Lütfen Okuyun! 10 Dakika Ayırın ve Kendi Cenaze Töreninizi Hayal Edin.

Bir zamanlar bir psikoloji kitabında okuduğum bir bölüm vardı
Hayatın ve getirilerinin kıymetini anlamak için tavsiye edilen bir metod vardı içinde
Deniyordu ki; "arada bir, çok bunaldığınızda,hayatın sizin için çekilmez hale geldiğini
düşündüğünüzde kendinize 10 dakika ayırın ve kendi cenaze töreninizi düşünün"
Cümleyi ilk okuduğumda çarpılmıştım
Ben girişin akabinde pozitif bir gelişme ve tavsiye bekliyordum

Ama " kendi ölümümüzü ve cenazemizi " düşünmemiz tavsiye ediliyorduTüylerim
diken diken oldu ve yazarın saçmaladığını düşündüm o anAma önyargı düşmanı biri
olarak okumaya devam ettimDiyordu ki; " bunları düşündüğünüzde dünyadaki yerinizi,
dünyayı terkettiğinizde oluşacak boşluğu, sevdikleriniz ve sizi sevenler için öneminizi
anlayacaksınızÖzellikle insanların sizin için neler söyleyeceklerini, onlar için ne ifade
ettiğinizi hissetmeye çalışınO andan geriye dönme şansınız olmadığını, hayat denen
kredinizin bittiğini ve onlara yanıt verme şansınız olmadığını düşününTekrar sarılma,
bir kez daha öpme ihtimalinizin bittiğini hissedinDünyadaki küslüklerin, ayrılıkların,
kavgaların yanında bu acının ve geri dönülmezliğin korkunç çaresizliğini yaşayın
Bırakın canınız yansın, bırakın alevler içinde kavrulsun tüm ruhunuzOrada, o musalla
taşında düşünün kendiniziSeyredin şu an çevrenizde olanların yüz ifadelerini
Akıllarından ve yüreklerinden geçen cümleleri hayal edinKitaba devam etmeden
bıraktım kenara ve gözlerimi kapatıp aynen düşünmeye başladımEşimi, oğlumu, annemi,
babamı, kardeşlerimi ve diğer tüm çevremi oturttum tek tek kendi cenaze törenimdeki
yerlerineBirer birer yerleştirdim tabutumun çevresine hepsiniHayatımda çok nadir bu
kadar canım yanmıştıGörüyordum işte "babaaaa" diye ağlayan biricik oğlumu
Eşim kucağında "ağlayan emanetimle" ayakta durmaya çalışıyordu per perişan
Koca çınar babacığım, belli belirsiz dualar okuyordu, o gözümden hala gitmeyen vakur
duruşuylaAnnem, ciğerinden bir parça canlı canlı koparılmış gibi hem içine hem dışına
akıtıyordu gözyaşlarınıKardeşlerim, akrabalarım "çok erken gitti, doyamadı oğluna"
diyordu acıyan ses tonlarıylaVe dostlarım Onlar da şaşkındıBazısı "daha dün
birlikteydik, nasıl olur" diyorduBunları seyredip onlara "hayır ölmedim, ·burAdayım·"
demek istedim hayal olduğunu unutupSonra anladım yazarın ne demek istediğini daha
devamını okumadan kitabınFarkındalık önemli bir kavramdır psikolojideBelki de hiç
aklımıza gelmeyen ve gelmeyecek bir farkındalığı göstermek istemişti yazarKitabı
okumaya ne gücüm kalmıştı, ne de isteğimAlmam gereken dersi ve mesajı almıştım
Şimdi ne kitabın adını ne de yazarı hatırlamıyorumŞu an bunları yazarken bile çok kötü
oldumBu olayda tek farkındalık da yok üstelikBiraz kendime geldikten sonra devam
ettim hayatımın en zor hayalineSırada çevremdekilerin ölümümün akabinde neler
söyleyecekleri vardı Usulen ve nezaketen söylenenlerin dışındaOnlarda bıraktığım
izleri, yaşananları ve yaşanamayanları elden geçirerek ben konuşturacaktım hayalimde
İçlerini okuyacaktım, senaryo bana ait olarakYaşarken neler yazmıştım, ölümümle
neler okuyacaktımGerçek duygularıydı ulaşmaya çalıştığım, ölüm acısının etkisiyle
girilen duygusal mod değildi, deşifre etmem gereken metinCanım oğlumun söyleyecek
çok şeyi yoktuÖzleyecekti, yokluğumu hissedecektiAğlayacaktı aklına geldikçe
