Sana Mahkûm Olamam

Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî "kuddise sirruh" hazretleri anlatır:

“Nişâburlu bir ilim talebesi ile bir tüccar yol arkadaşı olurlar Çok fakir olduğundan talebenin ayakkabısı yoktur Yalın ayak yürürken, tüccar bir çift ayakkabı alıp verir Sonra tüccar, talebeye ikide bir;
-Ey talebe! Yolun düzgün yerinden yürü, sivri taşlara basma, ayaklarını sürüme, dikenli yerlerden gitme, ayakkabıyı eskitme diye tembihlerde bulunur

Bu tembihler o kadar çok sık tekrarlanır ki talebeyi usandırır Sonunda talebe dayanamayıp ayakkabıları çıkarır, tüccarın önüne bırakır ve;
-Ben senelerce yalın ayak seyâhat ederim Kimse bana bunun için bir şart koşmuyordu Şimdi verdiğin bu ayakkabılar için sana mahkûm olamam der

Huzur pınarı