Şemsiyeci...

kıssa




seyyar bir şemsiye tamircisi, yol kenarında küçük bir kutu üzerine oturmuş,şemsiye tamir ediyordutamirci, tamir edilecek yerleri dikkatle ölçüyor,yamayı itina ile yerleştiriyor,telleriyle tek tek güçlendiriyorduadamı hayranlıkla seyreden bir genç yanına yaklaştı:

-işinizi çok dikkatli yapıyorsunuz,dedişemsiye tamircisi elindeki işi bırakmadan:

-evet,ben, her zaman işimi iyi yapmaya çalışırım,diye cevap verdi

-müşterileriniz,işinizi iyi veya kötü yaptığınızı ancak siz gittikten sonra anlayacaklar

-evet, haklısınız

-bu tarafa tekrar mı geleceksiniz?

-hayırgenç artan bir hayranlık ve merakla sordu:

-o halde niçin bu kadar titizsiniz? Tamirci:

-o zaman, benden sonra buradan geçecek tamircinin işi kolaylaşacakben, eğer kötü malzeme kullanır, işimi baştan savma yaparsam,halk bunu er geç anlayacak ve ondan sonra buradan geçen tamirciye kimse iş vermeyecek



hisse




(celle celaluhu) kuluna verdiği nimeti onun üzerinde görmek isteryaratandan dolayı yaratılan sevilecek ise kul,işini evvela o’nun hoşnutluğuna ermek için yapariş, o’na arz ediliyor gibi yapılmalıdırevet, asıl gören o’dur ve o güzeli severişlerinde kötü örnek olanlar, başkalarının hukukunu manen çiğnemiş olurlargüveni,sarsarlar,emniyeti ve huzuru bozarlar

Işinin hakkını vermeyen, cemiyet kalesinde gedik açmış demektir ki, herkes böyle bir hale düşmekten kaçınmamalıdırkimse bozguncu olmak ve toplumuna zarar vermek istemezbugün ileri ülkeleri ayağa kaldıran, bu iş ahlakı ve dürüstlük ve anlayıştır…