Neo-Pythagorasçılık - Neo-Realizm

Neo-Pythagorasçılık
(Yeni Pythagorasçılık) İskenderiye'de gelişen ve Pythagoras'ın öğretisini örnek alan felsefe sistemi

Yeni Pythagoras'çılık, Pythagoras'ın gizli öğretisini canlandırma amacını güder Bu görüş, doğu mistisizmini, Eflatun'culuğu ve Stoa'cılığı da kapsar Cicero'nun çağdaşı romalı P Nigidius Figulus tarafından kurulduğu sanılmaktadır

Akımın temsilcileri I yyda Sexii tarikatını kuran Q Sextius ve oğlu Taranto'lu L Crassitius, Papirius Fabianus, Cornelius Celsius, Albucius, Siculus, Musa, baba Seneca, Larissa'lı Anaksilaos, Labienus, Porcius Latro, Arellius Fuscus, Bassus ve özellikle İskenderiyeli Sotion ile Moderatus'tur

II yydaki temsilcileri ise şunlardır: Nikomakhos; peygamber ve gezgin büyücü Tyana'lı Apollonios, Hadrianus'un danışmanı Secundus, Apameia'lı Numenios Aleksandros Abonotikhos Hem mistik, hem çileci bir akım olan Yeni Pythagoras'çılık üstüne yeterince bilgi yoktur

Varlığını sürdürdüğü üç yüzyıl içinde bu akım, imparatorluğun baskıları ve halkın ilgisizliği yüzünden birçok defa söner gibi oldu Ortaya koyduğu eserlerin çoğu düzmece olan akım, bu kaynaşmalı çağın öteki felsefi çığırları ile doğu dinlerinin etkisinde kaldı
Neo-Realizm
(Yeni Gerçekçilik) XIX yy sonuyla XXyy başında, bilim kurumu gerçekçiliğinin kanıtlarıyla idealizmin tezlerini karşıtlaştıran bazı düşünürlerin ortak yönelimi

Yeni gerçekçilik'in hemen hemen bütün temsilcileri tarafından paylaşılan ve çok farklı düşünceleri benimseyen düşünürlerin birleştiği tek noktayı meydana getiren anlayışa göre bilgide nesne, dış ilişki (nesnede hiç bir değişiklik meydana getirmez) açısından özne ile karşılaştırılabilir Bu yüzden, nesnelerin metafizik yapısında her türlü taraf tutuştan bağımsız olarak bilmek eyleminin varlıklarını ortaya koymakla yetinmesini sağlamak gerekir

Almanya'da XIX yy sonuna doğru, W Schuppe saf gerçekçiliği savundu ve bilim kuramı idealizmi O Kulpe tarafından eleştirildi Bundan sonra yeni gerçekçilik G E Moore ile İngiltere'de, 1912'de yayımlanan yeni gerçekçilik adlı ortak kitabı derleyen grupla ve eleştirici gerçekçiliğin (Santayana) izleyicileriyle Amerika'da kendini kabul ettirdi