Devrimin Garantisi Olarak İnsan Hakları

DEVRİMİN GARANTİSİ OLARAK İNSAN HAKLARI

Devrim fert haklarının Devlet-Millet-Kollektif-Sınıf-Parti-Toplum yararı gibi bahanelerle feda edilmediği bir politik sisteme doğru yapılmış bir hamledir Hangi bahaneyle olursa olsun insan haklarının ihlali devrimlerin yozlaşması olgusunun başlangıcını teşkil eder

Hak kavramı; belirli bir toplumsal bağlamda bir insanın faaliyet hürriyetini tanımlayan ve kutsayan ahlaki-politik bir prensiptir Hak bir insanın kişisel ahlaki sistemiyle toplumun hukuki sistemi arasında yani ahlakla politika arasında bir köprüdür Bu anlamda fert hakları toplumu ve siyasi yönetimi ahlaki bir sistemde çalışmaya zorlayan bir araçtır

Fert hakları bir takım faaliyetleri yapabilmek için var olan hürriyetlerdir; herhangi bir şeyin garantisi değildir Tabiat ve toplum insana başarılı ve mutlu bir hayat garanti etmez: toplumsal engellerin hepsini bertaraf etmiş olsak bile her insan kendi tercihlerinin yargılarının isabeti oranında aklını kullanmakta gösterdiği etkinlik oranında esenlik bulacaktır

Bir devrimin yapabileceği en iyi şey fertlerin insana yakışır bir hayatı seçebilecekleri şartları hürriyeti tesis etmektir Kurulacak politik sistem mutluluğun garantörü değil (olamayacağı için) hürriyetin bekçisi olmalıdır

İnsanlara mutlu bir hayatı garanti etmek amacıyla ya da mitiyle yola çıkmış politik sistemler ("Refah Devleti" "Sosyal(ist) Devlet" vs) bu mutluluğu sağlayamadığı gibi insanları ya rehavetin uyuşturuculuğuna ya da hürriyetsizliğin kederine itmiştir

İnsan mutluluğu ancak o insanın kendi ferdi iradi eyleminin; toplum mutluluğu ise devlet zorunun değil insanlar arasındaki gönüllü işbirliğinin eseri olabilir

Devrimci bir toplumsal sistem toplumun en temel ve kutsal birimini fert olarak gören fertlerin bütün potansiyellerini sonuna kadar kullanabilecekleri bir hürriyet yaratan onu her an uyanık tutacak her faaliyetinde aklını icra etmeğe zorlayacak sistemdir