Belki ölümün ne anlama geldiğini hissedecek yaşa gelinceye kadar sıradan bir üzüntünün
ötesine geçmeyecekti duygularıAma hayal bu ya, 18-20 yaşına getirdim 2 saniyede
oğlumu"hayal - meyal hatırlıyorum be baba seniKeşke şimdi yaşıyor olsaydın da erkek
erkeğe sohbet etseydik seninleBak mezuniyet törenimde de babasızdımAskere
giderken kimin elini öpeceğim senin yerineDiyecek canı yanarak bir köşedeSevgili
eşimBenim muhteşem hatunumNasıl dayanır bensizliğe?O ki, benim için her şeyini
feda edip koşmuştu banaHayatının tek adamı şimdi toprak olacaktıBir daha
" Seni seviyorum " diyemeyecektiBir daha hevesle açamayacaktı çalan kapıyıve her
gelen gece bensizliğini haykıracaktı yüzüneHer sabah da bensiz başlayacaktı koca gün
Tek cümlesi takıldı o an içime; "
Oyunbozanlık yaptın be böceğim, hani beraber ölecektik ?" Babam-annem, o bugüne
kadar evlat olarak mutlu edecek hiçbir şey yapamamanın acısıyla kahrolduğum güzel
insanlarHelaldi şüphesiz haklarıBilerek hiç kırmamıştım onları Üzerine titredikleri
evlatları onlardan önce göçmüştü işte önlerinde ve dualarına muhtaçtım
Kaç anne ve babanın çekebileceği bir acıydı ki evladının cenazesinde bulunmakHerhalde
insanın uzun yaşadığına üzüldüğü nadir anlardan olsa gerek Diğerlerine geçmiyorum
Bu yazıyı şu an yazıp sizlerle paylaştığıma göre "diğerlerine" artık sizler de dahilsiniz
Düşünün, bir gün bir mail ulaşıyor mail-boxınıza "ölmüş“ diyeSizler ·kim bilir· neler
düşünür ve yazardınızEşim şu an yanımda ağlıyor, sanki gerçekmiş gibiOysa ki yazarın
amacı "Yaşamanın ve hala nefes alıyor almanın kıymetini" göstermektiBenim de öyle
Lafı çok uzattım farkındayımAma dediğimiz çözümü zor süreç 2 satırla özetlenemeyecek
kadar girintili çıkıntılıBen o gün kurduğum o hayalle, canımın tüm yanmasına rağmen
YENİDEN DOĞDUMBilgisayar diliyle "format attım hayatıma"Sahip olduklarımın
farkına vardım ve hala nefes alıyor olduğum için şükrettimGözlerimi açtığım anda o kötü
ve acı sahne bitmiş, oyun perde demiştiPeki ya hayal değil de, gerçek olsaydı ve perde
bir daha açılmamak üzere kapansaydıİşte bu final bu yazıyı buraya kadar okumanıza
değmiş olmalıBelki gerildiniz, kötü oldunuz ama devamını getirirseniz buna değer bence
Ben bu akşam melankoliğim ve biraz abartmış olabilirimHani sanatçı ve şairiz ya
ondandır belkiBence bu yazıyı sadece okuyarak bırakmayın
LÜTFEN ARADA BİR,
BURADAN ALDIKLARINIZI TARTIN,
DÜŞÜNÜN VE HAYATINIZI GÖZDEN GEÇİRİN
Ölümün kime ve ne zaman geleceğini Yüce ' tan başka bilen yokİşte bu yüzden
hazır yaşıyorken ve nefes alıyorken yapabileceklerinizi yapın, azığınızı hazırlayın
ertelemeyinBilerek - bilmeyerek kırdığınız kalpleri tamir edinSizi sevenlere ve
sevdiklerinize daha fazla zaman ayırınVe en önemlisi;
VERDİĞİ-VERMEDİĞİ,
ALDIĞI-ALMADIĞI HERŞEY İÇİN,
TEKRAR TEKRAR ŞÜKREDİN,HAMD EDİN YÜCELER YÜCESİ YARADAN'A

bunu slayt olarak izlemiştim

tşkler gülgüseli

eet bende slayt olarak izlemiştim MUSALLA TAŞImıydı hatta adı neyse paylaşım için tşklr

ewt musalla taşı ve can dündarın yazısıymış

esmer_yar,_SiYaH_ evet arkadaşlar bende yazı olarak burda sizlerle paylaşmak istedimvakit ayırıp okuduğunuz için teşekkürler ayrıca sevgili şengül sana da çok teşkkür ederim okuyan gözlerine sağlık

ayhhh tuaf oldm:S:Stşkler

paylaşım için çok tşkler

fbligirl,sudenaz>>Teşekkürler vaktinizi ayırdığınız için