ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Renklerin Kaynağı Kalp

Erguvan, manolya, dua çiçeği, fesleğen...
Her çiçek ayrı bir yer bulup oturuyor kalbime. Hepsi kendine has özellikleriyle geliyor.
Güzel, her zaman güzel.
Gelip bir zambak yerleşiyor denize.
Martı günlerce bir karanfili kovalıyor.
Ölmüş bir baracudanın başında bekleyip vefa abidesi olmak istiyorum.
Gri tonlarıyla yaşanırken hayat, alaca bir haftanın özlemini kurup duruyor insanlar delicesine. Oraya vardıkları zaman, onları gri bir hafta karşılıyor.
Odalar, koridorlar ve monoton bir hayat.
Kimse içinde bulamadığı rengi dışarıda da bulamıyor.
Ela gökyüzü altında zeytin gözlü kızlar yağmurdan kaçmıyor mu? Ya da sonsuz mavilikte, gece kararmıyor mu?
Deniz, bizi kucaklayan sonsuz mavilik...
Kırlangıç, içimizi dolduran kıpır kıpır umut.
Güvercin beyaz, âşıkların kalbi gibi.
Doğarken ve batarken güneş kızıl.
Bütün renkler, yol bulup akabiliyor insanın kalbine; çünkü renklerin ana kaynağıdır kalp.