Ayrılık Da Bitmeli..

Sevgilim,

Sana sevgilim diyorum

"Ayrılık da sevdaya dahil çünkü;

ayrılanlar hâlâ sevgili" dediği gibi İlhan'ın


Sevgilim, sana sevgilim diyorum,

bir daha hiç demeyeceğim içindir belki


"Ayrılmamız neyi değiştirecek

ayrılık, yüreğimden silip atabilir mi seni?" derdin

Kimbilir


Bu sana son yazışım

Sözcüklere yüklemeye çalıştığım duygularım,

beyaz kağıtların keskin kenarlarıyla

nasıl da parçalanıyor böyle


İlk kez, yazmak böyle zor, anlatmak, bu kadar olanaksız

İçimde çağıldayan herşeyin,

sana doğru aktığını duyup da bunu anlatamamak

Ne acı


Oysa, seni her düşündüğümde,

sesim, zamanın ve mekânın olmadığı

görünmeyen ince ipeksi bir yolda ilerleyip

kulaklarına akmadı mı?


Her düşündüğümde seni, yapmam gereken sadece izlemekti

Ruhumun sana akışı, hızlı ama bir o kadar yavaş,

delice ama bir o kadar sakin,

coşkuyla ama nasıl huzurlu bir çağlamaydı onların hepsi


Hemen duyardın, büyük kalabalıklarda,

iki kişilik yalnızlıklarda,

ya da gözlerin maviliklere kilitlenmiş Duyardın


Hâlâ duyuyorsun

Şimdi, şuan seninle konuşurken,

ruhunda geziniyorum yine

Baktığın yerden uzaklaşan bakışlarını,

o kimselere hissettirmediğin bir anlık dalgınlığı,

sadece anın yakaladığı o ince sızıyı

Kapa gözlerini!


Sen hep duyacak mısın beni,

ben hep anlatacak mıyım bilmiyorum


Ama madem ayrılanlar hâlâ sevgili,

ayrılanlar hâlâ sevdalı

Bu ayrılıkta bitmeli


Ayrılık

Ne çok korkardık bu sözcüğe yüklenen anlamdan

Oysa şimdi anlıyorum ki, ayrılığın kendisi değil,

ayrılmakmış asıl zor olan

Ayrılmayı başarana kadar yaşanılanlar,

o kanatan acıtan korkulu bekleyişler


O kopuşu yaşamak, artık başka biri değil,

sen olan o varlığı olduğu yerden çıkarmaya çalışmak,

Ağla***** git artık içimden diyebilmek

ama daha derken pişman olup

hayır kal ne olur diye yalvarmak


Ne kadar zordu

Öyle içimdeydin ki, seni ordan çıkarmak

kendimi paramparça etmek demekti


Ayrılık