Diyarbakır Hamravat Havuzu, Diyarbakır Hamravat Su Kemerleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-14-2012

Diyarbakır Hamravat Havuzu, Diyarbakır Hamravat Su Kemerleri

Diyarbakır salnameleri

Diyarbakır Büyükşehir Belediye yay

İst

1999

c

4

s

63,270

1937 yılına ait bir kitapta Hemen her evin avlusunda çok temiz ve çok saf bir su olan Hamravat suyu akar

Bu avlular geniş havuzlar ve türlü çiçeklerle süslüdür’denmektedir Usman Eti

Diyarbekir

Diyarbekir matb

1937

s

5

Hamravat suyunun her eve gelmesi havuz yapma geleneğini başlatmış,su bollaşınca çiçeğe ilgi artmıştır

Diyarbakır’ın iri,aromalı,renk renk gülleri konakların övüncü olmuştur

Dr

Emrullah Güney

Diyarbakır ve yöresinde Doğa-Kültür Turizmi

Diyarbakır

1991

s

64

Şimdilerde ise şair şöyle der

‘Diclenin kenarı bağ ile bostan

Suyundan içerdi,tarla,gülistan

Masmavi tül gibi her baharistan

Çevre nakışından bahseden yoktur

(M

Mergen)

Göz yaşlarım akar,Dicle misali

Coşar ilk baharın ilk günlerinde

Andıkça tükenir gönün mecali

Hatıram hevselin bahçelerinde (M

Mergen)

1900’lü yılları Nazime Cemiloğlu şöyle anlatıyor:

Baharın Dicle’nin sefası başkaydı

Hele hele karpuz vakti sonbaharda

Çadırlar kurulurdu

Hülleler yapılırdı

Hüllenin ayakları Diclenin içinde

Geceleri hanımlar toplanırlardı

Geceleri ut çalınırdı

Şarkılar söylenirdi

Karpuzun içi oyulurdu

İçine kül konurdu

İçine gaz dökülür ve yakılırdı

Ay ışığında yukarıdan suya bırakılırdı

O karpuzlar yana,yana art arda suda gelirdi

Seyrine doyum olmazdı o manzaranın’(Şehmıs Diken

İsyan Sürgünleri

İletişim yayi

İst

2005

s

171)

Faik Ali Ozansoy ise duygularını şöyle dile getirir:

Dicle maşukadır(sevgili),kamer(ay) aşık

Suyun üstünde titreşen ışık

Busedir,Neş’edir, nüvaziştir(Gönül okşayıcı)

Arif paşa seyahatnamesinde ‘Diclenin canibeyni pek latif bahçeciklerle müzeyyen olup karşıdaki (Kıtırbil) namında bir hristiyan karyesindeki Boran-hanelerden tayarane vücuhdade cevelan eden güvercinler şu umumi çemenzarın kelebekleri hükmünde görünüyorlar’(Şefik Korkusuz

Seyahatnamelerde Diyarbekir

Kent yay

İt

2003

s

141

)

Arif paşa seyahatnamesinde mesirelik bir yer olan Ben u Sen’i şöyle tasvir eder:

İşbu iki burcun önünde ve Kıbleye ma’ruz bir mevki’de meşhur (Ben u Sen) mesiresi vardır

Ve mesireni,n onu ağaçlar ve köşkler ve değirmenler ile müzeyyen bir vadi-i nikdir

Ben u Sen mevkii kal’anın şaranbolu pişgahında bir sath-ı mai’ilden ibarettir

Çemenzardır(çimenlik)

Bir iki menba ve üç adet havuz vardır…Erzincani İzzet paşa Diyarbekir valisi iken bu mesire hakkında söylediği manzume-i Dilara aşağıya yazılmıştır:

