Ey Aşk! Hazırım. Son Hamleni Yap Şimdi....

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

Boşluklar ve Ben

Ne anlatmalıyım sana

Yüreğim acıyor

Ellerim sıyrık içinde

Yenildim

Yine bilmem kaçıncı kez yenildim

Yeminlerim asık yüzlü kararlarım asla olmazlarım

hiç biri kar etmedi

O gelişi hep bilinen ama çaresiz
teslim olunan kasırga gibi

Direnmeyeceğim

Bir idam mahkumu gibi teslim olacağım

Kimse yok ellerimi bırakma düşeceğim

"

Gece kanıyor sessiz ve derinden

Yüreğim iki parça ay gibi

Ellerim kanıyor sar onları

Ellerim sana kanıyor tut onları

tutabilirsen

Sorularına cevap alamamayı sevmezsin ya
aslında hep cevaplarını bilmediğim sorular var hayatta

Durmadan onları soruyorsun

Oysa konuşacak ne çok şey var

Şu huzursuz insan kalbinin sukun bulduğu cennet bahçelerinden
söz etmek isterdim mesela

Kalbim sakinleşirdi belki

Sonra masallardaki peri kızlarından bahsetmedik

Hani hep bir sırları vardır da ifşa ederlerse bir güvercin olup uçup giderler

Gülüyorsun içinden "Peri kızı mı sanıyor bu kendini?" diyorsun

Biliyorum

Ama sen bilmiyorsun

Hayat; benim için boşlukları doldurabilme becerisi

Geceyi kanatıyor bakışların

Sessizce iniyor üstümüze rahmet

Taa derinlerde kimsesizlik

Ben mi?
Ben boşlukları dolduruyorum; boş sandalyeleri boş saatleri fill in the blanks'le belirtilen kelime arası boşlukları
avare boş gönülleri

Eyvallah etmiyorum ne sana ne neon ışıklı hayatlara ya yine de bir parçam kalıyor orada

Çekilmiyor hayat ya da çekemiyorlar bizi bilmiyorum

Boş ver

Saçlarını okşayıp dudağındaki tebessüm oluyorum
usulca kalbine dokunuyorum sonra

Ey aşk! Son hamleni yap şimdi

Hazırım

Yoruldum

Dipsiz bir kuyuya düşüyor gibiyim

Çırpındıkça daha hızlı daha hızlı düşüyorum

Tutunmaya çalıştıkça parçalanıyor ellerim

Ey aşk hadi gel! Buradayım

Yeter uykusuz gecelerim
yürek çarpıntılarım kor gibi yakan hasretlerle geçen günlerim

Ne mümkün sevgili ve ne mümkün toprak

Ey aşk! Hazırım

Son hamleni yap şimdi

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ey Aşk! Hazırım. Son Hamleni Yap Şimdi.... Boşluklar ve Ben Ne anlatmalıyım sana Yüreğim acıyor Ellerim sıyrık içinde Yenildim Yine bilmem kaçıncı kez yenildim Yeminlerim asık yüzlü kararlarım asla olmazlarım hiç biri kar etmedi O gelişi hep bilinen ama çaresiz teslim olunan kasırga gibi Direnmeyeceğim Bir idam mahkumu gibi teslim olacağım Kimse yok ellerimi bırakma düşeceğim" Gece kanıyor sessiz ve derinden Yüreğim iki parça ay gibi Ellerim kanıyor sar onları Ellerim sana kanıyor tut onlarıtutabilirsen Sorularına cevap alamamayı sevmezsin ya aslında hep cevaplarını bilmediğim sorular var hayatta Durmadan onları soruyorsun Oysa konuşacak ne çok şey var Şu huzursuz insan kalbinin sukun bulduğu cennet bahçelerinden söz etmek isterdim mesela Kalbim sakinleşirdi belkiSonra masallardaki peri kızlarından bahsetmedik Hani hep bir sırları vardır da ifşa ederlerse bir güvercin olup uçup giderler Gülüyorsun içinden "Peri kızı mı sanıyor bu kendini?" diyorsun Biliyorum Ama sen bilmiyorsun Hayat; benim için boşlukları doldurabilme becerisi Geceyi kanatıyor bakışların Sessizce iniyor üstümüze rahmet Taa derinlerde kimsesizlik Ben mi? Ben boşlukları dolduruyorum; boş sandalyeleri boş saatleri fill in the blanks'le belirtilen kelime arası boşlukları avare boş gönülleri Eyvallah etmiyorum ne sana ne neon ışıklı hayatlara ya yine de bir parçam kalıyor orada Çekilmiyor hayat ya da çekemiyorlar bizi bilmiyorum Boş ver Saçlarını okşayıp dudağındaki tebessüm oluyorum usulca kalbine dokunuyorum sonra Ey aşk! Son hamleni yap şimdi Hazırım Yoruldum Dipsiz bir kuyuya düşüyor gibiyim Çırpındıkça daha hızlı daha hızlı düşüyorum Tutunmaya çalıştıkça parçalanıyor ellerim Ey aşk hadi gel! Buradayım Yeter uykusuz gecelerim yürek çarpıntılarım kor gibi yakan hasretlerle geçen günlerim Ne mümkün sevgili ve ne mümkün toprak Ey aşk! Hazırım Son hamleni yap şimdi