Sitemsiz Sanma

Şiir diyorsun ya hani,
içimdeki mısralar senden sorulurken,
dahası ne?
Sen de cevapsız kalırken hayaller,
aradığım kişiye hala ulaşılamıyor ne güzel
Bu bir başlangıç ama neden?
Seviyorum diyorsun,
çok iyi taklit ediyorsun

Bir avuç gözyaşı şiire sitem katıyor,
bana ait bana yabancı bir tutam bulut gözlerimde,
güneş de yersiz, sevinçte
Tam bu limanda sana rastladım işte,
belki de belkisiz de
Sabrımın kilitlerini zorluyorsun,
bunu neden yapıyorsun?

Kalp dediğin biraz yorgun olmalı,
böyle patavatsızca susmalı bazen,
savaşmaya hali yoksa aptalı oynamalı
Ben kabullenmeye de yorgunum anla
Bir ses var mı,
bir ayak sesi
Görmüyorsun,
hiç de sormuyorsun

Senden bir bardak su istedim, Karadeniz’i değil
sebepsiz beceriksiz duruşum,
aynadaki sesim, sessizliğim,
harfin misali dönemeyişim,
tüm sitemsizliğime denk
Belki de bitiyorum sana,
boş suretimi de sevme diye
Tutsana ne duruyorsun
Hala anlamıyorsun!