Hücresel Bağışıklıkla İlgili Antijen-Antikor Tepkimeleri

HÜCRESEL BAĞIŞIKLIKLA İLGİLİ ANTİJEN-ANTİKOR TEPKİMELERİ

Hücresel bağışıklıkla ilgili antijen-antikor tepkimeleri, kanda dolaşan antikorlara bağlı bağışıklığa oranla, çok daha az bilinmektedirler

Günümüzde bu tepkimelerin, molekülleri bir imünoglobüline benzeyen ya da aynı olan yüzey lenfositlerinin varlığına bağlı oldukları hemen hemen kesinleşmiştir Ama bu maddeler henüz ne elde edilebilmiş, ne de kesinlikle tanınabilmiştir

Gösterilmeleri ise daha da güçtür

Sık kullanılan yöntemler Gecikmiş aşırı duyarlık deri testleri

Hücresel bağışıklıkla ilgili antijen-antikor tepkimeleri, kanda dolaşan antikorlara bağlı bağışıklıktaki tepkimelerden daha yavaştır Hemen o anda ya da erken gerçekleşmek yerine, ortalama 2 -4 gün gerektirirler Deri testleri, gecikmiş aşırı duyarlığın gösterilmesini sağlarlar Deney yapılan kişinin derisinde, üst deri çizilerek üstüne antijen kapsayan sıvı konur ya da deri içine iğneyle 0,1 mit kadar verilir

Bu kişinin organizmasında uygun antikor varsa, 2-4 gün sonunda, antijenin verildiği noktada bir iltihap tepkisi oluşur Bu tepkinin şiddet ve yaygınlığı- (kızarıklık, şişme, fiske) organizmanın antikor yanıtıyla orantılıdır

Bu testler özellikle verem teşhisinde, verem aşısı (BCG) etkinliğinin denetlenmesinde ve alerjilerde (özellikle temas alerjilerinde) kullanılır

Yeni yöntemler

Rozet testi

Bu yöntem 5 yıl kadar önce bulunmuş, ama kullanımı hızla yaygınlaşmıştır

Hastadan kan alınır ve lenfositleri ayrılır Öte yandan, alyuvarlara hastalıktan sorumlu olduğu sanılan antijen bağlanır

Deri veremi Bakteri incelemesi için örnek alınması

Hastanın lenfositleri ve incelenen antijen birbirlerine özgül iseler, birbirlerini çekerler (yani alyuvarlar lenfositlere yapışırlar)

Dolayısıyle, alyuvarlar kendileriyle birlikte çekilen antijeni taşırlar; bu da tepkimeyi görünür kılar Mikroskopta antijene özgül lenfosite yapışmış en az 6 alyuvar görülecektir Bu bütün, yönteme adını vermiş olan rozet görünümündedir

Lenfoblasta dönüşüm testi

Şu özelliğe dayanır: Kişinin bir antijene karşı bağışık lenfositleri, bu antijenin varlığında, lenfob-last (genç lenfosit) görünümü kazanırlar

Kişiden alman ve incelenecek olan lenfositlerin ekimi yapılır Ekim ortamına sorumlu varsayılan antijen (tüberkülin, penisilin, aspirin, insülin, vb) eklenir

4 gün sonra ekilmiş hücreler incelenir

Belirli oranda lenfoblast (lenfositlerin öncüleri ya da genç lenfositler) varlığı, teşhisi doğrular

Öteki yöntemler

Araştırma alanında kullanılırlar Başlıcaları şunlardır:

— lenfositlerin elektroforezi

— antijenin bir radyoaktif izotopla işaretlenmesi;

— akyuvar göçü testi;

— lenfositlerin hücresel zehirlilik testi