Müşriklerin Efendimiz'e Ve Müslümanlar'a İşkencele

Müşriklerin Efendimiz'e Ve Müslümanlar'a İşkenceleri


El-Evzaî, Yahya b Ebî Kesîr, Muhammed b İbrahim et Teymî aracılığıyla Urve'nin şöyle dediğini anlatır: Abdullah b Amr (ra)'a "Müşriklerin Rasülullah (sav)'a yaptıkları en feci işkenceyi bana anlat" dedim de, dedi ki:
-Nebi(sav) Ka'be'nin yanında namaz kılarken Ukbe b Muayt gelip Efendimizin elbisesini boynuna dolayarak şiddetle boğazını sık­tı Durumu gören Ebû Bekir (ra) hemen atılıp omuzlarından kavray­arak herifi Rasülullah (sav)'ın üzerinden fırlatıp attı ve sonra şu ayetle bağırdı:
"Rabbinizden size deliller getirmiş olmasına rağmen, Rabbim AUahtır diyen bir insanı öldürecekmisiniz?" (Gafir 28) İbni İshak da aynı kıssayı Yahya b Urve aracılığıyla Abdullah b Amr dan nakleder
Yine bu haberi Süleyman b Bilal ile Abde, Hişam b Urve- Ba­bası aracılığıyla Amr b el Âs'tan nakleder İşte bu isnad illeti açıkça belli olan bir haberdir Ama Muhammed b Füleyh bu hadisi Hişam babası aracılığıyla Abdullah b Amr'dan nakleder Buda birinci rivayet için tercih sebebidir
Süfyan ve Şu'be (Lafız Şu'benindir) Ebû İshak'tan naklederlerki Amr b Meymûnu Abdullah b Amr dan şöyle dediğini naklederken iş itmiş:
-Etrafında Kureyş'ten bir takım insanlar olduğu halde Rasûlullah secdede idi Orada bir deve karnı vardı Kureyşliler birbirlerine "Kim bu devenin rahim yatağını alıpta Muhammedin sırtına koyar?" dedi­ler Bunun üzerine Ukbe b Ebî Müayt hemen atılıp onu Rasülullahın sırtına attı Hz Falıma da (ra) gelip onu Rasûlullah'm üstünden alarak bunu yapana beddua etti Abdullah derki: "Rasülullahı onlar
Beyhakî Delâü 2/277 Müsned 2/218-5/331 Taberî Tarih 2/333 1/14
aleyhine o günden başka beddua ettiğini görmedim Efendimiz şöyle beddua etti:
«Allah'ım Kureyş'ten şu topluluğu sana havale ederim Allah'ım Ebû Cehil b Hişam'ı Utbe b Rabiâ'yı Şeybe b Rabiâ'yı, Ukbe b Ebî Muaytı ve Ümeyye b Halefi sana havale ederim» Şu'be Rivayetinde "Übey b Halef mi" diye şüphe etti Süfyan ise onun Ümeyye olduğu-nada şüphe etmedi Abdullah derki: ben onları Bedir savaşı günü öl­dürülüp bir çukura atılmış gördüm Ancak Ümeyye çok iri kıyım bir adam olduğundan kuyuya ulaşamadan parçalandı
Haberi Buhari ve Müslim Şu'be ve Süfyan hadisi olarak tahric ederler
Müslim anlatıyor Bize Abdullah b Ömer b Ebân Abdürrahim b Süleyman- Zekeriyya- Ebû İshâk Amr b Meymûn isnadıyla Abdullah (ra)'tan şöyle dediğini anlattı Rasûlullah (sav) Beytin yanında na­maz kılarken Ebû Cehil ve avanesi oturuyorlardı Orada bir gün önce deve kesilmişti Ebû Cehil yanındakilere; "hanginiz kalkıp şu deve­nin rahim yatağını alıp Muhammed secdeye gidince onun omuzuna atacak?" dedi İçlerinden en eşkıyası "Ukbe b Muayt" fırlayıp onu aldı ve Efendimizin omuzuna koydu Gülüşüp birbirlerine eğleniyor­lardı Ben dikilmiş bakıyordum Eğer düşmana karşı koyacak gücüm olsaydı elbette onu Rasûlullahın üstünden kaldırıp atardım Nebî (sav) secdeden hâla başını kaldırmıyordu Henüz genç kız çağındaki Fatıma (ra) gelip onu üzerinden atarak müşriklere kötü sözler söyledi Rasûlullah namazını bitirince sesini yükseltti, sonra onlara beddua etti Rasûlullah beddua edince üçkere düa eder, birşey istedi­ğinde de üçkere isterdi Sonra üçkere "Allahım Kureyşi sana havale ederim!" buyurdu Onlar Rasûlullahın bu beddu­asını duyunca neşeleri kesildi ve Efendimizin duasından korktular
Sonra "Allahım Ebû Cehil b Hişamla Utbe b Rabia, Şeybe b Rabia Velid b Ukbe Umeyye b Halef ve Ukbe b Muaytı sana havale ede­rim" dedi Yedinci kişiyi söylemişti ama onu belleyemedim Muham-med'i hak ile gönderene yemin ederimki Efendimizin adını saydığı bu adamları Bedir günü yere serilmiş olarak gördüm Sonra bir kör kuyuya Bedir kuyusu denen kör kuyuya sürünüp attılar

