Aylardan Eylül Mevsimlerden Sonbahardı

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Eylüldü

Nadasa bırakmıştım yüreğimi

Kızıl sonbaharlarda terk-i diyar etmiştin düşlerimi

Kırkikindilerdi yağan sağnak sağnak

Bu bana kurmuş olduğun en büyük tuzak

Bana sensizliği armağan ettiğin zaman;

aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı

Ben seni hiç bulmadım ki sevgili hep aradım,hep aradım

sokakların seni çıkarmadı karşıma görüş mesafesini sıfırladı

son durak son hayallerimin son merkezi olmaya çalıştı hep

Şimdi bu kaçıncı sokak bu hangi şehir ey yar nerdeyim?

Kokunu miras bıraktığın zaman;

aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı

Düşen her bir yaprak korku salıyor yüreğime

Aklıma düşüyorsun ; bir sus sarıyor bedenimi

bir sus yar bir sus yüreğimi kanatan bir sus

Susuşumun Özne’si sen yüklemi kayıp bir sus

Susma sırası bende artık

Cümlelerim öksüz kaldığı zaman;

aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı

Mezarlığın karşısından bir uğultu geliyor

Beni çağırıyorlar vakit geldi diyorlar vakit geldi

Sende bizdensin diyorlar ; sende aşk şehidisin

Bu Eylül bu bahar bırakmaz beni ey sevgili

Feryadıma umutlar yeşerttiğim zaman;

aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı

Hüzün yağmaya başladı şehr-i İstanbul’a

Sensizlik çakıyor yine nimbus bulutlarında

Şimdi kanıyorum en derinden

bedenim nerden geldiği belirsiz şimal rüzgarlarına kapıldı

senin beni kara kara topraklara bıraktığın zaman;

aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Aylardan Eylül Mevsimlerden Sonbahardı Eylüldü Nadasa bırakmıştım yüreğimi Kızıl sonbaharlarda terk-i diyar etmiştin düşlerimi Kırkikindilerdi yağan sağnak sağnak Bu bana kurmuş olduğun en büyük tuzak Bana sensizliği armağan ettiğin zaman; aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı Ben seni hiç bulmadım ki sevgili hep aradım,hep aradım sokakların seni çıkarmadı karşıma görüş mesafesini sıfırladı son durak son hayallerimin son merkezi olmaya çalıştı hep Şimdi bu kaçıncı sokak bu hangi şehir ey yar nerdeyim? Kokunu miras bıraktığın zaman; aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı Düşen her bir yaprak korku salıyor yüreğime Aklıma düşüyorsun ; bir sus sarıyor bedenimi bir sus yar bir sus yüreğimi kanatan bir sus Susuşumun Özne’si sen yüklemi kayıp bir sus Susma sırası bende artık Cümlelerim öksüz kaldığı zaman; aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı Mezarlığın karşısından bir uğultu geliyor Beni çağırıyorlar vakit geldi diyorlar vakit geldi Sende bizdensin diyorlar ; sende aşk şehidisin Bu Eylül bu bahar bırakmaz beni ey sevgili Feryadıma umutlar yeşerttiğim zaman; aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı Hüzün yağmaya başladı şehr-i İstanbul’a Sensizlik çakıyor yine nimbus bulutlarında Şimdi kanıyorum en derinden bedenim nerden geldiği belirsiz şimal rüzgarlarına kapıldı senin beni kara kara topraklara bıraktığın zaman; aylardan eylül mevsimlerden sonbahardı