmadı?

Eğer ümmet Resulüne karşı vazifelerinin idrakinde olsaydı, ne Hasan’ımın ciğerleri parelenirdi, ne Kerbelalar olurdu, ne de başka zulümler Ve eğer bu gün bu vazifelere mudrik olursak, artık kolay kolay Allah ve Resul düşmanları en mukaddes değerlerimize hakaret etme cür’etini bulamazlar Etselerde, ettiklerine bin pişman olurlar, Allah’ın izniyle Ama eğer duyarsız kalır, vazifemizi yerine getirmezsek, daha nice küstahlıkları beklemeye durmalıyız, bunlar daha başlangıç… Nabzımızı yoklamak istiyorlar

Evet, aziz kardeşlerim, Resule eziyet edenlere Allah lanet etmiştir, biz de ediyoruz Peki, Kerbela Resulün mukaddes bağrını yakmadı mı? Onun eza ve cefasına sebep olamadı mı? Olduysa eğer, eğer Allah’ın dünya ve ahirette lanet ettiği ve aşağılayıcı bir azap hazırladığı kimselere, Yezit ve Yezidilere lanet emenin caiz olup olmadığını tartışmak bile, Resule bir başka eza ve cefa değil mi? Allah’ın ayetinde mi tereddüdümüz var? Nedir bu gaflet? Adam çıkmış ulusal bir kanalda, güya Kerbela’yı anlatıyorum diye Yezide aklamaya, paklamaya çalışıyor Yok, o, olanlardan sorumlu değildi? İbn-i Ziyad ondan habersiz yaptı bunları!! Bu ne musibettir ya Rab!! Peki onun haberi yoktuysa, Hüseyni ya biat, ya ölüm haberi gönderen kimdi? Şehadetinden sonra, cennet gençlerinin efendisin Peygamberin can paresinin nurlu başını altın leğen içine koyup, peygamber öptüğü dudaklara, dişlere sopayla vurup, nerdedir: “Bedir ve Uhut’ta ölen dedelerim gelip görsünler intikamlarını nasıl Muhammed’den aldım” diyen o alçak zalim, Yezid değildi de kimdi? Hiç mi tarih okumadınız siz? Yoksa okudunuz da göz göre göre Resul ve Ehlibeyt’ine hıyaneti devam ettirme sevdasında mısınız?

Allah’ım, olup bitenleri Hüseyn’imiz sana şikayet ettiği gibi, biz de sana şikayet ediyoruz; layık oldukları gibi davran

Efendimiz, serverimiz, Habibimiz, minber üzerinde hutbe okuyordu Aniden Hz Hasan ve Hz Hüseyn’in ağlam seslerini duydu: Perişan bir şekilde alelacele minberden indi aşağıya Risalet güllerini aldı kucağına o şekilde çıktı minberin üzerine Sonra Müslümanlara yüzünü dönerek şöyle buyurdu: “Siz bilmiyor musunuz, onların ağlaması beni rahatsız ediyor?!” Vefatı sırasında ölüm döşeğinde yatan Resulullah’ın yanına bir ara Hz Hasan ve Hz Hüseyin geldiler Attılar kendilerini Habib-i Kibriya’nın sinesine Hz Ali, uzaklaşırmaya davrandı Buyurdu: “Ya Ali bırak, bırak yavrularımı Onlar beni doyunca görsünler, ben de onları!!” Sonra bir ara şöyle mırıldandığını gördüler alemlerinin Sultanının: “Ma li Ve Yezid?!” (Ben Yezide neylemişim!!”

Ah! Ya Resullah! Sen henüz azizlerinin ağlamasına bile dayanamıyordun Henüz olay vuku bulmadan kahroluyordun, Hasan’ının, Hüseyn’inin başına geleceklere Ya bir de Hasan’ın parelenmiş ciğerlerini görseydin ne yapardın? Ah bir de Kerbela’da olsaydın! Aşura gününde susuzluktan ciğerleri kebap olan, yeri göğü duman gören o minik yavruları görseydin ne yapardın? Hele Hüseyn’inin o minnacık altı aylık kuzusunu, Esğer’ini görseydin ne yapardın?

O sıcak kumların üzerine düşen pare pare kızıl gülleri, susuz, başsız bedenleri, Hüseyn’inin soyulmuş, kefensiz yatan gül gibi bedenini görseydin ne yapardın? Ya mızraklara yükselen o mukaddes başını? Ya yakılan çadırlarda perişan ve çaresiz, sağa sola koşan yavruları, görseydin? Ya kızlarının ellerine, kollarına bağlanan esaret zincirlerini, eğersiz develer üstünde hariciler gibi şehir şehir dolaştırıldıklarını? Hangisini, hangisi söylesem Ya Resulallah; zulüm, işkence ve cefa bir değil, iki değil, üç değil… Musibetler anası Zeynep de, son vedasında bastı sinesine Hüseyn’inin kanlı, başsız peykerini, döndü Medine’ye ve sana seslendi sana: “Ya Resulallah! Semanın melekleri sana salat u selam eylesin; bak gör bu senin Hüseyn’indir Bedeni toprağa belenmiş, başsız, gömleksiz, kefensiz…

“Ela lanetullahi ala’l-kavmi’z-zalimin ve s-ye’lemullezine eyye munqelebin yeqalibun”

Vesselamu aleykum ve rahmetullahi ve berekatuhu

MUSA ADIN