Zaide, Âsim Zirr isnadıyla Abdullahın şöyle dediğini anlatır: "İslâm olduğunu ilk açıklayan şu yedi kişidir
1- Rasülullah (sav)
2- Ebû Bekir (ra)
3- Ammâr
4- Annesi SUmeyye
5- Suheyb
6- Bilâl
7- Mikdâd dır Rasülullah'a gelince Onu Allah (cc) amcası ile korudu Ebû Bekri ise Allah kavmi ile korudu
Diğerlerine gelince: Müşrikler onları yakalayıp demir zırhları gi­ydirerek güneşe bıraktılar Bilal dışında onların hepsi onların istediği şeylere muvafakat ettiler Bilal ise Allah uğrunda canının bir değeri olmadığına karar verdi Müşrikler onu çocuklara verdiler Onlarda onu alıp Mekke sokaklarında dolaştırıyorlar o da "Allah tektir Allah tektir" diyordu Bu sahih bir hadistir
Hişam ed Düstüvâî de Ebu'z Zubeyr aracılığıyla Câbir (ra)'tan şöyle nakleder: Rasûlullah (sav) Ammarla ailesine uğramıştı Onlara işkence ediliyordu Rasülü Ekrem:
"Ey Yâsir oğullan müjdeleyin! Çünkü size va'd edilen yer Cennettir'' buyurdu
Sevrî, Mansur aracılığıyla Mücahid'in "İslam'da ilk şehit Am-mar'ın annesi SUmeyye (ra) idi Ebû Cehil bir hançerle onun ön ta­rafına saplayarak şehit etmişti" dediğini nakleder
Yunus b Bükeyr Hişam b Urve Babası Urve aracılığıyla anlatırki Hz Ebû Bekir (ra) Allah yolunda işkence edilen yedi kişiyi azad et­mişti Bunlar arasında "Zinnîra" da vardı ki gözü kör olmuştu Bu kadında Allah için İslam uğruna işkence görenlerdendi İslam'dan başka hiç bir şeye evet demiyordu Gözü kör olduğunda müşrikler "onun gözüne Lat ve Uzza'dan başka hiç bir şey isabet etmiş değil" demişlerdi o da «hayır vallahi o asla öyle değildir» diye atılmış Al­lah (cc) de onun gözlerinin nurunu geri vermişti
İsmail b Ebî Halid ve diğerleri anlatıyor: Bize Kays Habbâb b Eret (ra)'i şöyle derken işittiğini anlattı:
-Rasülullahın yanına gelmiştim Ka'be'nin gölgesinde hırkasına yaslanmış bir haldeydi Müşriklerden çok feci işkenceye uğramıştık "Yâ Rasûlullah hâla Allah'a (Kurtulmamız) için duâ etmiyecekmisin?" dedim Yüzü kızarmış olarak oturumuna geldi ve:
"Sizden önceki inananların demir taraklarla kemiğinin dışındaki et yada sinirleri taranırdıda bu zulüm onu kesinlikle dininden dönde-remezdi Bıçkı baş ayrımına koyulup, başı ikiye biçilirdide bu yine onu dininden döndüremezdi Allah (cc) bu İslam işini süvarinin birinin San'â'dan çıkıp Hadramut'a kadar Allah'tan başka kimseden kork­madan gidebileceği bir emniyet meydana gelene kadar tamamlay­acaktır" buyurdu Bu Müttefekun aleyh bir hadistir Buhari bu hadisteki Beyân b Bişr tarîkında (Aliahtan başkakısmının sonu­na): "Koyununa karşı kurttanda korkmaz" ilevesi ol­duğunu belirtir
Bekkâi de İbni İshak'tan şöyle nakleder Bana Hukeym b Cübeyr Said b Cübeyr'in şöyle dediğini anlattı 'İbni Abbâs'a Müşrikler Ra-sülullah'ın ashabına dinlerini terketmiş olmalarını ma'zur saydıracak kadar işkence ediyorlarmiydı" diye sordumda: "Evet Vallahi onları öyle dövüp öyle aç ve susuz koyarlardık! bu zulme uğrayan kişi baş ına gelen felaketin şiddeti yüzünden düzgün oturmaya bile gücü yetmezdi Ve onlara fitneye dair kendinden istedikleri şeyi yapmaya mecbur kalırdı Hatta ona "Lât ve Uzza senin Allah'tan başka ilah­larındır" derlerde o zavallıda "evet öyledir" demeye mecbur kalırdı Hatta oradan geçen bok böceğini gösterip şu böcek senin Allah dış ında putun değilmi?" diye istihza ile sorarlar da bu miskin de bu za­limlerin canına tak eden zulmünden kurtulabilmek için "evet" der diye anlattı
Yine İbni îshak derki bana Zübeyr b Ukkâse anlattıki kendisine anlatıldığına göre Mahzum oğullarından bir takım adamlar Hişâm b Velîde kardeşi Velîd b Velîd müslüman olduğu zaman uğramışlardı Bunlar aralarında Seleme b Hişam ile Ayyaş b Ebî Rabianm da bu­lunduğu kendi kavimlerinden İslama giren bir gurup genci yakala­maya gelmişlerdi Hişam b Velide bunların şerrinden korkar oldukla­rı halde "Biz seninde şu yeni ortaya çıkan dine girmiş olmaları sebe­biyle şu gençleri ayıplamanı istiyoruz Zira biz böyle yapmakla bundan başka ortaya çıkacak şeylere karşıda kendimizi güvenceye almış oluruz" dediler Hişam da "İşte sizin kendi işiniz" Kardeşini kasdederek "Hadi onuda kınayacaksanız kınayın Ama bu iş bitince onun canından sakının" deyip arkasından: "Dikkat! Kardeşim Uyeyşi sakın öldürmeyin O zaman aramızda sonsuza dek kavga kalır" beytini okuyup"Sakın canına kasd etmeyin Allah'a yemin ederimki eğer onu öl­dürecek olursanız sizin en şerefli adamınızı öldüreceğim" dedi On­larda kendi kendilerine Allah La'net etsin! bu habis herife kim kanar Eğer kerdeşi elimizdeyken ona bir şey olsa en şereflimiz onun canı İçin ölecek ha" diyerek onu bırakıverdiler Böylece Allah (cc) Hişam vasıtasıyla bu gençleri onların şerrinden korumuştur

