Türk Bayrağı Ve Bediüzzaman

Devlet ve millet adına gizli cemiyetler kurmak suçlamasıyla yargılanıyorduolmadık ezaya cefaya tek başına dayanıyordu Hapisdeki 54 talebesinden hiçbiriyle görüştürülmüyordu

Görüşmek isteyenler acımasızca dövülüyordu

Camları kırık kocaman bir koğuşun dondurucu soğuğunda adeta ölüme terk edilmişti

Bu sırada cumhuriyet bayramı gelmişti

Hapishane müdürü Bediüzzamanın kapısına bir Türk bayrağı astırdı

Bu bayraktan onu çok rahatsız olacağını ve olay çıkaracağını böylece “kürtçülük” iddiasının ve “cumhuriyet düşmanlığı” iftirasının ispatı yapılmış olacaktı

Oysaki Bediüzzamanın hayatı o bayrağın temsil ettiği mana uğruna yapılmış fedakarlıklarla doluyduBirinci dünya savaşında ruslara karşı gönüllü alay kumandanı olarak çarpışmış ve yaralanıp esir düşmüştü

İstanbulu işgal eden ingilizlere karşı ise kimsenin cesaret edemediği çıkışlarla halkı uyandırmıştı

Dolayısıyla Bediüzzamanın bayrak asılmasına verdiği tepki beklenenin tam tersine oldu

Koğuşunun kapısına bayrak astıran hapishane müdürüne şunları yazmıştı:

“müdür bey size teşekkür ederim ki kurtuluş bayramının bayrağını koğuşuma taktırdınız

Milli hareket günlerinde İstanbul da ingiliz ve yunan aleyhinde yazdığım eserlerle belki bir tümen asker kadar vatana hizmet ettiğimi Ankara bilmiş ve Mustafa Kemal beni mükafatlandırmak için iki defa Ankara ya davet etmişti

Hatta demişti ki: bu kahraman hoca bize lazımdır

Demek ki benim bu bayramda bu bayrağı takmak hakkımdır

Bediüzzaman kendisini bayrak asarak rahatsız etmek isteyenlere anlayacakları dilden bir ders vermiştiama onları kendilerine getirebilmiş miydi? Yaptıklarından utandırabilmiş miydi?

Cüret ve cehaletlerinden ötürü özür dilemeyi becerebilmişler miydi acaba

Barla'da sürgündeydi Her hali izleniyor ve Ankara'ya rapor ediliyordu

Ziyaretine gitmek, ona bir selam vermek bile yasaktı


Buna rağmen bir dost çevresi olmuştu


Bir talebesi gizliden gizliye onun derslerine katılıyor ve aldığı dersi hanımına anlatıyordu Hanımı, "Ondan bizzat bende ders almak istiyorum"

diyordu


Bu istek ısrarla birkaç defa tekrarlanınca, Bediüzzaman razı oldu ve ona:


- "Tamam, tesettürlü olarak seninle beraber gelsin Hatırın için bir ders vereyim" dedi


Geldiler Kapıyı çaldılar Bediüzzaman kapıyı açtı, içeriye buyur etti ve ders esnasında kimse rahatsız etmesin diye kapıyı kapattı


Bir müddet sonra bir talebesi Bediüzzaman'ın yanına gelmek istedi Kapı birkaç defa çaldı, fakat içeriden cevap gelmeyince daha sonra gelmek üzere geri döndü


Bu arada Bediüzaman'ın gözü ayakkabılara takılmıştı Beyin ayakkabısı içerde olduğu halde, hanımı ayakkabısı dışarda kalmıştı


Dersten sonra daha önce kapıyı vuran talebesi tekrar geldi Bediüzzaman kapıyı açtı ve ona sordu:


- "Dışarda kadın ayakkabılarını gördüğün zaman kalbine birşey geldimi?"


- "Kesinlikle Üstadım, böyle birşeyi nasıl düşünebilrim?"


Bediüzzaman durumu açıkladıktan sonra, talebesine şöyle bir ders verdi:


- "Bir çatı altında yabancı bir kadınla, sakın yanlız olarak bulunma İster ders, ister başka bir vesileyle olsun Bunu sakın yapma Çocuk dahi olsa, yanında muhakkak bir kimse bulunsun"