"Devam Etmelisin,O Yorgun,O Ağir Adimlar,Yaşamın En Son Neresine Götürebilirse Seni"

Herkesin yaralı, herkesin yarım bir yanını tamamlarken, verdiklerinden geriye kalanlarınla sen de yaralı ve yarımsın şimdi…




Üstelik yorgun, üstelik de ağır adım artık hayata senin de adımların O yorgun, o ağır adımlarla en son neresine kadar gidebilirsin yaşamın? Üstelik daha zor şimdi, kalabalık olmak ve kalabalıklar arasında yalnız kalmamak Daha zor içinin an ve an acıyan yanını avutup, yine de hala inançlarını korumak
Bugün artık daha zor değil mi, o inançlarını kendine bile savunmak Böyle geçiyor zihninden işte çok zamanlar… Ama bak, herkesin yaralanmaktan kaçtığına, sen bir kerelik ömrünü adamışsın Hiç değilse geçtiğin yerlerde izlerin, hiç değilse o izlerle bezeli yüreğin var senin İşte senin o yara ve izlerinin toplamıdır hayat Yaşadığına, var olduğuna ve dahil olarak yaşadığına tek kanıt…

Ya bir gün, tek bir iz bile olmayan lekesiz, berrak bir yürek ve zihinle bakakalsaydın kendine? Üstelik çok az bir zaman kaldığını bilirken geride, ve geriye dönüp hiçbir anı yeniden yazamayacakken kendine… Kıyısından seyredilmiş bir hayat boşa geçmiş demektir Eskisi kadar tutkulu, eskisi gibi hevesli olamasan da
Devam etmelisin O yorgun, o ağır adımlar, yaşamın en son neresine kadar götürebilirse seni