İbni Uyeyne nin nakline göre Amr b Dinar şöyle der
-Amr b el Âs (Müslümanları yakalamaya gittiği) Habeşistan'dan dönünce evine kapanıp kalmıştı Halk "ne oluyor niye dışarıya hiç çıkmıyor" dediler O da onlara "şu Habeş kiralı Ashame şu adamınız Muhammedin peygamber olduğunu sanıyor" dedi
Muhammed b Humeyd er Razi tarikıyla İbni -İshak'tan rivayet olunuyorki Nebi (sav) İslama da'vet eden bir mektubunu Necâşiye yazıp gönderdi Bu mektup, Amr b Ümeyye ed Damrî'nin yanında idi Necâşi de Efendimiz'e şöyle cevap yazıp yolladı
«Bismİllahirrahmanirrahim
Habeş kiralı Ashame b Ebhur'dan Allah Raslilü Muhammed'e Se­lam sana ey Allah'ın Nebîsi Allah'ın rahmet ve bereketi senin Üzeri­ne olsun (Yâ Rasûlullah! İsa hakkında bahsettiğin mektubun bize ulaştı Yerin ve göğün Rabbine yemin olsun ki İsâ senin anlattıkla­rından çöp kadar fazla değil O senin dediğin gibidir Senin bize ne ile gönderildiğini anlamış bulunuyoruz Amcan oğluyla arkadaşlarını ağırladık Senin Allah Rasülü olduğuna şahadet ederim Sana ve amcan oğluna (Ca'fere) bîat ettim Onun önünde alemlerin Rabbi Allaha teslim oldum Oğlum Eriha'yı sana gönderiyorum Çünkü ben ancak kendime sahibim Yâ RasüluIIah sana gelmemi istersen bunu da yerine getiririm»
Yunus, İbni İshak'tan şöyle dediğini anlatır: Necâşî'nin adı "Mashame" idi Bu arabca "el Atıyye" (bağış) anlamına gelir Necâşi ise (İran'da) Kisra (Bizans'ta Kayser) ve Hirakl Kelimelerindeki gibi Kıral demek anlamına gelen bir isimdir
Cabir (ra)'ın naklettiği bir hadiste ise "Nebi (sav) Necâşi As­hame üzerine gaiben cenaze namazı kıldı" denmektedir İbni İshak'ın bu zata (Ashame yerine) Mashame demesi gerçekten garib olup başkasından duyulmamış bir sözdür

İmam Zehebi: