Dertlerimi Yolcu Ettim...
 

Bu defa giden ben olmayacağım.

Rıhtımda bekleyen gemide yolcu olmayacağım

Bilet almadım bilinmez yarınlara

Bulutlar dolusu ağlamayacağım.

Kuruttum göz pınarlarımı

Barıştım artık kendimle;

Bir de vefalı dertlerimle.

Ne zaman terk etsem onları

Bırakmadılar peşimi,geldiler benimle.

Bütün şehirler birbirinin aynısıydı.

Islak kaldırımlar,soğuk rüzgarlar.

Yalnız sokaklar ve dertlerim.

Birlikte yaşadık yıllarca.

Ne zaman bu son desem

Söz versem kendime.

Bir yenisi eklenirdi dertlerime.


Birazdan kalkacak sonsuza doğru

Rıhtımda bekleyen gemi

Bu defa giden ben olmayacağım.

Sevgiyle uğurlayacağım dertlerimi.

Yeni dostlar edineceğim arkasından

İçlerinde adı dert olmayan

Umut olan, neşe olan, barış olan .


İşte deniz dalgalanmaya başladı.

Beyaz köpükler kaldı geride gemiden

Dertlerim el salladı

Gittikçe kaybolan güverteden.


Yeni bir sayfa açtım kalan ömrüme

Geçmişimi de o gemiyle yolculadım.

Yolluk olarak, göz yaşlarımı hazırladım

Vedalaştım dertlerimle,son kez ağladım.

Sonra dönüp geriye yeni dostlar kucakladım.

Dertlerim kadar vefalı

Adı umut olan,neşe olan,barış olan.

Bu defa giden ben olmadım.

Koparıp beyaz mendilimi maziden,

Dertlerime el salladım.