Manzume-i Ben u Sen

Bir aceb sefa Gülşen-i rana Ben u Sen

Görse ger Sa’di Gülistan’a yazardı vasfın

Çün viri revnak-ı gülgeşt-i musalla Ben u Sen

Mevki’inde varanın feyz-i meserretden eser

Gerçi bir vadi-i pür sahra ve saha Ben u Sen

Gösteririm sana sinemde olan yareleri

Olmaya kimse bu gülzarda illa ben u Sen

Gerçi ki her tarafı Amid’in ‘adn-asadır

Nice mümkün idelim vasfına aya ben u Sen

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

10-14-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Diyarbakır Hamravat Havuzu, Diyarbakır Hamravat Su Kemerleri Diyarbakır Hamravat Havuzu, Diyarbakır Hamravat Su Kemerleri Diyarbakır salnameleri Diyarbakır Büyükşehir Belediye yayİst1999c4s63,270 1937 yılına ait bir kitapta Hemen her evin avlusunda çok temiz ve çok saf bir su olan Hamravat suyu akarBu avlular geniş havuzlar ve türlü çiçeklerle süslüdür’denmektedir Usman EtiDiyarbekirDiyarbekir matb1937s5 Hamravat suyunun her eve gelmesi havuz yapma geleneğini başlatmış,su bollaşınca çiçeğe ilgi artmıştırDiyarbakır’ın iri,aromalı,renk renk gülleri konakların övüncü olmuştur DrEmrullah GüneyDiyarbakır ve yöresinde Doğa-Kültür TurizmiDiyarbakır1991s64 Şimdilerde ise şair şöyle der ‘Diclenin kenarı bağ ile bostan Suyundan içerdi,tarla,gülistan Masmavi tül gibi her baharistan Çevre nakışından bahseden yoktur (MMergen) Göz yaşlarım akar,Dicle misali Coşar ilk baharın ilk günlerinde Andıkça tükenir gönün mecali Hatıram hevselin bahçelerinde (MMergen) 1900’lü yılları Nazime Cemiloğlu şöyle anlatıyor: Baharın Dicle’nin sefası başkaydıHele hele karpuz vakti sonbahardaÇadırlar kurulurduHülleler yapılırdıHüllenin ayakları Diclenin içindeGeceleri hanımlar toplanırlardıGeceleri ut çalınırdıŞarkılar söylenirdiKarpuzun içi oyulurduİçine kül konurduİçine gaz dökülür ve yakılırdıAy ışığında yukarıdan suya bırakılırdıO karpuzlar yana,yana art arda suda gelirdiSeyrine doyum olmazdı o manzaranın’(Şehmıs Dikenİsyan Sürgünleriİletişim yayiİst2005s171) Faik Ali Ozansoy ise duygularını şöyle dile getirir: Dicle maşukadır(sevgili),kamer(ay) aşık Suyun üstünde titreşen ışık Busedir,Neş’edir, nüvaziştir(Gönül okşayıcı) Arif paşa seyahatnamesinde ‘Diclenin canibeyni pek latif bahçeciklerle müzeyyen olup karşıdaki (Kıtırbil) namında bir hristiyan karyesindeki Boran-hanelerden tayarane vücuhdade cevelan eden güvercinler şu umumi çemenzarın kelebekleri hükmünde görünüyorlar’(Şefik KorkusuzSeyahatnamelerde DiyarbekirKent yayİt2003s141) Arif paşa seyahatnamesinde mesirelik bir yer olan Ben u Sen’i şöyle tasvir eder: İşbu iki burcun önünde ve Kıbleye ma’ruz bir mevki’de meşhur (Ben u Sen) mesiresi vardırVe mesireni,n onu ağaçlar ve köşkler ve değirmenler ile müzeyyen bir vadi-i nikdirBen u Sen mevkii kal’anın şaranbolu pişgahında bir sath-ı mai’ilden ibarettirÇemenzardır(çimenlik)Bir iki menba ve üç adet havuz vardır…Erzincani İzzet paşa Diyarbekir valisi iken bu mesire hakkında söylediği manzume-i Dilara aşağıya yazılmıştır: Manzume-i Ben u Sen Bir aceb sefa Gülşen-i rana Ben u Sen Görse ger Sa’di Gülistan’a yazardı vasfın Çün viri revnak-ı gülgeşt-i musalla Ben u Sen Mevki’inde varanın feyz-i meserretden eser Gerçi bir vadi-i pür sahra ve saha Ben u Sen Gösteririm sana sinemde olan yareleri Olmaya kimse bu gülzarda illa ben u Sen Gerçi ki her tarafı Amid’in ‘adn-asadır Nice mümkün idelim vasfına aya ben u Sen