Okyanus Yürekli Dost...!

Su, kendine sırdaş arıyordu Önce buluta verdi sırrını Ağır geldi sır buluta Sağanak sağanak

döktü suyun tüm sırlarını

Sonra göle gitti su Ona anlattı derdini Bu arada bulut suyun sırrını yağmur yapıp,

dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için, zaman zaman taşıyordu göl ve suyun sırrı

iyice açığa çıkıyordu

Sonra nehre verdi su sırrını Nehir aldı suyun sırrını çekti gitti Dereye

verdi Dere biraz daha yavaş olsada nehirden , o da götürdü suyun sırrını bir

başka bilinmeze Çağlayanlar, şelaleler, akarsular Hepsi kayboluyordu bir

anda Sonra bir gün su takip etti dereyi Dereye okyanusa kavuşunca farketti

su, bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla, ırmaklarla okyanusa

taşındığını

Karar verdi su Sırrını okyanusa verecekti Öyle de yaptı zaten Tüm sırlarını

okyanusa verdi Artık suyun sırrını okyanustan başkası bilmiyordu Ne taştı

okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını, ne de kurudu

geçen karşılaştık suyla Bir bardaktaydı

Suskundu Çok uğraştım konuşturamadım Ben tam giderken 'Dur !'' dedi su

Durdum!

Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın

konuşma! Taşıyamazlar, kaldıramazlar senin yükünü, canını yakarlar,

utandırırlar' ' dedi

Hep cevrenizde OKYANUS yürekli

dostlarinizın olmasi dileği ile