Renklerin Kaynağı Kalp

Erguvan, manolya, dua çiçeği, fesleğen
Her çiçek ayrı bir yer bulup oturuyor kalbime Hepsi kendine has özellikleriyle geliyor
Güzel, her zaman güzel
Gelip bir zambak yerleşiyor denize
Martı günlerce bir karanfili kovalıyor
Ölmüş bir baracudanın başında bekleyip vefa abidesi olmak istiyorum
Gri tonlarıyla yaşanırken hayat, alaca bir haftanın özlemini kurup duruyor insanlar delicesine Oraya vardıkları zaman, onları gri bir hafta karşılıyor
Odalar, koridorlar ve monoton bir hayat
Kimse içinde bulamadığı rengi dışarıda da bulamıyor
Ela gökyüzü altında zeytin gözlü kızlar yağmurdan kaçmıyor mu? Ya da sonsuz mavilikte, gece kararmıyor mu?
Deniz, bizi kucaklayan sonsuz mavilik
Kırlangıç, içimizi dolduran kıpır kıpır umut
Güvercin beyaz, âşıkların kalbi gibi
Doğarken ve batarken güneş kızıl
Bütün renkler, yol bulup akabiliyor insanın kalbine; çünkü renklerin ana kaynağıdır kalp