Tab'î Mustafa Efendi

Kassam Ahdebzade Mustafa Efendi adıyla da anılan Tab'î Mustafa Efendi'nin besteciliğinin yanı sıra, hattat­lıkla uğraşması, bir divan oluşturacak kadar şiir yazmış olması,onun Ende­run'da eğitim gördüğü izlenimini ver­mektedir
Tab'î Mustafa Efendi padişah Osman III döneminde saray müezzini oldu 1758'de de Kapıcılar kâtibi (hünkâr yaverleri kâtibi) olarak atan­dı
1760'tan sonra Galata'daki evine çe­kilerek, uğraştığı bütün sanat dalları­nı bıraktı
Lale devrinin bestecileri arasında yaygın bir ün kazanan Tab'î Mustafa Efendi'nin besteleri kasik Türk müzi­ğinin özgün yapıtları arasında sayı­lır
İnce işlenmiş ezgilerden oluşan bu besteler, Lale devrinin edasını ve ha­vasını yansıtırHemen bütün dönemlerde, ya­pıtları beğeniyle dinlenen Tab'î Mustafa Efendi'nin yüzden faz­la yapıtı arasında ancak otuz kadarı günümüze gelebilmiştir

Eserleri:
Yegâh beste (hafif usulünde): Bul­dum peyâm-ı lûtf ile yârin nişanesin Nühüft beste (devr-i kebir): 01 meh-i hüsnün dilâ zâr-ı nihânın kim bilir Nühüft ağır semai (aksak semaî): Seyr edip aks-i ruhin câm-ı safa memlûde

Bayati nakış ağır semai (aksak semai; sengin semai değişmeli): Çıkmaz derûn-ı dilden efendim muhabbetin Bayati yürük semai (yürük semai): Gülyüzlülerin şevkine gel nûş edelim mey

Hüseyni yürük semai (yürük semai): Dök dîdeden eşk-i teri sermayesiz ol­maz

Hüseyni nakış yürük semai (yürük se­mai; aksak semai değişmeli): Ben gi­bi sana âşık-ı üftâde bulunmaz Rast beste (hafif): Seyr eyle o billur beden taze Fireng'i Sâzkâr beste (zencir): Hemîşe dilde sühân elde sâz-kârımdır Hicaz yürük semai (yürük semai): Ta­kat mı gelir sevdiğim ol işve vü nâze Uşşak yürük semai (yürük semai): Ol sîm-beden câme değişmekten usan­maz

Hûzî beste (muhammes): Bir güzel Ar­navud'un gamzesi kâr etdi dile Hûzî yürük semai (yürük semai): Bak­ma bize düşman gibi ordan, beri gel ha

Kürdi beste (hafif): Dağ-ı dilimi sak­lar iken yâre açıldı Rehavi ağır semai (sengin semai): Portakal u turunç iki memesi Şehnazbuselik yürük semai (yürük semai): Nâz ile hıram eylese titrer o sementen

Dügâh beste (devr-i kebir): Berk-i gül ey gonca-f em sen gibi ter-dâmen mi­dir

Dügâh beste (devr-i revân): Nigâh-ı lûtf ederek sana hayran olduğum bu­sen

Dügâh ağır semai (aksak semai): Ne­dir ol cünbüş-i nâdîde o cân-sûz ni-gâh

Rahatülervâh beste (çenber): Aldırıp kendini hüsnün seyreden seyyah olur