Şükür Defteri

İnsanların en zayıf yönlerinden biridir unutmak
Yaşadıkça, sayılamayacak kadar çok insanla muhatap olur, bir o kadar da olayla karşılaşırız
Yaşadıklarımız, adeta her yeni olaya ve yeni insanlara yer açmak üzere hafıza arşivimize kaldırılır
Çoğu kez de kendi ellerimizle inşa ettiğimiz hayat apartmanının yıkılışını izler, bazen de altında inleriz
Sonra da hiç yaşamamışçasına bütün yaşadıklarımızı “nisyan”a terk edip, “isyan”la uğraşırız
Ne tuhaf değil mi?
Bir defter tutuyorum uzun zamandır Defterimin adı “Şükür Defteri”
Olumlu ya da olumsuz her dakikanın şükrünü bilincime kazımak için yazıyorum bu deftere
“Farkında olduğumun bilincini” hissedip şükretmek için yazıyorum O’na
Karamsarlıktan, umutsuzluktan, bedbinlikten kurtulmak için şükürlerimi yazıyorum O’na
Haddimi aşmamayı kendime hatırlatmak için en olumsuz olaylarla ilgili bile şükredilecek yönleri buluyor ve defterime yazıyorum: “Bugün de evime sağ salim geldim, çok şükür…”, “Bugün de nefes alıp verdim, çok şükür…”, “Bugün de rızkım verildi, çok şükür…” gibi
Yazmayı ihmal etmeseydim şükür defterim şimdiye dek ciltler dolusu olurdu Ah şu tembellik! Çoğu zaman “kayıtsız” yaşıyorum
Neler yazıyorum neler: Sahip olduklarımdan dolayı yazdığım şükürlerden tutun da sahip olmadığım ya da olamadıklarım için de bölümler var defterimde Hatta bazı zamanlar “sahip olduklarım” için ayrı defter, “sahip olamadıklarım” için de ayrı defterler tutuyorum
Söz gelimi;
Yaşıyorum: Çok şükür
Ellerim-ayaklarım var: Çok şükür
Sağlıklıyım: Çok şükür
Dilim var, konuşabiliyorum: Çok şükür
Düşünüyorum, aklım var: Çok şükür
Hissediyorum, kalbim var: Çok şükür
Sevenlerim var: Çok şükür
Sevdiklerim var: Çok şükür
Dostlarım var: Çok şükür
Kendi çapımda özgürüm: Çok şükür
Zengin değilim: Çok şükür
Bazen de bu topraklar için şükrettiklerim var

Ve…
Bu bayrama da kavuşturduğu için yazıyorum

Sonsuz şükürler sana ey Rabbim

Size de tavsiye ederim

B SAİT ÇİFTÇİ
Yeni Asya