Dertlerimi Yolcu Ettim...

Bu defa giden ben olmayacağım

Rıhtımda bekleyen gemide yolcu olmayacağım

Bilet almadım bilinmez yarınlara

Bulutlar dolusu ağlamayacağım

Kuruttum göz pınarlarımı

Barıştım artık kendimle;

Bir de vefalı dertlerimle

Ne zaman terk etsem onları

Bırakmadılar peşimi,geldiler benimle

Bütün şehirler birbirinin aynısıydı

Islak kaldırımlar,soğuk rüzgarlar

Yalnız sokaklar ve dertlerim

Birlikte yaşadık yıllarca

Ne zaman bu son desem

Söz versem kendime

Bir yenisi eklenirdi dertlerime


Birazdan kalkacak sonsuza doğru

Rıhtımda bekleyen gemi

Bu defa giden ben olmayacağım

Sevgiyle uğurlayacağım dertlerimi

Yeni dostlar edineceğim arkasından

İçlerinde adı dert olmayan

Umut olan, neşe olan, barış olan


İşte deniz dalgalanmaya başladı

Beyaz köpükler kaldı geride gemiden

Dertlerim el salladı

Gittikçe kaybolan güverteden


Yeni bir sayfa açtım kalan ömrüme

Geçmişimi de o gemiyle yolculadım

Yolluk olarak, göz yaşlarımı hazırladım

Vedalaştım dertlerimle,son kez ağladım

Sonra dönüp geriye yeni dostlar kucakladım

Dertlerim kadar vefalı

Adı umut olan,neşe olan,barış olan

Bu defa giden ben olmadım

Koparıp beyaz mendilimi maziden,

Dertlerime el salladım